Mam pytanie dotyczące pozycji przymiotnika odczasownikowego: płatność zrealizowana vs zrealizowana płatność, płatność odrzucona vs odrzucona płatność. Jaką kolejność powinno się zastosować, gdy są to np. nagłówki? W przypadku płatności odrzuconej trudno powiedzieć, że jest to cecha stała, ponieważ taką płatność można zrealizować ponownie.
Z wyrazami szacunku

Czy wypowiedź wewnętrzną bohatera można poprzedzić kreską dialogową?

Moim zdaniem nie, ale Autor przez całą powieść zapisał w ten sposób:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

– Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

W mojej opinii ten fragment powinien wyglądać następująco.

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Opcjonalnie można też zapisać tak:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? – zastanawiał się. – Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Przed zmianą zapisu w całej powieści wolałbym się poradzić specjalisty. Dodam, że autor zarzucił mi niekonsekwencję, ponieważ w niektórych fragmentach tego typu zostawiłem kreskę dialogową. Na przykład tutaj:

Wypadało ze zwyczajnej grzeczności spytać, o co chodzi, ale palił się, by skończyć dzieło.

– Czy zawsze muszę być uprzejmy? Niech się szybciej wyniesie! – zawyrokował po cichu z zimną premedytacją, która w tym momencie po raz pierwszy stała się jego udziałem.

Wreszcie został sam.

Zostawiłem tutaj kreskę dialogową, ponieważ bohater werbalizował swoją myśl. Po chichu, kierując ją tylko do siebie, ale jednak wypowiedział te słowa.
Przed zadaniem pytania skorzystałem z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/monolog-wewnetrzny;10328.html, ale nie ma tam jednoznacznej odpowiedzi na moje pytanie, czy można zostawić kreskę dialogową.

Czy można używać skróconej nazwy miejscowości Czechowice-Dziedzice jako Czechowice-Dz.?

Która z tych form jest poprawna: biznesplan, biznes plan czy biznes-plan? Pozdrowienia.

Szanowni Państwo,
czy wyraz gejostwo istnieje w języku polskim? Jeżeli tak, czy można powiedzieć, że jest nacechowany neutralnie, czy też jego nacechowanie jest wyłącznie negatywne?
Ponadto, czy poprawnie powiemy bliższe spojrzenie (ang. closer look)? Czy lepiej zastąpić to uważniejszym spojrzeniem albo może przyjrzeniem się?
Z góry dziękuję.

Na stronie poświęconej włoskiej piłce, a więc i włoskiej kulturze, jest stosowana odmiana nazwy włoskiego klubu, biorąca się z błędnej wymowy, w Bolognie. Autor odrzucił poprawkę na formę w Bologni mimo argumentacji:
Bologna, Spagna, Brytania, mania – końc. -a wym. |-ja|
w D./C./Ms. końc. -i wym. |-ji|: Bologni, Spagni, Brytanii, manii.

Autor powołał się na „Porady sjp”, proszę więc o wyjaśnienie, że forma w Bolognie bierze się z (błędnego) wymawiania g w nazwie klubu.

1. Czy zapożyczone z angielskiego słowa: boot oraz cover odmieniają się? 2. Jak odmieniać słowo border (pasek tkaniny lub tapety do wykańczania krawędzi ścian): bordera czy borderu?
Dziękuję.

Szanowni Państwo!

Spotykam się często z wypowiedziami zawierającymi słowo bynajmniej w znaczeniu 'przynajmniej', np. „Bynajmniej ja tak sądzę”. Przyznaję, że mnie to razi. Bardzo proszę o wyjaśnienie zasad używania słowa bynajmniej oraz o kilka przykładów poprawnego użycia. Dziękuję i pozdrawiam!

Witam, mam pytanie. Która forma odmiany nazwiska Cajbel jest prawidłowa: nie ma Cajbla czy Cajbela?

Witam!
Od wielu lat na polskim rynku istnieje stacja telewizyjna Canal Plus. Problem pojawia się przy odmianie nazwy owej stacji przez przypadki. Jak należy poprawnie powiedzieć: „Widziałem w Canale Plus” czy „Widziałem w Canal Plusie”? A może „Widziałem w Canal Plus”? Przypuszczam, że odmienianie obu członów nazwy nie jest poprawne, tj. „Widziałem w Canale Plusie” odrzuciłbym.
Pozdrawiam serdecznie.