o-włos
-
stałość i zmienność związków frazeologicznych19.10.200919.10.2009Sądziłam, iż związków frazeologicznych, np. włos jeży się na karku, nie zmieniamy strukturalnie, niezależnie od kontekstu, ale widziałam użycie typu: „Aż włosy zjeżyły im się na karkach”. Czy nie powinniśmy tutaj pozostać przy l. poj.? Jeśli nie, to czy w przypadku włosy stają dęba dla l. mn. powinniśmy mówić „Włosy stanęły im dęby”? Intryguje mnie również porównanie czarny jak węgiel: mówimy, że ktoś ma oczy czarne jak węgiel czy jak węgle? Jeśli to drugie – dlaczego?
-
trefić8.06.20118.06.2011Witam,
czy wyrażenie trefić warkocz jest poprawne? Niemal wszystkie źródła, do których udało mi się dociec, mówią o trefieniu jako o 'karbowaniu, lokowaniu'. Można więc trefić loki, perukę – ale czy warkocz?
Pytanie zrodziło się przy okazji lektury Laury i Filona autorstwa F. Karpińskiego, gdzie już w niemal pierwszych słowach (http://literat.ug.edu.pl/krpnski/002.htm) napotkamy: „Nie będę sobie warkocz trefiła,/ Tylko włos zwiążę splątany”.
Z poważaniem,
M. -
baki i bokobrody17.10.200717.10.2007Dzień dobry,
chciałbym zapytać Państwa, jak nazywają się kępki włosów wyrastające z boku albo znad uszu. Czy można nazwać je bakami? Czy jest jakakolwiek różnica między bakami i bokobrodami?
Dziękuję bardzo
Adam Teodorczyk
-
Błędy w pracy gimnazjalnej 17.03.201717.03.2017Bardzo proszę o odpowiedź, czy błędne (pod względem językowym) jest sformułowanie zdania: To niezwykłe miasto zawiera w sobie wiele tajemnic – chodzi o wyraz zawiera. Jest to cytat z pracy konkursowej na poziomie gimnazjum. W tej samej pracy jako błędne potraktowano w opisie postaci sformułowanie: Włosy natomiast mocno splecione w warkocze zakończone kokardą – podkreślono jako błąd językowy mocno oraz zakończone kokardą.
Bardzo proszę o pilną odpowiedź. Z góry dziękuję. -
Kosmolec
22.10.202322.10.2023Dzień dobry,
jakie jest pochodzenie nazwy „Kosmolec”? Jest to las znajdujący się w Miąsowej, w województwie świętokrzyskim.
Pozdrawiam
Filip
-
kto jako ktoś12.09.200512.09.2005Witam!
Czasem w słownikach można spotkać, że zamiast wyrazu kogoś jest kogo, np: „indagacja (…) wypytywanie się, dopytywanie się; badanie kogo”. Zastanawiam się, czy też w mowie potocznej mogę tak mówić: nie kogoś, ale kogo, np.: „Wziąłem i wyszarpałem kogo za włosy”.
Jakub
-
personalizacja w tekstach reklamowych12.06.200612.06.2006Szanowni Państwo,
w różnego rodzaju ulotkach, folderach, reklamach zauważam, że nie tylko słowa Ty, Wy, Pan, Państwo są pisane wielką literą, ale również zaimki dzierżawcze, np. Twój, Wasz, Pański, Państwa itp. Czy podkreślanie w ten sposób szacunku i udawanie zindywidualizowanego komunikatu, choć de facto jest on skierowany do odbiorcy masowego i anonimowego, nie jest już lekką przesadą?
Pozdrawiam,
Dominik Szulowski -
policja i milicja13.03.200813.03.2008Witam,
chciałbym zapytać o etymologię wyrazu policja. Skąd ten wyraz przywędrował do polszczyzny? Czy zawsze był zapisywany w taki sposób jak obecne? Czy jego znaczenie było zawsze takie jak dziś? Proszę o jak najszerszą informację na temat obecności tego wyrazu w polszczyźnie. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Mateusz -
przecinek między przymiotnikami26.01.201326.01.2013Szanowni Państwo,
chciałbym dowiedzieć się, czy pomiędzy dwoma przymiotnikami stawia się przecinek, czy też nie, np. studia stacjonarne(,) licencjackie albo dziewczyna o bujnych(,) kasztanowych włosach (szła pewnym siebie krokiem).
Będę bardzo wdzięczny za informację.
Z wyrazami szacunku,
Adrian Przyborski -
Żylasty podróżnik i inne wątpliwości 10.02.201610.02.2016Czy można spotkać się wzrokiem?
Czy poprawnie będzie, jeśli napiszę, że na szyi wisiały mu korale?
Czy powinnam wstawić przecinki w połączeniach: żylasty stary podróżnik, długie zmierzwione włosy?
Czy można zerwać z kimś relacje, czy tylko stosunki?
Na koniec kwestia dla mnie najważniejsza: kiedy stawia się przecinek w połączeniach równie jak, równie co, np. Był co najmniej równie dobrze zaznajomiony z historią Polski, jak Krzysiek; Była równie piękna, jak mądra.
Pozdrawiam AW