Napatoczyłem się niedawno na Wikipedii (strona: „Alfabet polski”) na cytat z Brücknera dotyczący polskiego abecadła i opisujący problemy jego zapisu. I jest tam taki fragment: „tak się mściło niedbalstwo wobec języka narodowego, zrozumiałe chyba u mieszczan pół-Niemców, karygodne śród kół uczonych, nie uznających, jak i WĘGIERSKIEGO, niczego niełacińskiego”. Dobrze rozumiem, że były pomysły wprowadzenia węgierskich dwuznaków itd. do naszego abecadła? Wszakże mamy dużą zbieżność „nietypowych” głosek (zapisywanych jako: zs-ż, s-sz, dz-dz!, dzs-dż, gy~dź, ny-ń itd.), więc ma to sens, ale w ogóle nie jestem w stanie znaleźć potwierdzenia czegoś takiego.

Szanowni Państwo,

moje pytanie dotyczy odmiany i pisowni akronimów zakończonych na literę R, które w deklinacji wymienia się na RZ, np. NOSPR, TOPR. Czy w takim przypadku poprawna będzie pisownia TOPRze czy może TOPRZE?

Pozdrawiam,

Michał

Witam. Mam pytańe raczej retoryczne. Czy (ja) dożyje czasuf kjedy język polski pozbeńdźe śe dźiwolon'guf (ew. dżiwolonguf ) f postaći ch, rz, ó i innyh bzdurnyh, skomlikowanyh zapisuf f naszej rodźimej mowje (?). Rozumjem, że dinozałry f rużnyh polskih instytucjah naukowyh straćili by ( ńe łonczńe ) wymoszczone pszes śebje stołki ale dźeći, młodźesz i dorośli mjeli by łatfjejsze żyće. Internet, jak jusz widać, wymuśi te zmjany. Czego fszystkim nam serdeczńe życze. Pozdrawjam.