Szanowny Panie/Pani,

w związku z uwagami recenzenta do słowa „wyrenderowany” chciałbym dowiedzieć się czy jest to słowo dopuszczalne do użycia w opracowaniach naukowych — w szczególności związanych z grafiką komputerową, gdzie zwrot „rendering” jest powszechnie używany.

Według `Słownika języka polskiego PWN` poprawne i zgodne ze słownikiem jest zarówno słowo „rendering”, jak i „renderować” (od którego niejako utworzyłem słowo wyrenderowany/wyrenderować).

W moim opracowaniu słowo to odnosiło się do stworzonego modelu trójwymiarowego — „[...] wyrenderowany model [...]”.

Czy taka konstrukcja jest poprawna i dopuszczalna?

Z poważaniem

Maciej

Dzień dobry,

frapuje mnie przymiotnik wyrobiony, jakim wiele osób określa nieczytelny charakter pisma. Logicznie podchodząc do sprawy, wyrobionym należałoby nazwać raczej charakter pisma bardzo staranny, wprawny, owoc długiej pracy nad wyrobieniem go, podobnie jak wyrobiony gust to gust znawcy jakiejś sztuki, a wyrobiony pogląd to pogląd starannie przemyślany. Co Państwo sądzą na ten temat?

Łukasz

Szanowni Państwo,

chciałabym zapytać, co zrobić w sytuacji, gdy w zapisie bibliograficznym w tytule artykułu naukowego, zapisanym kursywą, występuje inny tytuł, np. utworu literackiego. Czy wówczas tytuł w tytule zapisać w cudzysłowie i kursywą, czy może wyróżnić drukiem prostym?

Z wyrazami szacunku

K.Z.

Szanowny Panie Profesorze!
Czy słowo wysłyszeć można zaliczyć do poprawnej polszczyzny? W internecie pojawia się dużo trafień, ale czy jest ono już notowane przez jakiś słownik?

Dzień dobry,
chciałbym zapytać, jaka jest poprawna pisownia: nisko funkcjonująca (np. osoba z autyzmem) czy niskofunkcjonująca? To samo dotyczy oczywiście osób wysoko funkcjonujących (lub wysokofunkcjonujących).
Będę wdzięczny za odpowiedź w imieniu swoim i innych redaktorów zajmujących się tą problematyką.
Pozdrawiam,
Tomasz

Szanowni Państwo,
chciałbym zapytać, co oznaczają przymiotniki wyszogorny oraz gornoszeroki i jakie jest ich pochodzenie. Natknąłem się na nie w staropolskiej pieśni pt. Wyszogornych Krolewno krain.
Z poważaniem,
Michał Zubel

Szanowni Państwo,

w Słowniku etymologicznym języka polskiego A. Brückner podaje (za nim także WSJP PAN), że przymiotnik wyśmienity jeszcze w XV wieku oznaczał ‘wysoki’. Kiedy jednak zajrzałem m.in. do Słownika staropolskiego pod red. S. Urbańczyka, w haśle wyśmienity, ku mojemu zaskoczeniu, przeczytałem, że w staropolszczyźnie omawiany przymiotnik znaczył: ‘doskonały, znakomity, wyborny’', czyli tak samo jak dziś! Myślałem, że tam znajdę odnotowane to znaczenie, które Brückner podaje – ‘wysoki’.
Proszę zatem o wyjaśnienie tej, moim zdaniem, sprzeczności oraz o podanie alternatywnego źródła słownikowego, które potwierdziłoby informację Brücknera. Ja takowego, niestety, nie znalazłem.

Pozdrawiam
Stratos Vasdekis

Szanowni Państwo,
z SWTiK dowiedziałem się o błędnym używaniu słowa wyświęcić zamiast wyświecić. Zastanawiam się, co w takim razie z prześwięcić i święcić się (coś się święci).
Jaka jest etymologia tych słów i czy w tym wypadku nie ma już żadnego błędu w użyciu i oba pochodzą od święcenia? Drugie wygląda tak, jakby chodziło o 'zanoszenie się na coś wyjątkowego', a pierwsze na nawiązanie do 'kropienia wodą'.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,

w języku potocznym mamy takie powiedzonko wyżej sra, niż dupę ma. Zastanawiałem się ostatnio jaki jest sens tego powiedzenia? Co one oznacza to wiem.

Od strony biologicznej to powiedzenie sensu nie ma, stąd zaczęło mnie nurtować „co autor miał na myśli mówiąc w ten sposób i co go skłoniło do tego”. Źródła internetowe nie podają etymologii tego porzekadła, stąd kieruje pytanie do Państwa z prośbą o pomoc ;-)

Dziękuję za pomoc!

 Łukasz

Szanowni Eksperci,
czy znane jest Państwu słowo wyżlebiony? Od czasu do czasu posługuję się nim (jak zdecydowanie bardziej pospolitym wyrazem wyżłobiony), ale – jak widzę – słowniki go nie notują, natomiast edytory tekstu podkreślają je straszną czerwoną linią. Kwerenda w Google nie zwraca użytecznych wyników, poza takimi, które sugerują, że może kilka osób w Polsce takie słowo zna, być może nawet w podobnym znaczeniu, ale często kontekst jest zbyt krótki, aby jednoznacznie to ocenić.