W Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN czasowniki ścielić i pościelić przypisano do tej samej grupy koniugacyjnej – VIa. Dlaczego więc formę 3. os. lp. ścieli uznaje się za niepoprawną (popr. ściele), a pościeli za poprawną? Z czego wynika ta rozbieżność? Czy końcówki w przywołanych formach nie powinny być jednakowe?

Szanowni Państwo,
zwracam się do Państwa z pytaniem dotyczącym określenia utworzonego od nazwy miasta Szczyrk. Która z form jest własciwa: szczyrecka czy szczyrkowska? Dodam, że mieszkańcy Szczyrku i okolic używają tylko formy szczyrkowska, natomiast w dodatku regionalnym Gazety Wyborczej uparcie lansowana jest forma szczyrecka (np. ostatnio szczyrecka Golgota).
Z poważaniem,
Elżbieta

Czy poprawne jest wyrażenie: wrosły paznokieć? Mówi się przecież: „Paznokieć mi wrósł”.

Szanowni Państwo,
skąd się wziął związek frazeologiczny wylać dziecko z kąpielą?

Pozdrawiam
Stratos Vasdekis

Szanowni Państwo,
zwracam się z pytaniem o powód, dla którego w słowie zamarzać czytamy osobno głoski [r] i [z], a nie głoskę [rz] (podobnie jak w słowie umurzać). Ostatnio spotkałam się z wymawianiem słowa Kambodża jako „Kambod-ża”, wymawiając osobno [d] i [ż]. Czy taka wymowa jest poprawna, a jeśli tak, to czym jest uzasadniona.

Z poważaniem,
Joanna Migaj

W Nowym słowniku ortograficznym PWN (1997) pod hasłem ziemia wśród przykładów umieszczono: ziemia lubuska (małymi literami). Słownik poprawnej polszczyzny PWN (1997) pod tymże hasłem podaje przykłady: ziemia krakowska itp., ale: Ziemia Lubuska. Na naszym terenie jest to sprawa dość ważna, bo brak zgody co do pisowni prowadzi do tego, że piszemy raz tak, raz tak. Nie jest pewne, czy chodzi tu o nazwę historyczną (historyczny gród Lubusz leży w Niemczech i tamże ewentualna Ziemia Lubuska), czy administracyjną, oznaczającą teren województwa zielonogórskiego, a obecnie lubuskiego (od początku swego istnienia granice tego województwa zmieniały się wielokrotnie). Niektórzy próbują uniknąć tego problemu, używając nazwy „środkowe / Środkowe Nadodrze”, ale i ta nazwa jest nieostra, a przy tym natychmiast znowu jest problem z pisownią.
Bardzo proszę o pomoc.
Przepraszam, ostatnio co chwila zwracam się o pomoc i być może strasznie zabieram czas; to dlatego, że dopiero niedawno „odkryłam” istnienie takiej poradni i pozbywam się wszystkich nagromadzonych wątpliwości, których dotychczas nie było sposobu rozwiać.
Pozdrowienia.

Wielki słownik wyrazów obcych i jego poprzednik, Nowy słownik wyrazów obcych, podają, że synonimem słowa sensomotoryczny jest wyraz zmysłoworuchowy. Czy nie powinno być zmysłowo-ruchowy?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam.

Słownik ortograficzny zaleca pisać Almodóvar, ale Peron, nie Perón; Kodály, ale Kalman, nie Kálmán. Z czego wynika ta nierówność w podejściu do diakrytyki? Dlaczego Bartoka z dawnych wydań zmieniono na Bartóka i Bartok znikł, skoro Kadarowi/Kádárowi „przysługuje” oboczność? Dlaczego znaki diakrytyczne znad a, e, i, u, y można usuwać tylko w przypadku języków słowiańskich (https://sjp.pwn.pl/zasady/71-Zapisywanie-slowianskich-nazw-wlasnych-zawierajacych-swoiste-znaki-lacinskie;629646.html), a nie ma odpowiedniej zasady dla niesłowiańskich? (czyżby „gwałt na oryginale” był lżejszy)?

Dzień dobry,

chciałabym zadać pytanie dotyczące rozróżnienia pisowni na Żyd (członek narodu żydowskiego) i żyd (wyznawca judaizmu). Wyznawca judaizmu musi być jednocześnie członkiem narodu żydowskiego. Czy np. zdanie: „Dochodziły do nas wieści, że władze wojskowe są wrogo usposobione względem żydów” jest poprawne? Nie wiadomo, czy owe władze prześladują tylko wyznawców judaizmu, a np. spolonizowanych Żydów już nie. Jak praktycznie rozwiązywać problem takiego zapisu?