Witam,
mam pytanie, czy poprawne jest powiedzenie, że coś wydarzyło się w uczelni, a nie na uczelni? Coraz częściej spotykam się z pierwszym określeniem, co do którego nie jestem przekonana. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam,
Agata Gwiazda

Mam pytanie dotyczące zdań takich jak:

- Zbudowałem dom.

- Zrobiłem generalny remont mieszkania.

Czy można tak powiedzieć, jeżeli fizycznie nie kładłem cegieł i płytek, nie lałem fundamentów itp, ale jestem inwestorem i organizuję ekipy budowlane, załatwiam formalności, nadzoruję przebieg prac, zamawiam materiał, troszczę się o wywóz odpadów, załatwiam pozwolenia itp., by w efekcie powstał dom lub był wykonany remont.

Chciałbym wiedzieć, co to znaczy wyczucie formy. Czytam książkę i pojawił się taki tekst:

Poprzedni właściciele pianin zostali czym prędzej wyrzuceni z domów, a instrumenty przeszły na własność nowo przybyłych. Po stłumieniu powstania, wywołanego przez pianistów miejscowych, przyjezdni pianiści wysadzali im w powietrze dom po domu, ulicę po ulicy, razem z instrumentami. Wyczucie formy w tym nie przeszkadzało

Nie wiem o co chodzi z tym wyczuciem formy.

Bardzo dziękuje z góry.

Dzień dobry,

w pracy zawodowej spotkałem się z instytucją, w nazwie której zawarto kropkę: "Wydział Medyczny. Collegium Medicum".

Czy taka nazwa jest poprawna z językowego punktu widzenia? Jeżeli tak, w jaki sposób prawidłowo posługiwać się nią w zdaniach? Czy jedyną możliwością jest stałe używanie cudzysłowu? Czy nazwę taką wolno odmieniać?

Witam Państwa!
Mam problem z odmianą nazwiska Wyka. Konkretnie chodzi mi o dopełniacz liczby mnogiej – w pracy, którą sprawdzam, znalazła się forma Wyków. Czy jest to forma poprawna?
Dziękuję i serdecznie pozdrawiam!

Jaka jest różnica między wykonawcą czynności a sprawcą czynności ?

Interesuje mnie niema. Z tego, co wiem, w przeszłości preferowano pisownię łączną, kiedy używano jej w znaczeniu: ‘nie pojawia się, nie występuje’, np.: „Niema głupich”, „Niema mowy”. Jak rozumiem, kiedy używamy ma w formie czasownika, musi on być pisany z nie rozdzielnie, np. „Jan nie ma w ręku pióra”. A zatem – należy raczej pisać łącznie czy rozdzielnie? Czy można pisać niema, nie naruszając zasad ortografii? A może taka forma jest preferowana dla wyrażenia ‘niewystępowania czegoś’?

Jak powinno się wymawiać „wieżę Eiffla” po polsku i dlaczego wymawia się /ajfla/, a nie /efela/, skoro Gustave Eiffel był Francuzem, a nie Niemcem?

Szanowni naukowcy,

od długiego czasu zastanawiam się, czy w wyrazach z literą ę w środku, np. będę, brzęk, kręcone, rębajło, wewnętrzny, należy wymawiać czyste [ę], czy może zmiękczone przez „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”.

W sąsiedztwie jakich głosek należy wymówić: „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”?

Jakiego podziału wymaga poprawna ich wymowa? em” czy jw.?

Jakie słownikowe zasady określają poprawną wymowę, gdy mamy do czynienia z literą ę w środku wyrazu?

Proszę o pomoc.

Dzień dobry,

frapuje mnie przymiotnik wyrobiony, jakim wiele osób określa nieczytelny charakter pisma. Logicznie podchodząc do sprawy, wyrobionym należałoby nazwać raczej charakter pisma bardzo staranny, wprawny, owoc długiej pracy nad wyrobieniem go, podobnie jak wyrobiony gust to gust znawcy jakiejś sztuki, a wyrobiony pogląd to pogląd starannie przemyślany. Co Państwo sądzą na ten temat?

Łukasz