Szanowni Językoznawcy!
Czy w przypadku kilku przypuszczalnych wypowiedzi ujętych w cudzysłów, jeśli każda z nich kończy się pytajnikiem, wykrzyknikiem lub wielokropkiem, nie potrzeba pomiędzy nimi żadnych znaków interpunkcyjnych? Przykład:

„Gdzie jeszcze możemy się spotkać?” „Hmm, może na plaży…” „Zgoda!” – tak pewnie się to odbyło.

Pozdrawiam
Anna

W Gazecie Wyborczej pojawiło się następujące zdanie zachęcające do uczestnictwa w typowaniu wyników piłkarskich mistrzostw świata: „Zostań królem typerów”. Proszę o opinię co do dopuszczalności użycia neologizmu typer w publikacji prasowej.

Chciałabym zapytać, czy istnieje czasownik pochodzący od słowa tyrada. A jeśli nie, to czy w naszym współczesnym języku jest odpowiednik czasownika gardłować?
Jak również zastanawia mnie, czy jest jakieś utarte złożenie w naszym języku odpowiadające dodawaniu do herbaty dodatkowych składników np. doprawić herbatę?
Bardzo dziękuję za rozwianie moich wątpliwości
Pozdrawiam
Agnieszka Mylka

Podseria w opisie bibliograficznym
Szanowni Państwo
Jak zapisać nazwy serii i podserii umieszczonych (alternatywnie) w różnych miejscach? Seria „Kolekcja Hachette” (okładka, karton luzem, s. internet. / okładka, s. tyt., karton, s. internet. / karton, s. internet.); podserie: „Powieści Historyczne”, „Powieści dla Kobiet” (karton, s. internet.), niby-podseria (liczba t. zaplanowana) „Karol May. Mistrz powieści przygodowej” (karton, s. internet.). Nr t. podserii (karton, grzbiet).
Marek Piersa

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy cudzysłowu. Czy ten znak interpunkcyjny jest wymagany w tytułach artykułów, opowiadań czy wypracowań szkolnych? Wydawało mi się do tej pory, że w cudzysłowie zapisuje się tytuł przytaczany, np. „Wczoraj napisałam opowiadanie pod tytułem «Wiosna»”. Natomiast na kartce z opowiadaniem, nad tekstem tytułu w cudzysłowie się nie zapisuje. Podobnie rzecz się ma z tytułami książek czy artykułów. Jeśli jestem w błędzie, proszę o wyprowadzenie mnie z niego.
Dziękuję

Szanowni Państwo, piszę książkę, w której tytułem jednego z rozdziałów jest fraszka:

Koniec chlubny ze skromnym lubi się początkiem; niejeden łabędź był brzydkim kaczątkiem. (Sztaudynger J., Piórka dla dzieci, Kraków 2004, ISBN 83-7437-036-X, fraszka Łabędź).

Czy fraszkę (pełniącą rolę tytułu) powinnam napisać kursywą, a źródło w nawiasie umieścić pod tytułem, czy jako przypis?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Z poważaniem

Debiutantka

Szanowni Państwo,
w Misznie w tekście zasadniczym jest stosowana wielka litera w wyrazie Mędrcy, np. „Mędrcy mówią’’, a dalej jest ich wypowiedź. W przedmowie zaś litera mała, np. mędrcy, mędrcy rabiniczni. Czy nie powinna być zawsze wielka? Zapisano również Talmud Jerozolimski, Talmud Palestyński wielką literą, ale Biblia hebrajska. Czy nie powinno się konsekwentnie kierować zwyczajem i pisać Biblia Hebrajska?
Z wyrazami szacunku
Iwona Stachowicz

Szanowni Państwo,
proszę o odpowiedź, jak pisać: Księga Hioba, „Księga Hioba”, a może jeszcze inaczej? Dziękuję
Danuta Zakurzewska

Szanowni Państwo,
czy przecinek w zdaniu: „Niezdolny do całkowitego oddania jednej dziedzinie nauki, otarł się o wiele z nich” został właściwie postawiony? Czy jest potrzebny? Jeśli tak, proszę o wyjaśnienie stosownej zasady interpunkcyjnej.
Dziękuję za odpowiedź.
Łukasz H.

Witam.
Mam zapytanie o prawidłowy odczyt zapisu: zasilanie rachunku środkami pochodzącymi z całości wynagrodzenia / świadczenia / przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. Czy taki zapis należy poprawnie odczytywać jako sumę ww. środków (wynagrodzenie + świadczenie + przychód), czy ukośnik pozwala na wybór jednego rodzaju środka (wynagrodzenie lub świadczenie, lub przychód z działalności gospodarczej)?
Pozdrawiam
Jerzy Łukaszczyk