Jestem obywatelem wietnamskim osiedlonym w Polsce. Ostatnio urodziła się moja córka w Polsce. Chciałem ją nazwać Anh Xuan (imieniem wietnamskim, tj. ‘słoneczna wiosna’). Niestety napotkałem problem w USC. Kierownik tego urzędu stwierdził, że Anh Xuan nie spełnia normy ortograficznej języka polskiego, bo jest zapisane dwoma wyrazami. W związku z tym zwracam się z prośbą do Państwa o wyjaśnienie, czy Anh Xuan jako jedno imię jest niezgodne z normą ortograficzną polską.

Słowo arbitralny definiowane jest jako ‘bezkompromisowy, narzucony bez możliwości sprzeciwu’; ma wydźwięk, zdaje się, negatywny.
Często spotykam się z nim w pracach dotyczącej statystyki w znaczeniu ‘umowny, konwencyjny’, na przykład w odniesieniu do: wartości prawdopodobieństwa, parametru („Analiza danych […]” Zięby), progu, przedziału ufności (Google), tj. wartości liczbowych ogólnie przyjętych, ustanowionych na drodze porozumienia.
Czy takie użycie należałoby uznać za element naukowego żargonu?

Dzień dobry, czy „bestseller” odnosi się tylko do książek lub płyt? Czy można też powiedzieć, że jakiś inny produkt jest „bestsellerem”, np. telewizor, lodówka, samochód itp.? Jeśli nie można użyć tego słowa w odniesieniu do innych produktów, to jakiego słowa należałoby użyć w takim kontekście?

Dzień dobry,
Jednym z najbardziej popularnych profili w liceum jest profil biologiczno-chemiczny. Zwracam się do Państwa z pytaniem, jak należy poprawnie napisać nazwę tego profilu w skrócie. Najczęściej mówi się bio-chem lub biol-chem, która forma jest jednak poprawna?
Z poważaniem
Czytelnik

Dzień dobry!
Chciałabym zapytać, czy słowo bomba, traktowane jako przydawka, można pisać rozłącznie i bez dywizu z określanym rzeczownikiem, np. bomba facet tak jak zuch dziewczyna.
Dziękuję bardzo za odpowiedź.

Dzień dobry,

sjp.pwn.pl podaje, że od Bukaresztu i Budapesztu tworzymy przymiotniki: bukareszteński, budapeszteński. Tymczasem częściej spotykam w użyciu wersje: bukaresztański, budapesztański. Mamy nawet Bukaresztańską Dziewiątkę. Czy to oznacza, że B9 ma błąd w nazwie, czy może — zgodnie z hasłem, że język organizm żywy — wkrótce będą dopuszczalne dwie wersje? A może w końcu tylko jedna - przez „a”?

Serdecznie pozdrawiam całą Redakcję

Szanowni Państwo,

zastanawia mnie, w jakim przypadku użyć przymiotnika gotowy w funkcji orzecznika w zdaniu np. Idę wymienić walutę, żeby być ******* na wyjazd do Hiszpanii. Czy będzie to mianownik, tj. gotowy, czy może miejscownik, gotowym? Umieszczając w takiej sytuacji rzeczownik, wskazywałby on na konieczność formy miejscownikowej, aczkolwiek wydaje mi się, że forma mianownikowa w tym przypadku jest coraz częściej obecna choćby w codziennej mowie.

Z wyrazami szacunku,

Antoni

Opowiadałam, jak to byliśmy z Jasiem w przychodni (tj. mój syn Jaś i ja), kiedy ktoś zwrócił mi uwagę, że wprowadzam słuchacza w błąd, używając formy byliśmy w odniesieniu do dwóch osób, ponieważ sugeruje ona, że w przychodni był z nami jeszcze ktoś trzeci. Jeśli zatem opowiadam o nas dwojgu, tzn. moim synu i mnie samej, powinnam użyć zdania „Byłam z Jasiem w przychodni”. Nie zgadzam się z tą opinią, ponieważ uważam, że dwoje to już my, więc miałam prawo powiedzieć „Byliśmy z Jasiem”.

Witam!
Od wielu lat na polskim rynku istnieje stacja telewizyjna Canal Plus. Problem pojawia się przy odmianie nazwy owej stacji przez przypadki. Jak należy poprawnie powiedzieć: „Widziałem w Canale Plus” czy „Widziałem w Canal Plusie”? A może „Widziałem w Canal Plus”? Przypuszczam, że odmienianie obu członów nazwy nie jest poprawne, tj. „Widziałem w Canale Plusie” odrzuciłbym.
Pozdrawiam serdecznie.

W słownikach nie ma słowa (c)hawira. Czy mogliby Państwo zalecić któryś z zapisów?