-
M jak magister15.09.201415.09.2014Co oznacza M. przed imionami Lindego na karcie tytułowej jego słownika? Czyżby to był skrót od francuskiego monsieur ('pan')? Drugie pytanie dotyczy nowego interfejsu Poradni: czy jest możliwość powrotu do starego, w którym odpowiedzi są wyświetlone pod pytaniami i nie trzeba ich specjalnie otwierać?
-
Mnie to samo!7.05.20137.05.2013Dzień dobry!
Zamawiając w restauracji to samo, co kolega przede mną, powiem: „Mi to samo” czy „Mnie to samo”?
Pozdrawiam
Rafał Kowalski -
Mnożenie bezokoliczników
9.11.20209.11.2020Czy poprawne jest umieszczanie w czasie przyszłym złożonym dwu bezokoliczników jeden po drugim, przy czym drugi mógłby zostać zastąpiony rzeczownikiem, lub też pierwszy czasownik mógłby przyjąć formę osobową?
Chodzi mi np. o zdanie typu będziemy kontynuować rozmawiać (zamiast będziemy kontynuować rozmowę albo będziemy kontynuowali rozmowę, czy w końcu będziemy kontynuowali rozmawiać)
Mnożenie bezokoliczników w czasie przyszłym złożonym wydaje mi się dość rażące. Nie znalazłem jednak reguły, która zabraniałaby formowania zdania w taki sposób. Czy zatem reguła tego rodzaju istnieje – abym mógł ją przywołać na dowód, że to forma błędna? A jeśli nie istnieje, to czy można zaaprobować taki sposób wyrażania się, powiedzmy, u osób uczących się języka obcego, które konstrukcję pochodzącą z tego języka starają się jakby skopiować do polszczyzny?
Z góry dziękuję.
Z poważaniem,
Łukasz K.
-
modowy1.03.20031.03.2003Czy istnieje w jezyku polskim przymiotnik modowy, utworzony od rzeczownika moda?
Dziękuję. -
modzić – modzony?2.02.20052.02.2005W Wielkim słowniku ortograficzno-fleksyjnym J. Podrackiego (i tylko tam) uznana jest przechodniość czasownika modzić i występuje hasło modzony. Moja definicja modzić to ‘intensywnie myśleć nad czymś, szukać rozwiązania, robić plany’. Tak jak nie ma form myślony od myślenia ani kombinowany od kombinowania (jest taka forma, ale dla innego znaczenia czasownika kombinować), tak sądzę nie ma modzony (chyba, że jest jeszcze inne, „tajemne” znaczenie tego czasownika).
Proszę o opinię w tej sprawie. -
Moje uszanowanie14.02.201414.02.2014Dzień dobry.
Chciałbym się dowiedzieć coś o zwrocie moje uszanowanie, o jego zastosowaniu w piśmie i w mowie. Czy powinno się go używać na powitanie, czy pożegnanie? Do kogo można zwracać się tymi słowami? Czy w życiu codziennym można je stosować?
Z uszanowaniem
KS.
-
monidło8.01.20108.01.2010Szanowni Eksperci!
Bardzo proszę o wyjaśnienie pochodzenia słowa monidło. Dziękuję.
Z poważaniem,
Iwona -
Monologi niewypowiedziane w prozie14.09.201814.09.2018Czy wypowiedź wewnętrzną bohatera można poprzedzić kreską dialogową?
Moim zdaniem nie, ale Autor przez całą powieść zapisał w ten sposób:
Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:
– Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…
Pogardą mędrca skwitował ich postawę.
W mojej opinii ten fragment powinien wyglądać następująco.
Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:
Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…
Pogardą mędrca skwitował ich postawę.
Opcjonalnie można też zapisać tak:
Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:
Jak wyglądać teraz będzie moje życie? – zastanawiał się. – Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…
Pogardą mędrca skwitował ich postawę.
Przed zmianą zapisu w całej powieści wolałbym się poradzić specjalisty. Dodam, że autor zarzucił mi niekonsekwencję, ponieważ w niektórych fragmentach tego typu zostawiłem kreskę dialogową. Na przykład tutaj:
Wypadało ze zwyczajnej grzeczności spytać, o co chodzi, ale palił się, by skończyć dzieło.
– Czy zawsze muszę być uprzejmy? Niech się szybciej wyniesie! – zawyrokował po cichu z zimną premedytacją, która w tym momencie po raz pierwszy stała się jego udziałem.
Wreszcie został sam.
Zostawiłem tutaj kreskę dialogową, ponieważ bohater werbalizował swoją myśl. Po chichu, kierując ją tylko do siebie, ale jednak wypowiedział te słowa.
Przed zadaniem pytania skorzystałem z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/monolog-wewnetrzny;10328.html, ale nie ma tam jednoznacznej odpowiedzi na moje pytanie, czy można zostawić kreskę dialogową.
-
Można by dopuścić przysłówek niechcąco…18.10.201818.10.2018Czemu piszemy niechcący, a nie niechcąco? Ta druga forma jest zbudowana analogicznie do innych przysłówków, a jednak jest niepoprawna.
-
mój facet czy mój mężczyzna?29.10.200729.10.2007Czy nie sądzą Państwo, że od dłuższego czasu następuje proces deprecjacji słowa mężczyzna na rzecz wszechobecnego faceta? Mój facet to, mój facet tamto, dla facetów, o facetach, faceci są… itd. Nawet tam, gdzie naturalne wydawałoby się użycie mężczyzny jako antonimu słowa kobieta, mowa jest o facecie. Np. wiele portali internetowych ma dział Kobieta, ale już nie Mężczyzna – jest tylko Facet. Skąd taka niechęć do używania słowa mężczyzna, i to wcale nie tylko w potocznej rozmowie?