Witam.
Mam problem z odmianą nazwisk na zaproszeniach ślubnych. Jak powinnam napisać: „Mam zaszczyt zaprosić Marię i Jana Baran (Baranów), M i J Boruń (Boruniów), M i J Brzeszcz (Brzeszczów), M i J Furgała (Furgałów), M i J Krupa (Krupów), M i J Szymaniak (Szymaniaków)”? I czy „mam zaszczyt zaprosić Marka Szczot (Szczota), M. Sasik (Sasika), M. Bzowy (Bzowego)”?
Dziękuję i liczę na pomoc

Dzień dobry!
Samorząd pewnej klasy organizuje wieczorek literacki. Jak powinien podpisać zaproszenia?

Zaprasza Samorząd Klasy 6b.
Zaprasza samorząd klasy 6b.

Czy na zaproszeniu powinno się umieszczać informacje o pełnionej przez adresata funcji?

Zapraszamy Przewodniczącego Komisji Bezpieczeństwa Pana Jana Borutę…
Zapraszamy Szanownego Pana Jana Borutę…

Szanowni Państwo,

pragnę się dowiedzieć, czy za poprawne uważa się określenie „zasys” (w odniesieniu do siły zasysania lub nazwy przedmiotu zasysającego).

Z wyrazami szacunku,

Alicja Wierzbicka

Szanowni Państwo,
chciałabym się zapytać o poprawny zapis następującego fragmentu tekstu:
Janek powiedział: „Bardzo lubię Kasię, jej uśmiech […] To moja prawdziwa przyjaciółka.”.
Pierwszy raz spotykam się z takim zapisem i kropką postawioną przed zamknięciem cudzysłowu. Korektorka tłumaczyła się, że tak się robi, gdy w cytacie użyty jest nawias, ucinający część wypowiedzi.
Pozdrawiam

Szanowni Państwo,
Uprzejmie proszę o wyjaśnienie zasady interpunkcyjnej, która obowiązuje przy zbiegu znaków interpunkcyjnych na końcu zdania. Wykrzyknik lub pytajnik i cudzysłów zamykający wypowiedzenie. W latach 80. w książeczce Przyłubskich były przykłady bez kropki. W Słowniku interpunkcji Podrackiego jest kropka na końcu. W „Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN” jest przykład bez kropki. Jak powinno być? Przykładowe zdanie: On powiedział: „Nie lubie twojego kota!” (i tu kropka czy nie?).
Pozdrawiam serdecznie
Dorota Reczyńska

Cytat z Trzech muszkieterów: „Zbiry, rozpływając się w podziękowaniach, uprowadzili swą zdobycz. Gdy schodzili, d'Artagnan uderzył dowódcę po ramieniu”. Czy nie powinno być: „Zbiry (…) uprowadziły swą zdobycz. Gdy schodziły…”?
I jeszcze jedno: „Wynajął zbirów, którzy go zasztyletowali” czy też: „Wynajął zbirów, które go zasztyletowały”? „Chłopaki wygrały mecz”, „Znalazł chłopaków, którzy wygrali mecz” czy też: „Znalazł chłopaków, które wygrały mecz”. Proszę o wytłumaczenie tych zawiłości językowych.
Dziękuję

Szanowni Państwo,

spotkałam się ostatnio (w artykule naukowym) z użyciem wyrażenia: „imię własne w formie pełnej, zdrobnionej lub spieszczonej”. W tym wypadku zastosowałabym raczej określenie „zdrobniały” (np. wyraz zdrobniały, forma zdrobniała imienia). Czy użycie określenia „zdrobniony” jako komponentu terminu językoznawczego jest dopuszczalne? Z góry dziękuję za komentarz.

Łączę wyrazy szacunku

Agnieszka G.

Czy instnieją jakieś zasady stosowania zdrobnień imion w zależnośći od stopnia znajomości pomiędzy osobami? Dokładnie chodzi mi o to, czy zwracanie sie do kogoś mało znanego zdrobnieniem Krzysiu oznacza zwrot w formie pieszczotliwej, poufałej, czy jest to dopuszczalna forma grzecznościowa w korespondencji pomiędzy osobami, które nic nie łączy poza wspólnymi znajomymi czy uczeszczaniu do tej samej uczelni. Z góry dziękuję za pomoc.

Dzień dobry,

jak odróżnić zdrobnienie od spieszczenia?

Czy zdrobnieniem jest domek, a spieszczeniem domeczek? Czy gdy zwracamy się do ukochanej osoby  skarbeczku, to zdrabniamy czy spieszczamy?

Dziękuję

Dlaczego piszemy „Zdrowaś, Maryjo” z przecinkiem, zaś „Szczęść Boże” bez przecinka?