Spotkałam się kiedyś w dość starym wydaniu podręcznika gramatycznego z formą czasu przeszłego liczby pojedynczej czasu nijakiego (np. przyszłom, wyszłom itd.). Czy taka forma jest nadal poprawna? Kojarzy mi się raczej z wymową gwarową. Jakiej formy np. w bajce dla dzieci użyłoby Słońce, Drzewko czy inna fantastyczna postać?

Szanowni Państwo,

jakich znaków użyć, podając etymologię terminu w definicji? Najpierw pismem oryginalnym, potem w transliteracji, czy odwrotnie? Przykłady:

1. Tkankowce, Eumetazoa (stgr. εὖ = eû ‛dobrze’, μετά = metá ‛po’, ζῷον = zôion ‛zwierzę’) – podkrólestwo zwierząt...

2. … (stgr. εὖ «eû» ‛dobrze’, μετά «metá» ‛po’, ζῷον «zôion» ‛zwierzę’) – ….

3. … (stgr. eû «εὖ» ‛dobrze’, metá «μετά» ‛po’, zôion «ζῷον» ‛zwierzę’) – ...

Marek Piersa

Szanowni Państwo,

skoro mamy w czasie przeszłym rozróżnienie na robił/robiła, to czy kiedyś było rozróżnienie w czasie teraźniejszym ( np. jestem/jestam) albo w przyszłym ( np. zrobie/zrobia). Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Niektóre tytuły i funkcje pozostają nieodmienione, gdy dotyczą kobiety: z panią profesor, o colonel Kowalsky, nowej ordynator. Czy dopuszczalne jest użycie tych słów w zdaniu bez tego „dodatkowego” wyrazu (panią, nazwiska, odmienionego przymiotnika), np. „Czy widziałeś porucznik?”?
Czy w ten sam sposób można używać innych „męskich” określeń kobiet, które bądź nie są funkcjami/tytułami, bądź mają powszechnie używane formy żeńskie, np. strażnik, koroner, rodzic, harcmistrz, lider…?

Szanowni Państwo,
zwracam się z uprzejmą prośbą o pomoc w roztrzygnięciu kwestii dotyczącej pisowni skrótu SA (Spółka Akcyjna), który obecnie pisze się bez kropek. Jak w takim razie ma się zachować firma, której nazwa została zarejestrowana w czasach, kiedy powszechnie obowiązywał skrót S.A.? Czy pisownia z kropkami ma obowiązywać tylko druki urzędowe (oficjalne) – do czasu wprowadzenia odpowiednich zmian w rejestrze? Czy pisownię bez kropek można stosować np. w przekazach reklamowych?
Będąc zobowiązana za odpowiedź z Państwa strony, pozostaję z poważaniem,
Renata Żukowska
Naczelnik Wydziału PR
BGŻ S.A.

Szanowni Państwo,
zastanawiam się nad składnią matematycznych tworów „liczebnikopodobnych”. Czy dobrze mi się wydaje, że sprawdzamy n-1 warunków, n-2 warunki, n-3 warunki, n-4 warunki, ale już: n-5 warunków, n-6 warunków itd.?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo.
Będę wdzięczna za rozwianie mojej wątpliwości. Ostatnio mój przełożony w pracy poinformował mnie, że w nagłówkach pism urzędowych nie jest w dobrym tonie stosowanie skrótów (w m. czy też wg, np. wg rozdzielnika), ale powinno się pisać całe wyrazy (w miejscu, według rozdzielnika). Zwróciłam się do Państwa, gdyż nie znalazłam żadnego podręcznika w tym zakresie.
Joanna

Odnoszę się do porady dotyczącej łączenia skrótów dr i inż.. Jak się wydaje, tak jest w języku angielskim, a nie w polskim, gdzie doktor jest stopniem naukowym, a inżynier i magister inżynier – tytułami zawodowymi (również w naukach o zarządzaniu!). Wg tego, w zależności od miejsc ukończenia studiów, należałoby używać rozmaitych skrótów np. dr, mgr, inż. – (np. mgr nauk matematycznych, inż. nauk o zarządzaniu, który zdobył doktorat z nauk techn.).

Jak brzmi stopień wyższy przysłówka stromo? Stromiej?

Dzień dobry,
jak powinno się pisać nazwy klas i typów okrętów (np. Mistral) oraz rodzajów uzbrojenia, pocisków itp. (np. Grad), kiedy używamy ich jako synonimów rzeczowników pospolitych? Chodzi mi o takie przykłady jak: „Rosja chce Mistrali/mistrali albo zwrotu pieniędzy”, „Celują w nas nie tylko z Gradów/gradów”. Czy obowiązuje tu reguła 20.10.1 z Zasad pisowni, czyli zapis małą literą? Spotkałam się z opiniami, że w literaturze tematycznej zawsze występuje zapis wielka literą.