pozycja
-
Jak dawniej nazywano kolor fioletowy?25.03.201425.03.2014Czy było kiedyś rodzime określenie na kolor fioletowy? Czy nasi przodkowie „odróżniali” ten kolor, czy też włączali częściowo do czerwieni/różu, a częściowo do błękitu?
-
Jak replikować na Witam14.06.201314.06.2013Szanowni Panstwo,
wychodze z zalozenia, ze wiekszosc osob stosujacych w korespondencji powitanie Witam nie zastanawia sie, ze stawia korespondenta w pozycji z gory na dol. Np. firma internetowa okolnikiem „wita serdecznie” potencjalnego klienta. Czy i w jaki sposob mozna zwrocic uwage w mailowej korespondencji z nieznajoma osoba, ze rozpoczynanie jej zwrotem Witam lub Witam serdecznie razi, jednoczesnie nie zrazajac korespondenta do siebie?
Z powazaniem -
Jak wymawiać -ę?9.09.20039.09.2003Kiedyś w mojej obecności wywiązała się dyskusja nt. poprawnej wymowy wyrazów zakończonych -ą, -ę. Koleżanka fonetyk i językoznawca dowodziła, iż wymowa, w której słychać [ę], a nie [e] itp. jest niepoprawna (zbyt staranna; notabene nie była ZBYT staranna, raczej normalna). Nie zgadzam się z nią i dlatego postanowiłam zapytać.
Pozdrawiam serdecznie i z góry dziękuję za odpowiedź.
D.B.
-
Jan dostał należny mu hołd.23.01.201923.01.2019Dzień dobry,
bardzo proszę o wskazanie, które z zaimków w dwóch następujących zdaniach są poprawne:
1) Jan dostał należny sobie/mu hołd.
2) Janina syci się należnym sobie/jej dowodem szacunku.
-
Janusz Korwin-Mikke15.09.200315.09.2003Czy w nazwiskach dwuczłonowych, w których jeden z członów stanowi nazwa herbu, nazwa owa podlega odmianie? Innymi słowy – czy powinno się mówić: Janusza Korwina-Mikkego czy Janusza Korwin-Mikkego?
-
jechać, jeździć, jazda itp.23.01.200823.01.2008Z czego wynikają dość kuriozalne zmiany w rdzeniu w takich formach, jak: jechać, jadę, jedziesz, jeździć, jazda? Oboczność e: a w języku polskim jest powszechna wskutek tzw. przegłosu polskiego, ale chciałbym wiedzeć, dlaczego w tym czasowniku raz pojawia się ch, raz d (zmiękczone ewentualnie do dź), a czasem dodatkowo przed nim jeszcze z?
-
Jedliśmy i pili25.10.201325.10.2013W języku literackim w wypadku użycia w jednym zdaniu kilku czasowników w pierwszej osobie liczby mnogiej czasu przeszłego drugi i następne otrzymują końcówkę charakterystyczną dla trzeciej osoby, np. jedliśmy i pili. Bardziej dla mnie naturalne jest jednak użycie takich samych końcówek w wypadku wszystkich czasowników: jedliśmy i piliśmy. Jakie jest pochodzenie i nazwa tej formy? Czy sformułowanie: jedliśmy i piliśmy zawiera w każdym wypadku błąd gramatyczny (też w języku potocznym)?
Łukasz -
jednak, niemniej jednak, tym niemniej15.10.201115.10.2011Szanowni Państwo,
czy można zaczynać zdanie od niemniej, skoro raczej należy unikać rozpoczynania od jednak? Wiem, że niemniej i jednak mogą występować w swoim bezpośrednim sąsiedztwie – taką formę znajduję też na stronie Poradni – niemniej wydają mi się one jednak raczej bliskoznaczne.
Z góry dziękuję za pomoc. -
jeszcze o partiach dialogowych8.02.20138.02.2013Szanowni Państwo!
Na temat zapisu partii dialogowych znalazłam w Poradni wiele porad, ale mam problem z następującym zdaniem:
– Naprzód! – zabrzmiał kolejny głos z sali.
Czy zabrzmiał powinno być zapisane od dużej litery? Nie jest to czasownik oznaczający mówienie, ale szyk zdania skłania mnie do pozostawienia zapisu w takiej formie, jak jest. Bardzo proszę o odpowiedź.
Z poważaniem
Maria -
jeszcze o topmodelkach (!)14.01.200814.01.2008Nawiązując do https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/;8765, chcę o coś dopytać. Top eksmodelka w moim odczuciu określa osobę, która wciąż wiedzie prym, choć nie jest już modelką (top nie zostało anulowane). Byłaby to więc forma i osobliwa, i prowadząca do nieporozumień. Modelkę, która tylko straciła wiodącą pozycję, modelką pozostając, wolałbym nazwać eks+(top modelką). Rozumiem dużą trudność w zapisaniu tych trzech członów w takiej kolejności. Ale czy w języku mówionym byłoby to do przyjęcia?
