Szanowni Państwo!
Zgodnie z zasadami interpunkcji między daty wstawiamy myślnik (w druku często – półpauzę). Która z następujących wersji jest obecnie zalecana?
1. Bez spacji: w latach 1990–2000
? 2. Ze spacjami: w latach 1990 – 2000?
Czy zasady te dotyczą również zapisu godzin? Np. w godz. 9.30-12.00 oraz w godz. 9.30 – 12.00.

Ostatnio w prasie lokalnej znalazłam następujące zdanie: „Zabrzanie przegrali u siebie w ogromnych rozmiarach”. Czy jest to poprawne wyrażenie, tj. przegrać w ogromnych rozmiarach?
Z góry dziękuję za odpowiedź

Nazwę przedmiotu wiedza o społeczeństwie skraca się powszechnie do postaci fonetycznej [vos]. Powstaje jednak kłopot, kiedy chcieć ją zapisać. Stosując się do ogólnych reguł pisowni skrótowców, używałem zawsze formy WoS (por. np. ZBoWiD, CIoK). Tym większe było moje zdziwienie, kiedy przekonałem się, że słownik ortograficzny uwzględnia jedynie warianty wos. i WOS. Czy regularne WoS i WoK należałoby więc uznać za gorsze, bo pozanormatywne? Czy istotnie pozanormatywne znaczy: gorsze?

Dzień dobry,
chciałam zapytać,czy poniższe przymiotniki zostały poprawnie utworzone: społecznoetyczny (od etyki społecznej), teoriorefleksyjny (od teorii refleksji), filozofcznojęzykowy (od filozofii języka), potocznojęzykowy (od języka potocznego). Często trafiam podczas korekty tłumaczeń na tego typu okreśenia (najczęściej pisane z łącznikiem) i nie jestem pewna, czy od każdego dwuczłonowego pojęcia można (należy?) utworzyć przymiotnik.
Dziękuję za pomoc,
Gosia

Szanowni Państwo,
od jakiegoś czasu nurtuje mnie, w jaki sposób powinno się konstruować przymiotnik od nazw religii etnicznych, takich jak rodzimowierstwo słowiańskie, w sytuacji gdy nie wystarczy samo rodzimowierczy – np. gdy mówimy o kilku religiach naraz. Czy prawidłowe będą formy słowiańskorodzimowierczy, germańskorodzimowierczy, bałtyjskorodzimowierczy itd.? A może lepiej będzie użyć form słowianowierczy, germanowierczy, bałtowierczy?

Z wyrazami szacunku,
W.B.

Szanowni Państwo,

skąd się wzięła niekonsekwencja w tworzeniu przymiotników „dzierżawczych” na bazie zmiękczającego „j” od słów z ostatnią spółgłoską „g”? Regularnie jest boży od Bóg czyli wymiana g—ż zgodnie z regułą pierwszej palatalizacji. Podobnie buldoży od buldog, innych przykładów nie kojarzę. Jednak od wróg mamy wrogi - skąd tu miękkie g, czyżby analogia do przymiotników zwykłych, niedzierżawczych takich jak błogi? W każdym razie regularny przymiotnik wraży (choć z rusycyzmem cerkiewnym) wyszedł z użycia. Znowuż od papuga jest papuzi, całkiem nieregularnie — a może wg wzorca takiego jak w ptak—ptasi?

Proszę o naświetlenie tego problemu.

Łukasz

Napisałem w dyktandzie środkowo-wschodnio-polski – zrobiłem błąd. Jak powinno być prawidłowo i jak w poprawie wyjaśnić ten błąd? Czyli dlaczego ma być napisane tak a nie inaczej?

Dzień dobry.
Jaki będzie przymiotnik od nazwy irlandzkiej miejscowości Cork, czyżby corcki, a może korecki? Będę wdzięczna za pomoc.
Pozdrawiam

Zauważyłam, że w przypadku przypisów dolnych, opatrywanych adnotacją przyp. tłum. bądź przyp. red. niektórzy redaktorzy nie robią spacji pomiędzy tymi dwoma skrótami, niektórzy zaś ją robią. Czy istnieje przepis jednoznacznie regulujący tę kwestię?

Jak w języku prasłowiańskim tworzono przysłówki odprzymiotnikowe i skąd w polszczyźnie taka dwoistość form, jak np. lekko i starpolskie lekce albo srogo i srodze?