Witam!
Winogrona. Oczywiście liczba mnoga. Kupujemy winogrona – to jasne. A jak nazywa się jedna kulka tego owocu? Winogron? Winne grono? Winogrono? Stawiałbym na to ostatnie, ale pewności nie mam.

Dzień dobry,
mam pytanie w związku ze słowem internet. Czy powinniśmy mówić w internecie czy też na internecie? Coraz częściej słyszę, jak ludzie mówią „Kupiłem coś na internecie”, chociaż ja powiedziałbym w internecie.
Pozdrawiam serdecznie,
Ryszard T.

Dzień dobry,

w nawiązaniu do porady Do kobiety – w rodzaju żeńskim: mam wrażenie że problem dotyczy nadużywania formy bezosobowej przejętej z języka angielskiego, gdzie użycie drugiej osoby odpowiada polskiej formie bezosobowej z zaimkiem się. Takie zjawisko obserwuję u młodszego pokolenia. W przytoczonym przykładzie dawniej powiedziano by To tak, jakby się było w jakimś kabarecie. Druga osoba nie jest odczuwana jako bezpośredni zwrot do rozmówcy, stąd więc może mówiący nie różnicuje rodzaju?

Łukasz

Czy zadanie pytania w jaki sposób, np. „W jaki sposób Michał może zawiązać krawat?”, przesądza o tym, że odpowiedź powinna zawierać tylko i wyłącznie jeden sposób? Czy poprawna będzie odpowiedź zawierająca więcej niż jeden sposób? A jeśli tak to dlaczego używa się liczby pojedynczej w takich pytaniach?

Czy wyrażenie „w okolicach lat 1945–1950” jest poprawne? Pozdrawiam.

Dzień dobry!
Moje pytanie brzmi: czy w nagłówku listu zawsze stawiamy przed imieniem, w wołaczu, przecinek? „Witaj, Olu!”, „Cześć, Olu!” itp.
Pozdrawiam!

Na Placu Grunwaldzkim znajdują się tak zwane budki. W jednej z tych budek można nabyć knyszę. Mój kolega powiedział, że „wśród jednej z nich można kupić knyszę”. Czy można powiedzieć wśród jednej z nich w odniesieniu do budek? Moim zdaniem wybierać można tylko wśród kilku rzeczy, nie jednej. Mój kolega swoje stanowisko popiera przykładem: „(…) wśród jednej z populacji świata(…)”. Proszę o odpowiedź, czy zdanie powiedziane przez mojego kolegę jest poprawne?

Szanowni Państwo,
uprzejmie proszę o objaśnienie znaczenia, funkcji i użycia wtrąceń było i uważacie jak w poniższych przykładach z Sienkiewicza i Gałczyńskiego:

Pani Makowiecka nadjechała o zupełnym już mroku […] Chciała, było, zaraz na drugi dzień szukać sobie innej gospody w samym mieście, ale na nic się nie przydał jej opór.

i nagle patrzcie: tak jak było w telegramie:
przed samymi, uważacie, Sukiennicami […].

Dziękuję i pozostaję z wyrazami szacunku.

Witam serdecznie. Moje pytanie dotyczy określenia w try miga. Chciałabym się dowiedzieć, jakie jest źródło pochodzenia tego zwrotu, skąd się wywodzi, jaka jest jego historia. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam.

Komentator mężczyzna rzekł o żeńskiej drużynie: „Męczyliśmy się”, „Rzuciliśmy się do odrabiania strat”. Odebrałem to jako niezręczność, gdyż grupa wykonująca czynność składała się wyłącznie z kobiet („Męczyłyśmy się” w ustach mężczyzny zabrzmiałoby kuriozalnie, więc oczekiwałbym całkiem innej konstrukcji). Kiedy jednak o meczu pań mężczyźni mówią „Wygraliśmy”, „Przegraliśmy”, to tego dysonansu nie słyszę.
Czy rzeczywiście są to dwa stylistycznie różne przypadki, choć sytuacyjnie takie same?