Szanowni Państwo!

Spotkałam się z takim oto problemem: D. l. poj. nazwy miejscowości Urzut. Na stronie poradni PWN:

https://sjp.pwn.pl/szukaj/urzut.html (Urzut, -tu) i urzędowym wykazie wykazie nazw miejscowości 2019 r poz. 89098 ze strony https://www.gov.pl/web/ksng/urzedowy-wykaz-polskich-nazw-geograficznych-swiata2 (Urzut, -ta). Jak zatem powinnam zapisać nazwę tej miejscowości w dopełniaczu? Przyznaję, że końcówka -ta niestety razi mnie. Dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.

Z poważaniem Elżbieta Khan

Dzień dobry!
Moje pytanie dotyczy zbiegu cudzysłowu i znaków zapytania. Oto trzy przykłady. Nie udało mi się znaleźć konkretnego rozstrzygnięcia. Jaka interpunkcja jest poprawna:
1. Czy zadawałeś sobie kiedyś pytanie: „Gdzie to jest?”?
2. Czy zadawałeś sobie kiedyś pytanie: „Gdzie to jest?”
3. Czy zadawałeś sobie kiedyś pytanie: „Gdzie to jest”?
Z poważaniem
Andrzej Szymczak

Czy w języku polskim jest czasownik kajakowć? Natrafiłem na to słowo w kilku książkach o tematyce sportowej, jak również na kilku stronach internetowych. Nie ma go jednak w słowniku j. polskiego.

Szanowni Państwo!

Czy mogę poprosić o analizę dwóch zdań? Oba zostały poprawione przez dwie różne polonistki, przy czym jedno według mnie zawiera błędy. Oto zdania: 1. Tym, co często w tym świecie uchodzi za miłość, jest tak naprawdę pożądanie. 2. Tym, co często w tym świecie uchodzi za miłość jest tak naprawdę pożądaniem. (oryginał: What often passes as love in this world is actually lust).

Według mnie prawidłowa zależność brzmi: Tym, co..., jest pożądanie / To, co..., jest pożądaniem.

Bardzo dziękuję za dotychczasowe odpowiedzi. Chciałabym również dziś zadać pytanie, które nurtuje mnie od dawna. Mianowicie chodzi mi o użycie zaimka ciebie. Już od jakiegoś czasu obserwuję w mediach, a co za tym idzie, także w mowie potocznej, takie oto użycie tego zaimka: „Kocham ciebie”, „Potrzebuję ciebie”. Wydaje mi się, że lepszą formą (nie mówię, że jedyną poprawną) byłoby powiedzenie: „Kocham cię”, „Potrzebuję cię”. Co Państwo o tym sądzą?
Pozdrawiam

Dzień dobry. W związku z licznymi wyjazdami na urlop w naszym zakładzie pracy powstał spór na temat wymowy miejcowości. Chodzi oto, czy poprawnie jest powiedzieć pojechać do Kołobrzegu, czy pojechać do Kołobrzega. Zdecydowana większość jest za formą pojechać do Kołobrzega. Bardzo proszę o udzielenie informacji, która forma wymowy jest poprawna. Dziękuję serdecznie i pozdrawiam.

Dzień dobry. Studentka znanej uczelni donosi o wiedzy zyskanej w czasie wykładów. Oto poprawna jest pisownia: Konrad mazowiecki, a nie: Konrad Mazowiecki. Podobnie ma być z innymi przydomkami książąt. Czy to prawda?
Dziękuję

W pracy z dziećmi bardzo często korzystam z tekstu, którego do końca nie rozumiem. Proszę o pomoc w wyjaśnieniu, bo mi wstyd. Oto treść: „Kółko graniaste, czterokanciaste [czworokanciaste?]. Kółko nam się połamało, cztery grosze kosztowało, a my wszyscy bęc!”. Na dodatek nie wiem, czy cztero- czy czworo-. A czy jest ktoś, kto nie spotkał sie z tą zabawą? Myślę, że nie.

Chciałabym wiedzieć, jak brzmi poprawna wersja związku frazeologicznego o łzach krokodyla. Oto, co na ten temat mówią słowniki:
1. „Słownik frazeologiczny współczesnej polszczyzny” PWN, wyd. 2002, podaje 3 wersje jako poprawne:
- krokodyle łzy, rzad. łzy krokodyle;
- wylewać, ronić krokodyle łzy;
- wylewać, ronić krokodylowe łzy.
2. „Nowy słownik poprawnej polszcyzny” PWN, wyd. 1999, dopuszcza tylko krokodyle łzy, zaznaczając, że istnieje przymiotnik krokodylowy, ale nie używa się go w tym związku frazeologicznym.
3. „Słownik mitów i tradycji kultury” – W. Kopalińskiego, Wiedza Powszechna, wyd.2001, podaje tylko łzy krokodylowe.
Więc jak powinnam powiedzieć: łzy krokodyle czy krokodylowe? Będę wdzięczna za wyjaśnienie tej łzawej kwestii.

Z poważaniem
Anna Szczepańska

Wiadomo, że na początku zdania używamy dłuższych form zaimkowych (mnie, tobie, ciebie), a wewnątrz zdania (z wyjątkiem sytuacji, kiedy są one pod akcentem) – krótszych. A jakiej formy powinniśmy użyć w zdaniu złożonym po spójniku? Przykładowe zdanie: „Powiedział, że jest bardzo ładna, a mnie/mi się ona wcale nie podobała”.