pęk
  • z cicha pęk
    13.04.2005
    13.04.2005
    Z cicha pęk czy z cicha pękł? Skąd się wzięło w ogóle to powiedzenie?
  • O języku poetyckim słów kilka

    8.10.2023
    8.10.2023

    W Newsletterze Poradni Językowej PWN przeczytałem ostatnio post na temat wątpliwości co do odmiany neologizmu „słowisień” w wierszu J.Tuwima.

    Odpowiedź eksperta zawiera analizę gramat. zdania „A przez liście kraśnie pęk słowiśnie”, z której wynika, że słowo „kraśnie” jest w tym zdaniu czasownikiem w os. 3, słowo „pęk” — rzecz. w mianowniku, zaś słowo „słowisień” - rzecz. w bierniku.

    Przyznam, że mam kłopot z tym zdaniem. W zrozumieniu nie pomaga mi przytoczona analiza. Czy „kraśnie” w bezokol. to „kraśnieć”? Jeśli tak, to dlaczego nie ma tam „kraśnieje”? Czy to również neologizm? Dlaczego „słowisień” ma tu być w bierniku? Czy dopełnienie przy „pęk” nie powinno być w dopełniaczu?

  • Pączek
    29.02.2016
    29.02.2016
    Szanowni Państwo,
    jaka jest etymologia wyrazu pączek? Ta informacja potrzebna mi jest do artykułu. Z góry dziękuję za odpowiedź.

    Z poważaniem

    P. Pokój
  • Słowisień i Słopiewnie

    18.06.2023
    18.06.2023

    Jak powinno się odmieniać tytuł wiersza Tuwima „Słowisień” i samo słowo? W Słowisieniu czy w Słowiśniu? Czy z zasady unikać odmiany tego neologizmu, pisząc np. w wierszu „Słowisień”, czy jednak odmieniać według jakiegoś wzorca, np. tak, jak sień? Czy traktować to jako słowo rodzaju męskiego, czy żeńskiego? Ten sam zestaw pytań dotyczyłby tytułu zbioru „Słopiewnie”.

  • Wymowa elementów oznaczane w piśmie jako ę i ą

    9.03.2024
    9.03.2024

    Szanowni Państwo,

    jak realizujemy w wymowie nosówki ą i ę w wygłosie i w śródgłosie przed spółgłoskami zwarto-wybuchowymi, szczelinowymi, współotwartymi i zwarto-szczelinowymi?

  • klaster

    26.02.2024
    26.02.2024

    Chciałbym użyć słowa klaster dla określenia zespołu grzybów — skupiska o przestrzennej formie. Intuicyjnie takie określenie bardzo mi pasuje, ale nie pokrywa się ze znaczeniem tego słowa w słowniku PWN. Czy język jest na tyle elastyczny, że mogę wybiec poza opisany schemat?

  • klucz
    24.11.2011
    24.11.2011
    Dzień dobry,
    Mam pytanie odnośnie rzeczownika: klucz. Czy dopuszczalna jest taka forma (jeżeli adresat ma na myśli jeden klucz): „Poproszę o KLUCZE do pokoju nr 1”, czy powinno się raczej używać tylko formy liczby pojedynczej: „Poproszę o KLUCZ do pokoju nr 1”? A może obie są prawidłowe?
    Dziękuję za odpowiedź.
    Pozdrawiam
  • kuczma
    31.07.2001
    31.07.2001
    Co oznacza słowo kuczma?
  • Sławoj
    18.09.2019
    18.09.2019
    Szanowni Państwo,
    proszę o pomoc w rozstrzygnięciu zapisu imion i nazwiska (imienia i nazwisk?) gen. Felicjana Sławoja Składkowskiego. Słownik: Felicjan Sławoj-Składkowski (nazwisko podwójne – łącznik), encyklopedia: bez łącznika. Sprawdzałam źródła internetowe, znalazłam np. książkę Felicjana Sławoja Składkowskiego „Pęk kluczy” oraz zdjęcie tablicy pamiątkowej na domu urodzenia: Sławoj Felicjan Składkowski. Czy w SO jest błąd? Sławoj to chyba jednak imię?
    Z wyrazami szacunku
    Aleksandra Zoń
  • Wymowa samogłosek nosowych

    27.02.2024
    10.04.2017

    Szanowni naukowcy,

    od długiego czasu zastanawiam się, czy w wyrazach z literą ę w środku, np. będę, brzęk, kręcone, rębajło, wewnętrzny, należy wymawiać czyste [ę], czy może zmiękczone przez „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”.

    W sąsiedztwie jakich głosek należy wymówić: „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”?

    Jakiego podziału wymaga poprawna ich wymowa? em” czy jw.?

    Jakie słownikowe zasady określają poprawną wymowę, gdy mamy do czynienia z literą ę w środku wyrazu?


    Proszę o pomoc.

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego