Jak należy wyróżniać nazwy konferencji naukowych i wystaw artystycznych – kursywą czy cudzysłowem? Czy dopuszczalne jest, żeby dla odróżnienia od tytułów prac naukowych i dzieł malarskich, składanych pismem pochyłym, nazwy konferencji i wystaw ujmować w tym samym tekście w cudzysłów?

Szanowni Państwo,
Uczestniczę w przygotowaniu do wydania zbioru artykułów archeologicznych. Autorzy stosują w nich pisownię nazw okresów dużymi literami, np.: Atlantyk, Młodszy Dryas, Bölling, Ällerod. Z zasady oznaczonej we wstępie do NSO jako [103] wynika, że powinno się te nazwy pisać małą literą. Nie wiem jednak, czy warto łamać powszechny, jak się wydaje, uzus w środowisku fachowym.
Anna Garbaczowa

Droga Redakcjo,
pytanie dotyczy kwestii redakcyjnych. Załóżmy, że artykuł, który ma się ukazać w czasopiśmie, został podzielony na dwie części: część pierwsza ukaże się w numerze 4, a druga w numerze 5. Czy numeracja rysunków, zdjęć i śródtytułów z części pierwszej powinna być kontynuowana w części drugiej?

Z poważaniem
Kasia

Witam!
W Słowniku ortograficznym z zasadami gramatyki wydawnictwa Park z 2005 roku znajduję zapis: „oh! oho!”. Oh znajduję w starym Słowniku języka polskiego Doroszewskiego, ale z odesłaniem do och, nie do oho. Późniejsze słowniki notują już tylko och. W korpusie PWN widzę, że w jego pełnej wersji jest 111 wystąpień oh. Obawiam się jednak, że dzisiejsze oh to kalka z angielskiego oryginału, choć słownik Parku wskazuje równoważność oh z oho. Proszę o opinię.
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,

w tłumaczonej książce mam do czynienia z przypisami autora, redakcji wydania i tłumacza. Czy przypisy autora można oznaczać cyframi, a te pochodzące od tłumacza i redakcji gwiazdkami z odpowiednimi wskazówkami słownymi typu: [przyp. tłum.] / [przyp. red. wyd. wł.]? Czy może jednak przypisy autora i tłumacza powinno się oznaczać cyframi, a tylko redakcyjne gwiazdkami? Dodam, że sprawa dotyczy także podawanych źródeł tłumaczeń przez tłumacza.

Dziękuję,

Miłosz Staszewski

Czy wyrażenie „partyzant ps. »Ponury«” jest zgodne z zasadami pisowni? Czy w tym przypadku można równocześnie stosować skrót „ps.” i cudzysłów? Taka forma jest dość często stosowana w literaturze, choć osobiście mam wątpliwości czy zapis taki jest prawidłowy. Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowna Poradnio,
czy jeśli ktoś nazywa się Pedro de Bobadilla, to mówimy o nim bądź do niego don Bobadilla, czy don de Bobadilla. W książce, którą tłumaczę, jest i tak, i tak.
Proszę o rozstrzygnięcie i pozdrawiam serdecznie
Dorota

Czy niepoprawne jest zdanie: „Gdy podłoże jest nierówne, trzeba ułożyć pod parkiet specjalną masę wyrównującą”? Redakcyjny spór rozgorzał wokół kwestii, czy sformułowanie pod parkiet (według polonistów będące branżowym żargonem) nie powinno być zastąpione sformułowaniem pod parkietem. Nie czuję niepoprawności pierwszego sformułowania, przeszkadza mi natomiast drugie, gdyż nieco inaczej odbieram jego znaczenie. Wydaje mi się, że pod parkietem można coś ułożyć (oczywiście czysto teoretycznie), kiedy on już jest, tymczasem tu chodzi oczywiście o ułożenie czegoś pod parkiet, zanim ten zostanie ułożony.

Szanowni Państwo,
prosiłabym o informację, w jaki sposób zapisuje się podtytuły czasopism. Czy wszystkie człony powinny być zapisane wielkimi literami, np. Konteksty. Polska Sztuka Ludowa, czy wielką literą otwiera się tylko nowe zdanie, tj. Konteksty. Polska sztuka ludowa?
Dziękuję za pomoc.

Czy zdanie: „Powinniśmy to zrobić już godzinę temu” jest prawidłowe? Czy może brakuje tam cząstki byli? Czy w cudzysłowie powinna była się znaleźć kropka zamykająca zdanie?