-
Smacznego!12.06.200612.06.2006Witam,
mam pytanie odnośnie zwrotu Smacznego. Czy są jakieś określone sytuacje, kiedy się go powinno używać? Często zwrot Smacznego jest używany w sytuacji „przyłapania” kogoś na jedzeniu (nagminne w akademikach i internatach :]) i wprowadza jedzącą osobę w zakłopotanie, przez co zwrot grzecznościowy nabiera raczej mało uprzejmej formy. -
smok wawelski8.11.20048.11.2004Witam!
Proszę wyjaśnić mi pisownię wyrażenia SMOK WAWELSKI. Chodzi mi o to, czy te wyrazy należy rozpoczynać wielkimi literami, czy może małymi. Celowo posłużyłem się wersalikami, żeby nie popełnić gafy językowej.
Pozdrawiam.
Krzysiek Felsmann -
sobie
16.10.202216.10.2022Witam. Mam pytanie odnośnie do nadużywania zaimka sobie obok czasowników. Niektórzy mówią np. „Idę SOBIE na spacer”, „Gram SOBIE w piłkę nożną” itp. Jaką funkcję pełni ten zaimek w tego typu zdaniach i czy w ogóle używanie go w ten sposób jest poprawne? Pozdrawiam.
-
sobie
29.03.202329.03.2023płynę sobie łódką, a nade mną płyną (sobie) obłoki
Dzień dobry, mam pytanie odnośnie do pojawiającej się czasami w prognozach pogody quasi-poetyckiej konstrukcji językowej typu: od zachodu płyną sobie chmury...
Wyraz sobie dodany tu do czasownika płynąć żadną miarą nie wskazuje na to, że czynność ta jest „całkowicie zależna od woli wykonującej ją osoby i zwykle sprawia jej przyjemność” (por. Inny słownik języka polskiego). Płynące po niebie chmury (częściej obłoki) jako uosabiające zmienną naturę rzeczy toposy literackie obecne są w twórczości wielu poetów, choćby Mickiewicza, Miłosza,
Szymborskiej, Harasymowicza czy Ratajczaka. Nigdy jednak nie płyną one tam sobie, co najwyżej są wprawiane w ruch przez wiatr, któremu w pewnym kontekście można już przypisać atrybut sprawczości, jak dzieje się to w przypadku greckiej pneumy z Ewangelii Janowej, upowszechnionej przez łacińskie „spiritus flat ubi vult”, co zostało przetłumaczone na język polski jako „duch wieje kędy chce” lub „wiatr wieje tam, gdzie chce” (J 3,8).
A życie sobie (sic!) płynie, jak gdyby nigdy nic...
Z poważaniem
-
Stabat Mater Dolorosa23.02.201023.02.2010Stabat Mater dolorosa to pierwsze słowa średniowiecznej sekwencji Jacopone di Todi. Określa się nimi również motyw literacki często obecny w tekstach średniowiecznych, m.in. w Lamencie świętokrzyskim. Który zapis należy zastosować, mając na myśli właśnie to drugie znaczenie: Stabat Mater dolorosa czy stabat Mater dolorosa?
-
Stefan kardynał Wyszyński28.01.200328.01.2003Witam i proszę o wyjaśnienie, która forma jest poprawna:
1. Stefan Kardynał Wyszyński
2. Stefan kardynał Wyszyński
3. Kardynał Stefan Wyszyński
Dlaczego słowo kardynał często stoi między imieniem i nazwiskiem?
Z góry dziękuję.
-
Sto pierwszy raz, dawniej też: setny pierwszy raz 13.03.201913.03.2019W Latarniku Henryka Sienkiewicza jest zdanie Zepchnięty sto razy, rozpoczynał spokojnie swoją podróż po raz setny pierwszy. Na winietach przedwojennych gazet znajdują się informacje w rodzaju rok setny dwudziesty trzeci. Czy to znaczy, że taka forma liczebnika porządkowego była kiedyś poprawna?
-
Symbol paragrafu i wyróżnienia tytułów aktów prawnych20.02.201920.02.2019Jak prawidłowo zapisywać (i składać) formuły z tekstów prawniczych? Czy po symbolu § stawiać spację przed liczbą? Po skrócie art. to robimy, przed paragrafem tego artykułu też. Jak z pochylaniem i wielkimi literami w nazwach ustaw, rozporządzeń i kodeksów? Należy je odmieniać czy zostawiać np. „w ustawie Prawo o ruchu drogowym”? Czy dobrze kojarzę, że nie jest to nigdzie jednoznacznie określone?
-
Szanowna Pani…19.10.201319.10.2013Szanowny Panie,
dlaczego bardzo często po wyrażeniach Szanowna Pani/Szanowny Panie, po których następuje przecinek, rozpoczyna się zdanie dużą literą? Wydaje mi się, że to po prostu błąd; gdyby to wyrażenie kończyło się wykrzyknikiem, wtedy duża litera w następnej linijce jest uzasadniona. -
Szanowna Poradnio…13.03.201213.03.2012Szanowna Poradnio,
raz jeszcze chciałabym poruszyć zagadnienie rozpoczynania listów. Wiem, że można to zapisywać tak, jak sama to uczyniłam – z przecinkiem po Poradnio i małą literą od nowej linii. Czy przyjął się już zapis z przecinkiem i wielką literą w następującym po nim wersie? Jest on dość często spotykany i przyznam, już mnie nie razi.
Dziękuję za odpowiedź.
A. K.