Czy mozna mówić o postępowym rozwoju? Na taki termin natrafiłam w książce prawniczej… A rozwój historyczny (w tej samej książce na innej stronie)?

Czy rzekomo zdecydowanie oznacza, że coś jest nieprawdą? Szukam polskiego odpowiednika angielskiego allegedly. Po angielsku słowo to nie rozstrzyga, czy treść jest prawdą, czy nie. Polskie rzekomo doświadczył dyskryminacji chyba jednak tak. Jak inaczej można ograniczyć odpowiedzialność autora, nie podważając prawdziwości twierdzeń zawartych w zdaniu?

Szanowni Panstwo,
czy to prawda, że na stronach internetowych można zostawiać samotne pojedyncze litery na końcach wersów?
Dziekuję za pomoc.

Witam … mamy problem nurtujący mnie jak i moich znajomych. Jak zapytać się kogoś w polskim języku, czy ma ochotę na seks? Czy prawdą jest, że samo słowo seks jest zapozyczone z Ameryki? Pozdrawiam. Czekamy na odpowiedź.

Dzień dobry. Czy mógłby mi ktoś jasno i wyraźnie wyjaśnić różnicę między sentencją, aforyzmem i złotą myślą?

Gdzie można znaleźć nagranie audio brzmienia starodawnej polszczyzny, tj. rekonstrukcji aktorskiej sposobu, w jakim dawniej potocznie mówiono?

Często spotykam tytuły prac humanistycznych ułożone następująco: Karla Poppera koncepcja prawdy. Taki styl wydaje mi się manieryczny i napuszony. Może jednak jest poprawny? Stanowczo wolę prostszy szyk: Koncepcja prawdy Karla Poppera. Czy istnieją jakieś zasady w tej kwestii?
Proszę o opinię
Aleksandra Kowal

Witam!
Słowa tajemne: adrymina, limbo, mazonit. Pomożecie?
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
nigdzie nie znalazłem jednoznacznej odpowiedzi, czy prawidłową formą jest raczej „Mam dom w Wilanowie” (dzielnica Warszawy), czy też „Mam dom na Wilanowie”. Funkcjonują różne mniej lub bardziej wiarygodne teorie (np. oparte o prawdy historyczne), których nie będę przytaczał. Może obie formy są dopuszczalne. Z góry dziękuję za wyjaśnienia.
Pozdrawiam,
mazzi
PS. Nie wierzę, że limit mnie tym razem „nie dopadł”, próbowałem codziennie od dwóch miesięcy :)

Szanowni Państwo,

w Słowniku etymologicznym języka polskiego A. Brückner podaje (za nim także WSJP PAN), że przymiotnik wyśmienity jeszcze w XV wieku oznaczał ‘wysoki’. Kiedy jednak zajrzałem m.in. do Słownika staropolskiego pod red. S. Urbańczyka, w haśle wyśmienity, ku mojemu zaskoczeniu, przeczytałem, że w staropolszczyźnie omawiany przymiotnik znaczył: ‘doskonały, znakomity, wyborny’', czyli tak samo jak dziś! Myślałem, że tam znajdę odnotowane to znaczenie, które Brückner podaje – ‘wysoki’.
Proszę zatem o wyjaśnienie tej, moim zdaniem, sprzeczności oraz o podanie alternatywnego źródła słownikowego, które potwierdziłoby informację Brücknera. Ja takowego, niestety, nie znalazłem.

Pozdrawiam
Stratos Vasdekis