Jakie znaczenie symboliczne ma biedronka (boża krówka)?

Mawia się, że jakiś fakt czy jakieś twierdzenie nie ulega najmniejszej wątpliwości. Ale nie ulega znaczy tu chyba tyle, co 'nie ustępuje przed, nie poddaje się, nie zostaje obalone'. Nie powinno więc się mówić: „To nie ulega największej wątpliwości”, czyli 'jest tak mocne, że nie ustępuje przed nawet najsilniejszą (największą) wątpliwością'?

Witam Państwa!
Zastanawiam się jak można by wyjaśnić obcokrajowcom różnicę pomiędzy znać i wiedzieć. Problem jest o tyle ciekawy, że w języku angielskim, którym posługują się te osoby, jest tylko jeden czasownik to know.

Dzień dobry,
mam pytanie odnośnie do prawidłowego zapisu znaku plus-minus (±) z wartością liczbową. Czy należy między nimi wstawić spację? Przykład: ± 3°C. Wedle mojej interpretacji należy wstawić spację, gdy chodzi o wskazanie precyzji przybliżenia, natomiast w przypadku wskazania, że dana wartość może być dodatnia lub ujemna, zapis powinien być bez spacji. Dziękuję z góry za pomoc.
Katarzyna

Według jakiej zasady zachowywać lub pomijać kreseczkę nad samogłoskami w węgierskich i hiszpańskich nazwach własnych? W WSO PWN bardzo niejednolicie: Janos Kadar lub Janos Kádár (ale nie oryg. János Kádár), Bela Bartók (nie Bela Bartok i nie oryg. Béla Bartók); Papp ma tu na imię Laszlo, ale Gyurkó – László; są: Velázquez, Ramón Gómez de la Serna, Miró – ale i Malaga, Calderon, Placido Domingo (nie oryg. Málaga, Calderón, Plácido).
Michał Gniazdowski – Warszawa

Słownik ortograficzny zaleca pisać Almodóvar, ale Peron, nie Perón; Kodály, ale Kalman, nie Kálmán. Z czego wynika ta nierówność w podejściu do diakrytyki? Dlaczego Bartoka z dawnych wydań zmieniono na Bartóka i Bartok znikł, skoro Kadarowi/Kádárowi „przysługuje” oboczność? Dlaczego znaki diakrytyczne znad a, e, i, u, y można usuwać tylko w przypadku języków słowiańskich (https://sjp.pwn.pl/zasady/71-Zapisywanie-slowianskich-nazw-wlasnych-zawierajacych-swoiste-znaki-lacinskie;629646.html), a nie ma odpowiedniej zasady dla niesłowiańskich? (czyżby „gwałt na oryginale” był lżejszy)?

Dzień dobry,
Uniwersalny słownik języka polskiego notuje:

migany imiesł. przym. bierny od migać.
migany w użyciu przym. Alfabet migany zob. alfabet w zn. 1.

W jaki sposób można uzasadnić imiesłów migany i jeśli jest on poprawny, czy imiesłów mignięty także będzie poprawny (USJP go nie zanotował)?
Pozdrawiam.

W pkt. 6 karty oceny świadczeniobiorcy kierowanego do zakładu opiekuńczego, stanowiącej załącznik nr 1 do rozporządzenia Min. Zdrowia z 23.12.2010r. jest zapis:

Poruszanie się po powierzchniach płaskich:
0= nie porusza się lub do < 50m
5= niezależny na wózku, wliczając zakręty > 50m
10= spacery za pomocą słowną lub fizyczną jednej osoby > 50m
15= niezależny, ale może potrzebować pewnej pomocy np. laski >50m

Moja wątpliwość dotyczy odczytania treści z uwzględnieniem użytych symboli matematycznych.

Szanowni Państwo,

czy znak opuszczenia w cytacie zapisanym kursywą powinien również zostać zapisany kursywą? A może raczej czcionką prostą, ponieważ nie należy do cytatu? Szukałam odpowiedzi w „Edycji tesktów” Adama Wolańskiego, ale akurat tego przypadku autor nie omawia.

Czy mógłbym poprosić o wyjaśnienie co oznacza ten skrót: „„”. Bywa często używany, ale jest dla mnie niezrozumiały.