potrzeba
  • wyliczenia raz jeszcze
    9.05.2002
    9.05.2002
    Dzień dobry,
    Czy poniższa konwencja jest dopuszczalna, tzn. czy jeśli elementy listy punktowanej nie są pełnymi zdaniami, ale krótkimi wyrażeniami wielowyrazowymi występującymi w mianowniku, to pierwszy wyraz każdego elementu można pisać wielką literą i na końcu nie stawiać przecinka, a na końcu ostatniego elementu – kropki ? Oto przykład:

    Wybierz jedną z następujących postaci:
    - Mapa bitowa monochromatyczna
    - Mapa bitowa 16-kolorowa
    - Mapa bitowa 256-kolorowa

    Dziękuje za odpowiedź i pozdrawiam.
  • Wyłączać czy wyłanczać?
    10.10.2012
    10.10.2012
    Wyłączać czy wyłanczać?
  • wymowa przyimków
    16.02.2006
    16.02.2006
    a) pod okiem; b) nad uchem; c) z Olsztyna; d) w Europie
    Jak lepiej wymawiać tego typu wyrażenia w mowie wolnej i starannej: [podok'em, naduchem, zolsztyna, wełrop'je] czy [pot ok'iem, nat uchem, s olsztyna, f ełrop'je] – z pauzą? W moim odczuciu nawet w takiej mowie lepszy jest wariant bez pauzy, ponieważ przyimki te jako proklityki powinny być wymawiane z wyrazem następującym jako jedna całość. Czy mam rację?
  • wyraz n-ty
    4.10.2014
    4.10.2014
    Szanowni Państwo,
    w tekście matematycznym potrzeba czasem odpowiednika liczebnika porządkowego utworzonego od liczby określonej wyrażeniem algebraicznym, np. n+1. Jak go zapisać? Skoro dopuszcza się zapis: n-ty, to analogicznie: n+1-szy lub (n+1)-szy, n+k-ty lub (n+k)-ty? Z jednej strony kłóci się to z zasadą niełączenia cyfr z końcówkami fleksyjnymi w l. porządkowych, z drugiej nie są to l. porządkowe sensu stricto. Chyba że n+1. czy (n+1).?
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • wyrazy obce niepotrzebne?
    29.03.2011
    29.03.2011
    Co sądzą Państwo o słowach polilog i konsytuacja? Rozumiem, że pierwsza nazwa jest motywowana potrzebą specjalizacji znaczenia dialogu, czy jednak rzeczywiście dialog musi oznaczać rozmowę dwóch osób? Etymologia temu przeczy, a wyodrębniając polilog, powinniśmy także mówić o duologu, czego się raczej nie czyni. Obie nazwy wyglądają dziwacznie. Co się zaś tyczy konsytuacji: czy nie lepiej w zamian powiedzieć o okolicznościach mówienia, okolicznościach towarzyszących bądź jakichkolwiek innych?
  • wyrazy ze zwielokrotnionymi głoskami
    3.01.2005
    3.01.2005
    Witam.
    Jak w transkrypcji fonetycznej zapiszemy wyrazy: iii oraz wrr? Chodzi o to, że stawiamy takie kropki w miejscu podwojonej głoski, np. lekki [le.k'i], winny [w'i.ny], sannę itp. Wykrzyknik iii jest bodaj jedynym w polszczyźnie słowem, w którym ta sama głoska występuje trzy razy pod rząd, więc czy zapiszemy [..i]?
    Dziękuję i pozdrawiam.
  • Wyróżniamy kursywą

    13.10.2020
    13.10.2020

    Wyrażenie "big data" zostało zapożyczone z języka angielskiego. Jednak coraz częściej używane jest ono w języku polskim. Zatem, czy zapisując termin "big data" w pracy naukowej, powinno się zastosować kursywę?

  • Wyspa Yap
    8.02.2018
    8.02.2018
    Jak odmieniać nazwę geograficzną Yap? Czy należy mówić na wyspie Yap, czy też można odmieniać nazwę: na Yapie?
  • x czy ks przed końcówką?
    6.12.2002
    6.12.2002
    Chciałbym zapytać o pewne niekonsekwencje pojawiające się w waszych odpowiedziach dotyczących odmiany nazwisk zakończonych na -x. W odpowiedzi zatytułowanej Cezex… czytamy: „Po drugie zaś, inne słowa zakończone literą x, w szczególności nazwiska, nadal trzeba odmieniać po staremu, np. Rex, Rexa, Rexowi, Rexem, ale Reksie (przykład przytoczony w komunikatach Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN, nr 2 z 2001 roku)”. Natomiast w odpowiedzi Lex Pani K. Sobolewska radzi odmieniać nazwisko Hendrix – Hendriksa. Jak więc należy odmieniać nazwiska zakończone na -x?
  • zachowanie (się) konstrukcji

    6.10.2022
    6.10.2022

    Dzień dobry,

    proszę o komentarz w sprawie sformułowań „zachowanie konstrukcji” oraz „zachowanie się konstrukcji”. W literaturze przedmiotu związanej z budownictwem można spotkać obie formy. Niektórzy profesorowie budownictwa nie mówią o „zachowaniu się konstrukcji” tylko o „zachowaniu konstrukcji”, twierdząc, że „się” personifikuje konstrukcję.

    Problem, o którym piszę dotyczy procesów fizycznych takich jak deformacje konstrukcji pod wpływem obciążenia, pękanie, zniszczenie itp.

    Pozdrawiam

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego