Witam, mam problem ze zdaniami, w których zaimki pytajne (?) występują na końcu zdania. Jak postąpić z interpunkcją, gdy na końcu zdania występuje więcej niż jeden owy zaimek, np. „Niedługo spotkanie, ale nie wiem, gdzie, kiedy i o której”.
Pozdrawiam
Mateusz Chomicki

Dzień dobry.

Chciałbym zapytać: czy w hebrajskiej nazwie "Pieśni nad pieśniami" ("Szir Haszirim") obydwa wyrazy należy pisać dużą literą?

Łączę pozdrowienia

Piotr Michna

Dzień dobry,

chciałabym zapytać o słowo świadczyć w znaczeniu „świadczyć usługi”, „przekazywać pieniądze”. Jestem ciekawa, w jaki sposób znaczenie tego słowa rozwinęło się w tym kierunku, jeśli za podstawowe znaczenie uznamy „być świadkiem”, „być oznaką czegoś”.

Pozdrawiam

Jakie są rodzaje żeńskie od wyrazów: filolog, teolog, krawiec, antropolog?
Dziękuję.
Pozdrawiam

Szanowni Państwo!
Proszę o opinię dotyczącą poprawności i zrozumiałości wyrażeń uzupełnienie do dwóch i uzupełnienie jedynkowe lub uzupełnienie do jednego, używanych w dziale dotyczącym arytmetyki komputera. Moją wątpliwość potwierdzają dwa szersze terminy diminished radix complement i radix complement, które odpowiednio znaczą właśnie 'uzupełnienie zmniejszonej podstawy' i 'uzupełnienie podstawy'.
Bardzo proszę o odpowiedź. Dziękuję.

Witam!
W jęz. scs. (jak się domyślam również w jęz. ps.) zaimek zwrotny jak również zaimek osobowy 2. os. l. poj. miały w celowniku i miejscowniku formę tebe oraz sebe (przy czym drugie e było szerokie, tzw. jać). Jak wyjaśnić to, że w języku polskim mamy formy tobie i sobie z o zamiast e i brakiem jakiegokolwiek zmiękczenia początkowej spółgłoski? Czy to po prostu polska innowacja pod wpływem formy narzędnika (tobą, sobą)?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

To było chyba w 2012 r., kiedy rodzice obsadzili winoroślą pół hektara – przeczytałam w gazecie. Czy nie prościej, krócej, logiczniej i bardziej po polsku byłoby napisać: Bodaj w 2012 roku rodzice obsadzili winoroślą pół hektara czy Rodzice obsadzili winoroślą pół hektara chyba w 2012 roku, miast kalkować język angielski?

Szanowni Państwo,

nie znalazłam porad dotyczących zapisu (transkrypcji) nazwisk ormiańskich. Proszę o poradę, czy np. Nikol Paszinjan (zapis wg transkrypcji) jest poprawniejszy niż "Paszynian" (spotykany w prasie), Sargsjan, nie Sarkisjan (kalka z rosyjskiego), Koczarjan - nie Koczarian. Wiele nazwisk ormiańskich kończy się na - jan, ale zauważyłam, że w języku polskim po spółgłosce zamiast "j" pojawia się "i". Czy słusznie?

Z poważaniem

Stała czytelniczka

Szanowni Eksperci,
proszę o radę co do zapisu słów sanskryckich, które pozostawiam bez tłumaczenia, np.: pramāṇa, puruṣa, prakṛti, Māṭharavṛtti. Jaki sposób zapisu jest bardziej zgodny z normami języka polskiego: transkrypcja spolszczona czy międzynarodowa transliteracja naukowa, do której dodaje się końcówki polskie? Do tej pory preferowałam zapis w międzynarodowej transliteracji z dodaniem polskich końcówek i wyróżnieniem kursywą, np.: pramāṇa – pramāṇy, puruṣa – puruṣy.

Czytając Na krańce świata Normana Daviesa, przekład Elżbiety Tabakowskiej, natrafiłem na słowo turkijski będące alternatywną wersją przymiotnika turecki, kiedy mowa jest o szerszej grupie ludów ( m. in. Azerach i Turkmenach). Zakładam, że może być ono kalką z angielskiego, gdzie istnieją słowa turkish oraz turkic. Widziałem, że pojawia się także w artykule na polskiej Wikipedii dotyczącej języków tureckich, jednak nie w słowniku PWN. Jak wygląda sprawa poprawności jego stosowania?