Dzień dobry.
Mam pytanie odnośnie zapisu dialogów. Mam wątpliwości co do poprawności fragmentu:
– Wasz świat niby jest totalnym przeciwieństwem naszego – Marcin zawiesił głos na chwilę – ale w rzeczywistości jest taki sam.
Jego autor posiłkuje się zasadą w poradniku Fantazmatów, ja natomiast nie spotkałem się z nią nigdzie indziej i do tej pory wydawało mi się, że „didaskalia” wtrącone w wypowiedź powinny być typu:
– Przestań narzekać – powiedział Marcin – i daj mi to wreszcie.

Szanowni Państwo,

uprzejmie proszę o opinię, jaki zapis imion papieża w tekście naukowym będzie najlepszy – z ukośnikiem, półpauzą, ze spacjami, bez nich, a może jeszcze inny?

„Joseph Ratzinger/Benedykt XVI”

„Joseph Ratzinger / Benedykt XVI”

„Joseph Ratzinger–Benedykt XVI”

czy też "Joseph Ratzinger – Benedykt XVI”

Czy w tym przypadku zapis to jedynie kwestia przyjętej konwencji?

Z serdecznością

Czytelnik Poradni

Szanowni Państwo,
dlaczego wyraz zapominać oznacza wyrzucanie czegoś z pamięci, a nie utrwalanie, jak podobne słowo w języku rosyjskim? W przypadku słowa zapamiętać przedrostek za ma przecież odwrotną funkcje.
Z wyrazami szacunku
Michał

Uprzejmie proszę o pomoc w odmianie nazwisk w liczbie mnogiej. Przygotowuję listę gości do zaproszeń ślubnych i nie chcę popełnić błędu. Cytuję: „Karolina … i Robert … zapraszają Sz.P. XY Mrowiec, XY Grygoriew, XY Kowalik (…)”. Czy w zaproszeniach i winietkach na stół należy wpisać zwrot osoba towarzysząca z dużej, czy małej litery? Czy w zaproszeniu wpisujemy najpierw imię kobiety, a następnie imię mężczyzny?
Bardzo proszę o możliwie pilną odpowiedź.
Serdecznie dziękuję

Czy można uznać z przeproszeniem za oboczny wariant wyrażenia za przeproszeniem, czy też jest to błąd, taki jak np. za wyjątkiem zamiast z wyjątkiem?

Zaciekawiło mnie, co oznacza pantałyk w zwrocie zbić z pantałyku. Skąd pochodzi to słowo?

Witam,
chciałbym zapytać o zbieg znaków interpunkcyjnych. W wydawnictwach poprawnościowych zalecane jest zamykanie cudzysłowów kropką. Czy ta zasada dotyczy także form typu:

Adam zapytał: „Kim jesteś?”. Tomasz powiedział: „Idę!”.

W niektórych wydawnictwach (chodzi mi zwłaszcza o beletrystykę) ta zasada nie jest przestrzegana i po cudzysłowie nie ma już żadnego znaku interpunkcyjnego.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Cytat z Trzech muszkieterów: „Zbiry, rozpływając się w podziękowaniach, uprowadzili swą zdobycz. Gdy schodzili, d'Artagnan uderzył dowódcę po ramieniu”. Czy nie powinno być: „Zbiry (…) uprowadziły swą zdobycz. Gdy schodziły…”?
I jeszcze jedno: „Wynajął zbirów, którzy go zasztyletowali” czy też: „Wynajął zbirów, które go zasztyletowały”? „Chłopaki wygrały mecz”, „Znalazł chłopaków, którzy wygrali mecz” czy też: „Znalazł chłopaków, które wygrały mecz”. Proszę o wytłumaczenie tych zawiłości językowych.
Dziękuję

W rozmowie z osobą z Białostocczyzny padł frazeologizm jak z broną w lesie. Zastanawiam się, co oznacza, skąd pochodzi i czy ma charakter regionalny, czy może po prostu nie miałem dotąd okazji go usłyszeć.

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Dzień dobry!
Mam problemy ze zdaniami rozkazującymi. Czy zdanie rozkazujące zawsze musi kończyć się wykrzyknikiem? Czy są to zdania rozkazujące: „Uprawiać sport na swieżym powietrzu!”, „Jeść dużo owoców i warzyw!”? Nauczycielka mojej córki poprawiła te zdania na: „Uprawia sport na świeżym powietrzu!”, „Je dużo owoców i warzyw!”. Według mnie powinno być: „Uprawiaj sport na świeżym powietrzu!”, „Jedz dużo owoców i warzyw!”. Które z tych zdań są poprawne?