Mam pytanie: Czy jest w języku polskim wyraz, oznaczający zawarcie małżeństwa między dziewczyną i mężczyzną, mających dużą różnicę lat/wieku? (ponad 20 lat, nawet ponad 30 lat)

Coś jak mezalians – małżeństwo z osobą o innym (niższym) wykształceniu, stopniu zamożności, czy wykonującą mniej prestiżowy zawód.

Z góry dziękuję za odpowiedź. 

Z poważaniem 

 Władek Krzok

Mam takie małe pytanie. Mianowicie chciałabym sią dowiedzieć znaczenia tego oto wyrażenia: „guttafortunae prae dolio sapietiae”. Co prawda, dziwnie brzmi, ale nawet nie wiem w jakim jest to języku napisane. Jeżeli mógłby pan mi chociaż podpowiedzieć, gdzie mam znaleźć wytłumaczenie tego zadania.
Dziękuję i proszę o szybką odpowiedź.

Witam.
Interesuje mnie zasada dotycząca czytania angielskich skrótów w języku polskim. Skrót WRC przeczytam następująco: W – R – C, ale już np. NBA według angielskiego alfabetu, czyli En – Bi – Ej. Inny przykład: bokser jest posiadaczem pasa I – B – F czy Aj – Bi – Ef?

Witam! Chciałbym skonsultować się, jak nazwać zawodnika, który uprawia rowerową jazdę na orientację. Czy powinno się dokonywać tutaj najprostszego przekształcenia, czyli nazwać rowerzysta jeżdżący na orientację, a może wzorem dyscyplin kolarstwa (kolarz szosowy, kolarz górski) nazwać kolarz jeżdżący na orientację?

Szanowni Państwo!
Ostatnio próbowałam ustalić odmianę nazwiska pewnego filozofa rumuńskiego (Noica) – nie byłam pewna, czy odmienić je jak np. Sica – Siki czy raczej jak Kosturica – Kosturicy. Nie znalazłam w słownikach wskazówek o odmianie nazwisk rumuńskich. Może Państwo mi coś podpowiedzą?

W mojej rodzinie jest osoba (wrocławianka 50+, korzenie: Wielkopolska i Podlasie), która – jeśli zapomni jakiegoś słowa – zwykła mawiać:

Jak to się prędko nazywa?

Wiem, że i niektórzy inni ludzie używają słowa „prędko” w podobnym kontekście. Interesuje mnie, czy to jest idiolekt, czy też element jakiejś gwary. Skąd to się wzięło?

Chciałbym zapytać, jak prawidłowo zapisać przymiotnik od nazwiska Merleau-Ponty czy innych tego typu nazwisk. Czy w wersji przymiotnikowej zachowujemy, czy usuwamy ów dywiz?
Serdecznie pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
oglądając jakiś czas temu polityczną dyskusję telewizyjną, z ust wypowiadającej się pani usłyszałem zwrot Psy na lata się nie gryzą, a ponieważ spotkałem się z owym powiedzeniem po raz pierwszy, zastanawia mnie, skąd się ono wzięło, czy jest już „zadomowione” w języku i cóż może oznaczać? Byłbym niezmiernie wdzięczny gdyby mogli Państwo rzucić trochę światła na tę sprawę.

Łączę wyrazy szacunku.

Natknąłem się na dwa artykuły, w których pojawiło się słowo sentyma. Przykład pierwszy: „My name is Bond, James Bond. Przyznacie, że nie ma chyba na świecie częściej powtarzanej i bardziej modyfikowanej sentymy”. Drugi kontekst był recenzją książki Setnik bajek Ignacego Krasickiego: „Powtarzając (..) życiowe sentymy, (…) nie zdajemy sobie sprawy, że niejednokrotnie tworzyli je znamienici autorzy”. W żadnym słowniku nie znalazłem tego tworu. Czy istnieje lub istniało? Skąd powstało?

Czytając odpowiedzi Poradni, spotykam się często ze sformułowaniami typu „słownik X stwierdza, że…”. Zgodnie z WSPP niepoprawne jest użycie tego czasownika w odniesieniu do rzeczowników nieżywotnych (a jako przykład został podany kodeks). Z czego wynika ta reguła? Czy odnosi się ona także do rzeczownika słownik?