Szanowni Państwo,
czy w zdaniach typu 1) „Tu, w kraju, będzie mogła odpocząć”; 2) „Tu, w Polsce, żyje się lepiej”; 3) „Jak na niego, to sporo” przecinki są prawidłowo postawione? Co z interpunkcją w zwrotach: 4) „nigdy, ale to nigdy”, 5) „jeden jedyny”, 6) „żyć nie umierać”?

Witam!
Chciałem Państwa zapytać, czy w oficjalnych dokumentach firmowych dane procentowe należy przedstawiać w formie skrótowej (np. 27 proc.), czy typowym znakiem (np. 27 %). Może nie ma to znaczenia, a może zależy od rodzaju danych (np. procenty w alkoholu podajemy tak, a oprocentowanie kredytu już inaczej)?
Jeszcze jedno pytanie: czy są jakieś wskazania bądź przeciwwskazania do używania w oficjalnych dokumentach zwrotu verte.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo, chciałbym się dowiedzieć, dlaczego profesora zwyczajnego określa się mianem zwyczajny, a doktora habilitowanego — nadzwyczajnym. Sądząc po nazwach, ten drugi powinien stać wyżej w hierarchii od pierwszego, bo nadzwyczajny znaczy więcej niż zwyczajny, a przecież w rzeczywistości jest chyba odwrotnie. Z uszanowaniem stały czytelnik Poradni

Czy w takich konstrukcjach zdaniowych należy użyć drugiego przecinka? Zakładamy, że w każdym zdaniu część po spójniku nie jest wtrąceniem, tylko jest równoważna części przed spójnikiem.

1. Znacząca większość Szkotów, a także Irlandczyków(,) nie zna języka swoich celtyckich przodków.
2. Szeryf, a zarazem stróż prawa(,) nie może sobie pozwolić na takie ekscesy.
3. Niedoświadczony, acz inteligentny człowiek(,) powinien dać sobie z tym radę bez trudu.

Szanowni Państwo,
waham się nad interpunkcją w zdaniach: Kręci mnie to wszystkiego, to co mam innego robić(,) jak się uczyć?, Nie ma innej rady(,) jak to uczynić, Nie pozostaje nic innego(,) jak tylko walczyć do końca. Raczej postawiłbym przecinek, ale wątpliwość bierze się stąd, że w każdym z tych zdań możemy jak zamienić na niż — wprowadzające równoważnik z bezokolicznikiem. Co by Państwo doradzali?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Proszę o odpowiedź: czy słowo: rozpłakany to przymiotnik, czy imiesłów przymiotnikowy? W Słowniku współczesnego języka polskiego widnieje informacja, że jest to przymiotnik. Wydaje mi się jednak, że to imiesłów – ze względu na pochodzenie od czasownika rozpłakać się i końcówkę. Proszę o radę.
Dziękuję.

Szanowna Redakcjo,
jak powinnam zapisać połączenia: nisko toksyczne czy niskotoksyczne skażenie, podobnie średnio toksyczne, nisko wykwalifikowany, niskopłatny pracownik, wysoko oprocentowany, nisko płatna praca?

Dziękuję i pozdrawiam
Kasia C. (czy Cz. byłoby błędem?)

Dzień dobry, Poradnio!
Bardzo proszę o radę, jak urobić przymiotnik od fińskiej nazwy miejscowej Oulu. Czy będzie to ouluski – co mnie brzmi najlepiej – czy raczej ouluński, jak niektórzy sugerują? A może jeszcze inaczej?
Z góry dziękując za wskazówkę, pozdrawiam serdecznie –
Sebastian Musielak

Dzień dobry,
mam problem z użyciem cudzysłowu. W tekście przytaczamy słowa postaci w cudzysłowach (jeżeli to nie są dialogi z czasu teraźniejszego akcji), a jednocześnie wyrazy obce zapisujemy kursywą. Co jednak w przypadku, gdy cała wypowiedź jest jednocześnie wyrażeniem obcym, np. La belle au bois dormant? Czy ujmujemy ją dodatkowo w cudzysłów? Czy wystarczy sama kursywa?
Dziękuję i pozdrawiam,
Aneta

Proszę o odpowiedź: czy słowa: przytwierdzony i błyszczący to przymiotniki czy imiesłowy przymiotnikowe. Proszę o radę.

Dziękuję.