W jednym z popularnych w Polsce filmów na pytanie jednej z postaci Jak to jest być skrybą, dobrze? pada odpowiedź Wie pan, moim zdaniem nie ma tak, że dobrze albo że niedobrze.
Fani tegoż filmu są podzieleni w sprawie zapisu tej odpowiedzi – jedni twierdzą, iż powinno się pisać niedobrze, a drudzy, że nie dobrze. Pytanie brzmi – jaki jest poprawny zapis partykuły nie w kontekście zadanego pytania w słowie niedobrze? Nie powinno być razem czy osobno?

Szanowni Państwo,
czy z zdaniu „Fajnie jak coś się komuś stanie, lecz niedobrze jak dotyka to mnie” powinny być dodatkowe przecinki po słowach fajnie i niedobrze? Możemy przecież wstawić przy obu czasownik jest, więc rozumiem, że są to osobne części składowe zdania – równoważniki. Nie wiem jednak, czy pominięcie czasowników w zdaniu redukuje potrzebę wstawienia przecinków i jeśli tak, to dlaczego.
Dziękuję,
Ania

Proszę o rozstrzygnięcie następującego problemu:

Konsultanci nadzorujący proces zdobywania certyfikatu ISO wymagają, by w dokumentacji stosować zapisy pochodzące z normy wydanej przez PKN. Zapisy te brzmią następująco:

audit (z i zamiast y),
auditor (z i zamiast y),
polityka jakości,
cele jakości,
identyfikowalność.

Czy w takiej sytuacji oryginalne zapisy, których użyto w opisie normy PN-EN ISO 9001, mają przewagę nad tym, co można znaleźć w wydawnictwach poprawnościowych? Czy instytucje lub organy państwowe mogą wymuszać stosowanie pisowni niepoprawnej?

Co Państwo sądzą o pisowni ał, ała (hasło wow w WSPP) i kakałko? Na ile się orientuję, wszystkie pozostałe słowniki notują tylko zapis: au i aua, a kakałko to chyba zupełna nowinka. Intuicja podpowiada mi, że bardziej pasuje tu u, ale nie wiem czemu. Co powoduje więc te rozbieżności, że jedne słowniki zalecają pisownię przez u, drugie – przez ł?

Szanowni Państwo!
Miewam często wątpliwości co do pisowni łącznej i rozłącznej z nie. Byłabym wdzięczna za rozstrzygnięcie prawidłowej pisowni następujących zdań:
1. To był poważny błąd, zresztą w tej historii nie/jedyny, wiele ich było.
2. Zdanie powyżej, ale z nie/jeden.
3. Nie/jedyny błąd logiczny tej pracy polega na tym, że…
4. To wcale nie/mały wydatek.
5. Hasali słownie i nie/słownie po sąpierzach.
6. Bronili się dzielnie i nie/dzielnie.
7. Woda leciała letnia i nie/letnia.
Dziękuję!

Czy poprawne jest sformułowanie realizacja celu?

Które zdanie z poniższych, wydaje się napisane właściwiej?

1. To nie zmitologizowany pan X jest bohaterem, ale są nim miliony obywateli, którzy…
2. To nie zmitologizowany pan X jest bohaterem, ale są nimi miliony obywateli, którzy… )

Nim czy nimi w tym kontekście, brzmi sensowniej?

Pozdrawiam

Które wyrażenie jest poprawne: w ciągu ostatniego 2,5 roku, w ciągu ostatnich 2,5 roku – i jak należy je przeczytać?

Szanowni Państwo,

chciałbym zapytać o rozłączną pisownię wyrażenia "nie wprost". Rozstrzygnięcie słownikowe jest jednoznaczne, jednakże w tekstach matematycznych spotyka się pisownie łączną. Wiem, że pisownia łączna i rozłączna wyrazów z partykułą "nie" jest silnie związana z konwencją. Moje pytanie brzmi: czy niegdyś rozstrzygnięcia kwestii przysłówków niepochodzących od przymiotników były inne, czy jednak dzisiejsza zasada obowiązuje od zawsze?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Szanowni Państwo,
czy poprawne są wyrażenia typu: chęć Piotra obejrzenia filmu; obietnica urzędnika załatwienia sprawy; zamiar Jana chodzenia na wykłady? Brzmi to niedobrze, ale ewentualnego błędu nie umiem uzasadnić.