Chciałbym spytać o istotę eponimów. Wiadomo mi, że nazwy własne po przeistoczeniu się w wyrazy pospolite, którymi są eponimy, zapisujemy z zasady małą literą. Dlaczego jednak W. Kopaliński w swoim „Słowniku eponimów”, oprócz klasycznych wyrazów odimiennych, takich jak judasz, adidasy czy lolitka zamieszcza także wyrażenia typu pójść do Canossy, przekroczyć Rubikon albo stary praojciec Adam, które przecież zawierają nazwy własne pisane dużą literą? Czy eponimem na pewno jest także kompleks Edypa?

Dzień dobry,
czy w zaproszeniach lub komunikatach oddzielamy przecinkiem daty, godziny i miejsce spotkania? Podam przykład: „Na pytania udzielimy odpowiedzi podczas spotkań, które 2 listopada, o godz. 11.00, odbędą się w filii Teatru Miejskiego”.
Będę wdzięczna za udzielenie wskazówki.
Agata Paraszkiewicz

Proszę o poradę dotyczącą poprawności zdania: Z Jolą poszłyśmy do kina. Taką formę słyszę w mowie potocznej bardzo często. Czy lepiej: Ja z Jolą poszłyśmy do kina.

Szanowni Państwo!
Czy poprawnie byłoby napisać, że spotkałem kobietę imieniem Margaret Burbidge lub nazwiskiem Margaret Burbidge? Nie podaję przecież tylko jednego z dwojga. Tymczasem szkoła SP 11 im. M. Burbidge w nazwie miałaby jej nazwisko, mimo że „jest jej imienia”. Idąc tropem nazewniczym: czy torowi (pierwiastkowi) nadano imię nordyckiego boga, czy tylko nazwano imieniem, a może najadekwatniej nadano nazwę pochodzącą od imienia?

Z góry dziękuję za odpowiedź

Szanowni Państwo,
w interia.pl przeczytałem tekst „Osierocili córkę (…) i dwie wnuczki”. Czy rzeczywiście można osierocić dorosłą osobę i wnuki?
Z góry dziękuję za odpowiedź i serdecznie pozdrawiam
Mest

Gdzie szukać najczystszej polszczyzny? Często mam wrażenie, że język polski to jeden wielki śmietnik, szczególnie w ostatnich czasach, kiedy rozwój technologii nabrał takiego tempa. Wydaje się, że ludzie nie nadążają z humanizowaniem zjawisk ze świata techniki, co skutkuje jakąś kompletną degradacją ducha, kurczowym rozglądaniem się za jakmiś jakościami, które dałyby poczucie panowania nad wytworami ludzkiego umysłu.
Serdecznie pozdrawiam
Jacek Serafin

Szanowni Państwo,

Jak pisać wielkie nazwiska użyte w funkcji pospolitej? Np.: To istny geniusz, Kopernik naszych czasów! A w szczególności w liczbie mnogiej, jak w zdaniu: ci dwaj uczeni są Banachami i Hirszfeldami naszych czasów?

Hanna Bartoszewicz

Nazwy skwerów i placów ze słowem „imienia”

Czy rzeczą poprawną jest stosowanie w oficjalnym nazewnictwie miejskich skwerów, placów i rond w jednej miejscowości wyrażenia „imienia” (np. skwer im. Oficerskiej Szkoły Artylerii, skwer im. 4 Czerwca 1989, rondo imienia Heleny Grossówny, most im. Józefa Piłsudskiego, ale w tej samej miejscowości również: skwer Anny i Leona Torwirtów, rondo Niepodległości, plac 18 Stycznia 1920). Czy nie obowiązuje tu czasem zasada ujednolicenia nazw? Bo wyrażenie „imienia” pasuje raczej do nazw budynków (szkół, teatrów, przedszkoli). Czy to słowo przy nazwach miejskiej topografii nie jest nadmiarowe i pompatyczne?

Szanowni Państwo,
jak powinnam zapisać: komendant główny policji Adam Kowalski
czy
komendant główny Policji Adam Kowalski?
A może wszystko od dużej litery?
Dodatkowo:
warszawski Sąd Okręgowy czy warszawski sąd okręgowy,
Komenda Główna Milicji Obywatelskiej czy komenda główna Milicji Obywatelskiej (również ze skróconym MO),
Komenda Główna Policji czy komenda główna Policji?
Z góry dziękuję za pomoc.
A.C.

Dzień dobry.

Mam pytanie odnośnie do odmiany nazw miejscowości zakończonych na -heim. Czy są one odmienne? Bo o ile najczęściej widzę formę „w Mannheimie”, „Jadę do Mannheimu”, to „w Hildesheimie” jest rzadkością (i mówi się np. „Katedra w Hildesheim”). Czy nazwy Mannheim, Hildesheim lub Mühlheim am Main należy odmieniać?

Dziękuję.