Czy fotograf zajmujący się fotografią zarobkowo od wielu lat i posiadający w tym polu ogromną wiedzę może nazwać się zawodowym fotografem mimo, że nie ukończył szkoły z tym związanej?

Czy to jest poprawne zdanie: Zawsze skręcam w lewo przeciw własnym horyzontom?

Szanowni Państwo,
mam wątpliwości co do zaleceń WSO w przypadku zbiegu cudzysłowu z wielokropkiem. Wydają się całkiem logiczne:

• Kto był na wojnie, ten wie… (cytat urwany)
• Kto był na wojnie, ten wie… (wielokropek występuje w cytacie),

tylko że praktyka jest chyba inna. Choćby tutaj: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/b-wielokropek-b;1526.html (i w wielu miejscach).
Czy zgodnie z WSO nie powinno być: Bo wiesz… zamiast Bo wiesz…?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
Chciałabym się dowiedzieć, czy w zdaniu z cytatem, w którym tekst ujęty w cudzysłowie kończy się skrótem z kropką, mam postawić jeszcze jedną kropkę po cudzysłowie? Oto zdanie budzące moje wątpliwości:

Alojzy Targ pisał: „Na osobną wzmiankę zasługuje szkic (25 stron maszynopisu) Przeżycia we wrześniu 1939 r.”

Pozdrawiam serdecznie
Iwona Kurdziel-Drzewiecka

Jaka jest poprawna pisownia: Gorsze debile to te, którzy doczepiają się do pisowni czy Gorsze debile to ci, którzy doczepiają się do pisowni? Chodzi mi o poprawną pisownię te czy ci. Osobiście jestem za opcją ci.

Czy rzeczywiście zaimek który (także w wersji poprzyimkowej lub bardziej rozbudowanej) zawsze się musi odnosić do ostatniego rzeczownika w zdaniu nadrzędnym? Rozumiem, że zdanie „Ojciec Jana, który jest kolejarzem, naprawi nam tę kolejkę” brzmi niejednoznacznie i w wypadku, gdy kolejarzem jest ojciec, należałoby je przeredagować. Ale co z takim przykładem jak „Płyn do mycia naczyń, któryśmy dziś kupili…”? Znam redaktorów, którzy i to zdanie by poprawili, dla mnie to jednak zbytek pedanterii.

Dzień dobry!

Czy sformułowanie:  Moim argumentem jest, że gdy kultywujemy narodowe tradycje..., użyte w przemówieniu, jest niepoprawne stylistycznie?

Z góry dziękuję za odpowiedź

Jak poprawnie powinniśmy zapisywać wyrażenie „zespół staromiejski Torunia”? Wielkich liter w tej nazwie używają najczęściej konserwatorzy zabytków i urzędnicy. Ale "Encyklopedia PWN" zaleca pisownię od małych liter. Nie jest to urzędowa nazwa własna, bo oficjalnie toruńska starówka to albo Stare Miasto, albo osiedle Staromiejskie. Historycznie zaś zespół staromiejski to połączenie dwóch sąsiadujących ze sobą osad: Starego Miasta i Nowego Miasta. Czy uprawniona jest możliwość zapisu tego wyrażenia zarówno małymi, jak i dużymi literami? A może „zespół staromiejski” to tyle samo co osiedle mieszkaniowe, zespół zabytkowych budynków – czyli byłyby to wyrażenia pospolite.

Powiemy np. w Sztokholmie i w szwedzkim morzu, a przecież słowa te zaczynają się od dwóch spółgłosek, gdzie pierwszą jest sz, czyli według zasady należałoby użyć we. To wyjątki, czy może jest inne wytłumaczenie?

Dzień dobry,
Bardzo proszę o odpowiedź na pytanie, czy rzeczownik zgoda występuje w l. mn.? Szukałam na stronie Poradni, w słownikach – nie znalazłam.
Z poważaniem – Grażyna Stefańska