Jak się pisze wyrazy: panajezusowy, panastanisławowy – dużą czy małą literą? Jak utworzyć analogiczny wyraz od imienia żeńskiego?

Szanowni Państwo,
proszę uprzejmie o wyjaśnienie, dlaczego występujące po liczebnikach rzeczowniki odmieniają się w następujący sposób:
Kasia – pięć Kaś (zamiast Kasi),
dynia – pięć dyń (zamiast dyni),
świnia – pięć świń (zamiast świni).

Czy jest na to jakaś reguła? Rodzimi użytkownicy języka używają powyższych form intuicyjnie. Niestety, dla obcokrajowców nie jest to już tak oczywiste.

Z poważaniem
Magdalena

Droga Redakcjo,
Czy w sondażach i kwestionariuszach (typu wielokrotnego wyboru) odpowiedzi piszemy wielką literą? Na przykład:

Jak często pijesz piwo?
Nigdy
Raz w miesiacy
2 – 3 razy w miesiacu

Czy prawidłowo napisane jest 2 – 3 razy w miesiącu?
W przypadku kiedy odpowiedzi są zdaniami, np.:

Jest niejasna
Skłania mnie do ponownego myślenia
Jest dowcipna

czy powinno się je pisać z małej czy wielkiej litery, z kropkami na końcu czy bez?
Jaka jest prawidłowa pisownia przymiotników w odpowiedziach, np.:

Ludzie, którzy piją to piwo, są…?
Zuchwali,
Przyjacielscy
Dowcipni
Pewni siebie

Z góry dziękuję za pomoc.

Szanowni Państwo,
czy w zdaniu (i jemu podobnych): „Matka może położyć się z dzieckiem i pobawić (się?) z nim grzechotką” należy powtórzyć zaimek się, czy jest to całkowicie zbędne? Czy istnieje jakaś reguła dotycząca tej kwestii?
Pozdrawiam
Ola S.

Czy zdania te są prawidłowe i równoznaczne?

1. Aż rozdzieli nas noc.
2. Dopóki noc nas nie rozdzieli.
3. Zanim nas noc nie rozdzieli.
4. Zanim rozdzieli nas noc.

Trzecie zdanie jest tytułem filmu, jednak mam wątpliwości, czy jest prawidłowo skonstruowane.

Szanowni Państwo,

proszę o pomoc w rozwianiu wątpliwości interpunkcyjnej. Jak należy użyć interpunkcji w sytuacji, gdy po zaimku osobowym występuje odnoszący się do niego przymiotnik, np. w zdaniu: „Nam młodym jeszcze wszystko wydaje się możliwe.”? Należy wydzielić go przecinkami, tj.: „Nam, młodym, jeszcze wszystko wydaje się możliwe.”, czy postąpić w inny sposób?

Z góry dziękuję za poświęcony czas.

Szanowni Państwo!
Słownik poprawnej polszczyzny dopuszcza stosowanie słowa upust jako synonimu rabatu. Słownik języka polskiego takiego znaczenia tego słowa nie wymienia, utwierdzając swoich użytkowników w poglądzie, że rabat to inaczej opust. Ja jednak chciałabym wiedzieć, który z tych słownikow się myli (lub nie dopowiada). Bardzo proszę o jakieś rozstrzygnięcie RJP w tej sprawie.
Z poważaniem
Jolanta Śliwińska

Dzień dobry,
w wiadomościach radiowej Jedynki dziennikarz posłużył się określeniem spektakularna kolizja – czy takie sformułowanie jest poprawne językowo? Wydaje mi się, że przymiotnikiem spektakularny powinno określać się zjawiska pozytywne, np. spektakularny sukces, a nie coś negatywnego.
Dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam

W tygodniku teraz koszalin (sic!) dziennikarz popełnił komentarz, w którym podjął temat jakości polszczyzny. Przywołał wypowiedź posła S. Wziątka, który w audycji radiowej miał powiedzieć, iż „nie można pozwolić na tak niskie emerytury i renty, za których nie można wyżyć”. Dziennikarz słusznie zwrócił uwagę na błąd, z tym, że stwierdził przy tym, iż „powinno być za które”. Moim zdaniem i on się myli, właściwą formą jest tutaj z których. Czy mam rację, Droga Poradnio?

Witam!
Dwa dni temu znajomy zwrócił mi uwagę na zdanie, które wypowiedziałem: „Było to w (2005) dwutysięcznym piątym roku”. Wg niego powinienem powiedzieć: „Było to w (2005) dwa tysiące piątym roku”, bo przecież nie mówię, że urodziłem się w (1976) tysięcznym dziewięćset siedemdziesiątym szóstym roku, tylko tysiąc dziewięćset siedemdziesiątym szóstym roku. Proszę o opinię na ten temat. Czy obaj mamy rację, czy któryś z nas się jednak myli w wymowie?