ojcowie
-
można było, można będzie – można jest?21.05.201521.05.2015Szanowni Państwo,
pewien problem nie daje mi spokoju. Dlaczego w języku polskim, używając w czasie teraźniejszym predykatywów typu: trzeba, można, wolno, pomijamy czasownik jest, podczas gdy w czasach przeszłym i przyszłym czasownik w formie osobowej jest obligatoryjny, np. można było, trzeba będzie itd. Czy ma to swoje uzasadnienie? Czy forma złożona w czasie teraźniejszym istniała dawniej? Jeśli tak, dlaczego zanikła? Z tego, co wiem, np. w języku czeskim występuje do dziś.
Z pozdrowieniami
KG -
nazwy pokrewieństwa19.06.200219.06.2002Proszę o wyjaśnienie czy w języku polskim jest określenie, jak powinni się nazywać wzajemnie rodzice, których dzieci są małżeństwem. Czy potrzeba mówić ojciec mojego zięcia itp., czy można to wyrazić jednym słowem?
-
o roli dialektu śląskiego26.11.200726.11.2007Szanowni Państwo,
uzupełniając moje poprzednie pytanie: czy odpadnięcie Śląska od Polski w XIV w. miało jakiś znaczący wpływ na formowanie się polszczyzny ponadregionalnej i jej obecny kształt? Z jednej strony to na pewno istotne wydarzenie polityczne, z drugiej, jak mogłem przeczytać w odpowiedzi, dialekt śląski miał wiele cech wspólnych z dialektem małopolskim i wielkopolskim, a te przecież miały duże znaczenie w kształtowaniu się polszczyzny ogólnej.
Z poważaniem
Filip Cerkaski
-
Orzeczenie przy podmiocie szeregowym11.12.201511.12.2015Szanowni Państwo,
czy poniższe zdania
Adam i osiemnastu innych uczniów z tej szkoły trafiło do szpitala
Każdy ojciec, każda matka i każde dziecko znało tę sytuację
są poprawnie zbudowane:
Chodzi mi o formę orzeczenia. Nie powinno być: trafili i znali?
Dziękuję.
Z poważaniem
Katarzyna Czarnecka
-
Orzecznik rzeczownikowy w mianowniku25.11.201925.11.2019Dzień dobry. Chciałam wiedzieć czy poprawne jest sformułowanie „Co to jest lek (nazwa leku)?”, czy „Co to jest stół?”. Logicznie patrząc, powinno się zadawać to pytanie w narzędniku, a nie w mianowniku. Pozdrawiam
-
pacierz29.08.200229.08.2002Jaka jest eytymologia słowa pacierz? Dziękuję.
Krystian
-
Pani Suchy czy pani Sucha? 4.12.20164.12.2016Chciałabym zapytać się o odmianę mojego nazwiska – Suchy. Czy też może powinnam nosić nazwisko Sucha? Kiedyś ktoś powiedział mi, że nazwiska jako przymiotniki, w dodatku nacechowane negatywnie, się nie odmieniają – czy to prawda? Nie ukrywam, ze zawsze zastanawiam się, jak będzie brzmieć poprawna forma np. w zaproszeniu: dla państwa Suchy czy dla państwa Suchów.
Z góry dziękuję za odpowiedź.
-
Pies – psu 11.11.201611.11.2016Bardzo proszę o wyjaśnienie nurtującej mnie kwestii: mówimy psu czy psowi?
Może obie formy są poprawne?
Pozdrawiam
M. Michalik
-
Pochodzenie anglo-celtycko/anglo-polskiego10.04.201810.04.2018Mam pytanie w kwestii zapisu pochodzenia. Otóż opis dotyczy dziecka, którego rodzice są pochodzenia (w j. angielskim) Anglo-Celtic (ojciec) i Anglo-Polish (matka). Jak prawidłowo rozpisać takie pochodzenie w języku polskim? Czy odpowiednikiem jest pochodzenia angielsko-celtyckiego/angielsko-polskiego czy też funkcjonuje inne określenie na taką sytuację?
Z góry bardzo dziękuję za odpowiedź
-
Przydawka, a nie dopełnienie
25.07.202125.07.2021Szanowni Państwo,
chciałabym prosić o rozstrzygnięcie wątpliwości dotyczącej zdania:
"Taki stan emocjonalny jest zwykle wynikiem szoku".
W tym zdaniu występuje orzeczenie imienne "jest wynikiem". Czy w związku z tym wyraz "szoku" jest dopełnieniem, ponieważ stanowi określenie do orzeczenia, czy jest przydawką, ponieważ stanowi określenie do rzeczownika, niezależnie od tego, że ten rzeczownik to część orzeczenia?
Pozdrawiam, Maria.
