Proszę odpowiedzieć na pytanie, czy skrót pkt powinien mieć w jakimkolwiek przypadku kropkę, tak jak np. dr. Proszę o uzasadnienie.

Szanowny Ekspercie,
proszę o radę jako redaktor. Chodzi o opinię na temat zdań złożonych z równoważnikiem zdania jako zdaniem podrzędnym, np. „Nierówne kryształki skrzyły się niczym klejnoty, choć kamień nawet nie półszlachetny”. Czy dopuszcza się tego rodzaju konstrukcje jako poprawne? W tekście, nad którym pracuję, są one tak liczne, że można je uznać za cechę stylu autora. Jak powinienem się do nich odnieść?
Z wyrazami szacunku
Marek Kornacki

Dlaczego w Wielkim Słowniku Ortograficznym PWN jest „Pôrto Alegre”, skoro nawet w portugalskojęzycznej Wikipedii i na oficjalnej stronie miasta jest „Porto Allegre” bez daszka nad o?

Czy wszystkie człony tytułu powieści N. Kleinbaum powinny być rozpoczynać się od wielkiej litery: Stowarzyszenie Umarłych Poetów, czy tylko pierwszy wyraz: Stowarzyszenie umarłych poetów? Spotykam się również z dwiema wersjami pisowni tytułu powieści Samotność Bogów lub Samotność bogów D. Terakowskiej. Która wersja jest poprawna? Zarówno prasa, jak i wydawnictwa posługują się obiema.

Adam Wolański w Edycji tekstów (s. 93) podaje odmianę: Charlie, Charlie’ego, Charlie’emu, z Charlie’m. Reguła [248] Wielkiego słownika ortograficznego PWN każe jednak nazwy osobowe na -i, -ie zapisywać bez apostrofu (zob. np. hasło Chaplin: Charliego, Charliemu, z Charliem); podobnie w Wielkim słowniku poprawnej polszczyzny PWN (s.v. Charlie). Który wariant jest Państwa zdaniem lepszy?

Witam!
Chciałem Państwa zapytać, czy w oficjalnych dokumentach firmowych dane procentowe należy przedstawiać w formie skrótowej (np. 27 proc.), czy typowym znakiem (np. 27 %). Może nie ma to znaczenia, a może zależy od rodzaju danych (np. procenty w alkoholu podajemy tak, a oprocentowanie kredytu już inaczej)?
Jeszcze jedno pytanie: czy są jakieś wskazania bądź przeciwwskazania do używania w oficjalnych dokumentach zwrotu verte.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,
Zwracam się z prośbą o pomoc w znalezieniu jak najbardziej zręcznej formy, jaką należy stosować zwracając się do osoby duchownej w oficjalnych sytuacjach, pismach. Szczególne trudności napotykam wtedy, gdy osoba duchowna nie pełni ważnych funkcji kościelnych, czyli jest po prostu księdzem, a nie np. proboszczem parafii. Forma: „Wielebny księże” wydaje się być wyjątkowo niezręczna. Byłabym wdzięczna za pomoc i przesłanie propozycji.
Pozdrawiam,
Iwona Jezierska

Szanowni Państwo,
w wywiadzie ze Spike'em Jonzem Wojciech Orliński, redaktor Gazety Wyborczej, posłużył się ostatnio słowem prukanie (cytuję fragment: „(…) tworzy Pan filmy będące wyrafinowanym żartem filozoficznym, a jednocześnie (…) produkuje serial «American Jackass», który pozostaje na poziomie dowcipów o prukaniu”). Chciałbym zapytać, co owo „prukanie” znaczy. Nie znalazłem go ani u Doroszewskiego, ani u Szymczaka, przypuszczam zatem, że to rzecz nowa w polszczyźnie. Na podstawie kontekstu, w którym wyraz ten się pojawił, oraz przykładów wyszperanych w Internecie przeczuwam, że nie można się po prukaniu spodziewać niczego miłego, ale – z ciekawości – chciałbym poznać „oficjalną” definicję. Zastanawia mnie również fakt pojawienia się tego słowa (w moim odczuciu nieco wulgarnego) w ogólnopolskim dzienniku, co mogłoby świadczyć, że jest już ono ogólnie przyjęte, a przynajmniej znane.
Łączę wyrazy szacunku i pozdrowienia
Stanisław Danecki

Dzień dobry,
moje pytanie dotyczy pisowni by z partykułami, szczególnie zaś z jedną – przecież. W SO przy haśle przecieżby jest odnośnik do zasady nr 161, w której mowa o pisowni tej cząstki ze spójnikami (w tym z przecież), natomiast w zasadzie nr 160 (by + partykuły) przecież nie zostało uwzględnione. Jak to rozumieć? I najważniejsze – jak pisać?
Serdecznie pozdrawiam,
Mira

Dzień dobry,
zwracam się do Państwa z dość prostym zdaniem, o które toczę spór z pewną Panią redaktor. Czy w zdaniu: „W okresach suszy wysychają, tworząc cienką kruchą błonkę” zostawilibyście Państwo przecinek między wysychają a tworząc? Odnoszę wrażenie, że obie mamy wątpliwości, choć pragnęłybyśmy mieć pewność.
Pozdrawiam serdecznie
Maria Politowicz