najpierw
-
Uproszenia grup spółgłoskowych30.05.201930.05.2019Dzień dobry! Mam pytanie w sprawie ubezdźwięczniania zbitek spółgłoskowych. Czy wymawianie czasowników poszedł, gniótł, pomógł itp. jako [poszet], [gniut], [pomuk] to wymowa potoczna, czy regularna?
-
Urodzony dn. 10/20 maja 1589 r.22.11.201522.11.2015Drodzy Państwo,
mam dylemat, jak zapiać poprawnie datę w poniższym zdaniu:
Leonardo da Vinci (ur. 15. 04. 1452–23?, zm. 04. 1519) wybitny, wszechstronnie uzdolniony człowiek Renesansu.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Ślę serdeczności
-
usłyszeć zarzuty14.10.201314.10.2013Ponieważ w mediach natrętnie pojawia się zwrot usłyszeć zarzuty (o przestępstwo), zastanawiam się, czy jest on w 100% poprawny. W końcu nie wiadomo, czy skazany na pewno zarzuty usłyszy bądź usłyszał (to bowiem zależy od stanu jego narządu słuchu, koncentracji uwagi itp.), natomiast można powiedzieć, że zarzuty zostaną czy zostały mu postawione, wysunięte, wytoczone itp. Czy rozumuję słusznie i czy moja troska o zwiększoną różnorodność frazeologiczną nie jest przejawem puryzmu?
-
utracjusz12.04.201112.04.2011Dzień dobry,
jaka jest etymologia słowa utracjusz? Czy ma ono związek ze słowami tracić/utrata?
Pozdrawiam
Jarek Hirny -
warszawiacy29.10.200729.10.2007Witam!
Moje pytanie dotyczy używania określeń Warszawiak i Warszawianka. Czy osoba, która urodziła się w Warszawie, może powiedzieć o sobie, że jest Warszawiakiem lub Warszawianką? Czy osoba, która nie urodziła się w Warszawie, jednak mieszka w stolicy np. od 7 lat, może użyć określenia: „Jestem Warszawiakiem (Warszawianką) od 7 lat”?
Moje pytanie jest oparte na konkretnym przykładzie, jednak w istocie dotyczy ogólnych pojęć.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam. -
Wartość stylistyczna i pochodzenie końcówek mianownika liczby mnogiej rzeczowników męskich
13.02.202113.02.2021Jak to się stało, że w języku polskim wykształciły się aż trzy końcówki liczby mnogiej w rodzaju męskim: (1) osobowe i godnościowe -owie, (2) godnościowe bądź archaizujące -y/-i (zależnie od spółgłoski wygłosowej), wreszcie (3) zwykle deprecjacyjne i/lub nieżywotne -i/-y (zależnie od spółgłoski wygłosowej, z repartycją częściowo odwrotną niż w 2)
Np. (1) aniołowie (2) anieli (3) anioły – w ost. przypadku akurat bez odcienia deprecjacyjnego.
Dziękuję za naświetlenie tematu,
Łukasz
-
wek, czyli słoik Wecka18.05.201418.05.2014Dzień dobry,
prosiłabym o pomoc w rozstrzygnięciu dylematu – który zapis jest poprawny: słoik typu Wecka, słoik Wecka, słoik typu wecka czy wreszcie może już całkiem spolszczona wersja? Słoik typu weka/wek vel słoik wek po prostu? Sprawa wbrew pozorom nie dotyczy przetworów domowych, tylko bardzo poważnej publikacji z dziedziny archiwistyki.
Joanna -
Węgier i Węgry23.02.200423.02.2004Uprzejmie proszę o podanie etymologii słów Węgier, Węgry.
Serdecznie pozdrawiam.
Krzysztof Cybura -
wiecznie zielony czy wieczniezielony?5.07.20075.07.2007Wielki słownik ortograficzny PWN podaje wiecznie zielony, ale w [134]: „Niektóre wyrażenia (…) scaliły się i traktowane są jako wyrazy pisane łącznie”. W Doroszewskim jest wiecznozielony. Bukszpan, cyprys i ubiorek mają ten przymiotnik w nazwie gatunkowej, a jego pisownia łączna (także zwracana przez Google) bardziej przystaje do dwuimiennego nazewnictwa gatunków. Czy obok wiecznie zielonego funkcjonuje wieczniezielony, choćby wyłącznie w nazwach gatunkowych?
-
wietrzysko28.04.200628.04.2006Czy poprawne jest słowo wiatrzysko? W słownikach znalazłem tylko wietrzysko, a moim zdaniem to pierwsze jest dużo częstsze.
