„Dałem to dwóm osobom” – całe życie byłem przekonany, że ww zdanie jest poprawne. Niedawno jednak (przez zupełny przypadek, bo nawet nie przyszłoby mi do głowy sprawdzać!) w NSPP wyczytałem, że celownik zaimka dwa brzmi dwom albo dwu. Czy zatem dwóm, zdecydowanie najczęstsze, naprawdę jest niepoprawne?

Czy dopuszczalny jest zapis: pt.: „Zemsta” (chodzi o dwukropek po skrócie pt.)? Byłam przekonana, że nie. Proszę o rozwianie moich wątpliwości.

Chciałabym zapytać, czy może być równoważnik zdania ofiara grupy dziewczyn lub dziewcząt, a do tego jest zdanie: „Lena musiała przekonać się o tym na własnej skórze, ponieważ była ofiarą bandy dziewczyn z klasy 4a, i to już od kilku tygodni”.
Aleksandra H.

Szanowni Państwo!
Od lat jestem przekonana, że prawidłowo datę powinniśmy zapisywać tak: 29 lutego, 13 kwietnia, 1 sierpnia itd. Dziś jednak zwątpiłam – natknęłam się na wydziale filologicznym na formę: 29 luty. Jest to powszechny błąd, zauważam go na plakatach, zaproszeniach, w szkołach – nawet w opracowaniach naukowych! Może to ja nie mam racji i przykładowy zapis: 13 kwiecień nie jest błędny?
Pozdrawiam

Czy wyrażenia: piętnasta edycja konkursu, festiwalu, przeglądu filmowego itp. można uznać za poprawne? Wprawdzie WSPP jako lepszy zastępnik podaje wydanie, ale nie jestem przekonany o trafności tego wskazania. Nawiasem mówiąc, aż 26 spośród 28 wystąpień formy edycja w Państwa poradni dotyczy niezastąpionej książki Adama Wolańskiego.

Witam :).
Mam pytanie w sprawie odmiany słowa elf. Czy liczba mnoga wyrazu elf to ci elfowie czy te elfy? Otóż niedawno spotkałam się z tą pierwszą formą, a zawsze byłam przekonana, że mówi się: te elfy, idziemy odwiedzić / zobaczyć elfy… itd. Dodam, że też jako elfowie był odmieniony ten wyraz w filmie.

Tak się składa, że tym razem będę prosił szanowną Poradnię o… poradę sensu stricto. :-) Poradźcie mi Państwo, jak mam przekonać swojego kolegę używającego w Internecie (internecie) nicku Eli, że powinno się go odmieniać: Elego, Elemu, a nie: Eliego, Eliemu. Na razie nie udało mi się to (w zasadzie jestem pewien, że mam rację, zresztą chyba mocnym argumentem jest analogia do Marcelego), a zanim zacznę zagłębiać się w szczegóły gramatyczne, wolę zasięgnąć rady specjalistów.

Witam, jestem redaktorem jednego z serwisów internetowych i nie jestem przekonany, jak dokładnie powinno odmieniać się nazwę klubu FC Barcelona w przykładowym zdaniu: „Gra w FC Barcelonie” czy „Gra w FC Barcelona”??

Nie wiem, jak odmienić dwa włoskie imiona: Felice i Salvatore. Praktyczny słownik poprawnej polszczyzny A. Markowskiego każe zostawiać je nieodmienione. Duży zielony słownik tego samego autora w ogóle o tym nie wspomina (albo nie umiałem znaleźć). Intuicja podpowiada mi, żeby odmieniać Salvatora, Salvatorowi…, ale Felicego, Felicemu… W książce, o którą chodzi, nieodmienianie prowadziłoby do wielkiej liczby niejasności: Ojciec Salvatore, Fiat 127 Felice itp. Być może chęć odmiany Salvatore według deklinacji rzeczownikowej bierze się stąd, że istnieje polska wersja tego imienia: Salvador.
Co mogliby Państwo poradzić (zarówno poparłszy to argumentami naukowymi, jak i na podstawie intuicji językowej)?
Wojciech Górnas

Polonistka córki mojej znajomej zwróciła jej uwagę, że tytuł Ferdydurke odmienia się przez przypadki (Ferdydurki, o Ferdydurce itd.). Z kolei uczennica (i ja) byliśmy święcie przekonani, że Ferdydurke jest nieodmienne, co potwierdził przegląd kilku opracowań literackich i podręczników. Jednakże lektura fragmentów Dzienników Gombrowicza wykazała, że sam autor tytuł Ferdydurke odmieniał. No i jesteśmy w kropce. Jak to więc jest – odmieniać czy nie?
Z uszanowaniem,
W.T.