Szanowni Państwo,
czy łączna pisownia zaprzeczonego imiesłowu nieuniemożliwiający jest poprawna? Według mnie – tak, ale trochę to podwojone nie mnie niepokoi.
Z poważaniem,
Piotr Smyrak

Która forma jest poprawna? Niezbyt rozumiem głośną muzykę czy Niezbyt rozumiem głośnej muzyki? Innymi słowy, czy niezbyt zachowuje się jak przeczenie?

Dzień dobry, czy określenie "ostatnio nigdy" można uznać za oksymoron? Z poważaniem, A. Starukiewicz

Chciałbym się dowiedzieć, jakie są w języku polskim możliwości poprawnej odpowiedzi na pytanie przeczące „Nie poszedłeś dzisiaj nad rzekę?” – czy odpowiedzieć „Tak, nie poszedłem”, czy „Nie, nie poszedłem”? Który wariant odpowiedzi jest poprawny? Jeśli oba, to być może któryś z nich jest „bardziej poprawny” – dlaczego?
Gdzie (w jakiego rodzaju podręcznikach) mógłbym samodzielnie wyszukać odpowiedzi na to pytanie?
Dziękuję, pozdrawiam,
Grzesiek Korusiewicz

Szanowni Państwo,

zauważyłem, że w polszczyźnie przeczenia, oprócz ze słowem nie, można tworzyć za pomocą litery a. Na przykład anormalny zamiast nienormalny albo aspołeczny zamiast niespołeczny. Tu moje pytanie, czy przeczenia tworzone przy użyciu a to jakaś forma zapożyczona czy forma rodzima? Jak to jest, że możemy i z nie, i z a?

Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Szanowna Poradnio,
czy w zdaniach typu: „Otworzono mi i poprowadzono mnie do pokoju” użycie mnie jest obligatoryjne? Czy nie mogłoby być: „Otworzono / Otworzył mi i zaprowadzono / zaprowadził do pokoju”? A czy w następującym przykładzie konieczne jest ponowienie orzeczenia? „Patrząc na nią, nie czułem przyjaźni, lecz (czułem?) miłość”.
Dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo!
Czasownik przysparzać łączy się w przeczeniu z dopełniaczem. Jednak, co nie przysparza mi chluby, nie jestem pewien, jak sytuacja ma się bez przeczenia. Czy stosować biernik (przysparza mu szacunek), czy również dopełniacz (przysparza mu wiedzy). Spotykam się z jednym i drugim (częściej z dopełniaczem), chciałem więc spytać, czy obie formy są poprawne (i dlaczego).
Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości i kłaniam się nisko.

Szanowni Państwo,

czy w zdaniu: „Nauczyciel uwzględnia postęp, [...] uczeń dokonał” w wykropkowanym miejscu powinien znaleźć się zaimek „który” czy raczej „którego”? Ten drugi, jeśli mnie pamięć nie myli, właściwy jest w kontekście użycia orzeczenia w formie zaprzeczonej. Intuicyjnie więc skłaniałbym się więc do zaimka „który”. Proszę o pomoc.

Jak akcentować wyrazy jednosylabowe?

Szanowni Państwo,
czy poprawnie zbudowane jest zdanie: Nie może być jednak żadnych wątpliwości co do tego, kto jako pierwszy użył przemocy ani kto odniósł większe straty.
Mam problem ze słówkiem ani. Niby zdanie przeczące, więc ani powinno być, ale tu pasuje chyba bardziej spójnik i. Czy mam rację?