Czy skrót IQ można czytać po prostu [i-ku], czy trzeba [aj-kju]? Ogólnie: czy każdy skrót można przeczytać, używając polskich nazw liter?

Dzień dobry,
czy w zaproszeniach lub komunikatach oddzielamy przecinkiem daty, godziny i miejsce spotkania? Podam przykład: „Na pytania udzielimy odpowiedzi podczas spotkań, które 2 listopada, o godz. 11.00, odbędą się w filii Teatru Miejskiego”.
Będę wdzięczna za udzielenie wskazówki.
Agata Paraszkiewicz

Czy można napisać patriotyźmie?

Dzień dobry, mam problem z opisaniem kwiatu róży. Jest on ogólnie koloru żółtego, a brzegi płatków mają kolor miedziany. Miedź przechodzi w żółć. Opis róży zawiera taki przymiotnik: miedziano-żółty. Czy jest to poprawny zapis. Wydaje mi się, że nie. Powinien być bez łącznika. Jednak wszędzie szkółkarze stosują taką formę zapisu. Może ja nie mam racji? Proszę o radę. Sprawa dotyczy róży „Moonlight”.

Łączę pozdrowienia.
Violetta Rzeszot

Ogólnie, wyrazy obcego pochodzenia pisane są kursywą, ale co robić z nazwami gatunków literackich i filmowych, tj. horrorem, fantasy czy thrillerem, które spowszedniały?

Dzień dobry! Moje pytanie dotyczyć będzie kultury. Nie tyle kultury języka, co raczej kultury zachowań językowych – o ile termin taki w ogóle istnieje (jeżeli nie, to niniejszym go wprowadzam…).
Dawno, dawno temu korespondenci telewizyjni i radiowi zaczynali ZAWSZE swe wypowiedzi od dość sympatycznego moim zdaniem sformułowania: „Dzień dobry”, po czym po prostu się przedstawiali. Należę do pokolenia raczej starszego, pamiętam więc do dzisiaj sympatyczne sformułowania typu: „Dzień dobry Państwu, z Nowego Jorku mówi dla Państwa Bartosz Janiszewski”, „Dzień dobry Państwu, z Rzymu dla Dziennika Telewizyjnego mówi Zygmunt Moskwa”. Moje pytanie brzmi: jak w kontekscie niegdysiejszych kulturalnych zachowań odbierać dzisiejsze trajkotanie korespondentów zakańczane schematem typu: „Jan Kowalskiiii, Pćim Dolnyyyy, Eremefefemmmm…”? Moim zdaniem to po prostu brak elementarnej kultury i szacunku dla widza, czy słuchacza. Uprzejmie proszę o pogląd językoznawcy, pozdrawiając jednocześnie serdecznie!

Szanowni Państwo,
czy w dialogach literackich dopuszczalne są zapisy typu:

– Słuuuuuchaaam?

W jaki sposób można zaznaczać słowa wypowiedziane z naciskiem, specjalnie podkreślone?
Dziękuję

Szanowni Państwo,
czy pisanie dużą literą zaimków w trzeciej osobie, gdy w korespondencji z kimś piszemy o innej osobie: Ona, Jemu, Ich itp. jest ogólnie przyjętym zwyczajem, czy też pewną ekstrawagancją? Spotykam różne opinie na ten temat – niektórzy twierdzą, że to niezbędny przejaw szacunku do osób, o których piszemy. Inni skłonni sa uznać to za przesadną egzaltację stylu.
Z poważaniem,
Łukasz

Mam problem z pogodzeniem paragrafu 18.22 i 20.29 WSO (2012). Na jakiej podstawie zdecydowano, że np. marchia brandenburska jest okręgiem administracyjnym (pisanym małą literą), a nie regionem? A czy nazwę prowincja wielkopolska należy pisać małymi literami (jako okręg administracyjny) czy dużymi (bo jest to prowincja)?

Podają Państwo, że jedynym zdrobnieniem imienia Maryla jest Marylka. Ale przecież zdrobnienia to nie terminy naukowe i w każdym języku rodzinnym tworzymy ich wiele. Moja córka ma na imię Stanisława. Używam około 30 zdrobnień tego imienia. I nikt mi nie zabroni.
Pozdrawiam,
Grzegorz Filip