Droga Redakcjo, wiem, że poprawne zapisy to święta Bożego Narodzenia i święta Wielkiejnocy (święto nie jest częścią nazwy własnej). Dlaczego jednak w słowniku ortograficznym online jest zapis Święto Przemienienia Pańskiego?
Czy nie byłoby lepiej zapisać święto małą literą (jako wyraz niewchodzący w skład nazwy własnej)? A jak odróżnić, czy wyraz jest, czy nie jest częścią takiej nazwy? Dziękuję.

Szanowni Państwo!
Jakiego rodzaju gramatycznego są nazwy klubów sportowych Jarota Jarocin czy Zawisza Bydgoszcz? Pierwsze człony nazw pochodzą od postaci historycznych, które – niewątpliwie – były mężczyznami. Jednak w kontekście nazw drużyn byłbym skłonny uznać, że są rodzaju żeńskiego i uprawniony jest w gazecie tytuł np. „Jarota przegrała trzeci mecz”. Czy mam rację? Dodam, że uznawanie Jaroty za rodzaj żeński jest na naszym terenie bardzo powszechne.
Z poważaniem,
Karol Górski

Które określenie jest właściwe – tajny klient czy tajemniczy klient? Mam tutaj na myśli osobę, której celem jest zbadanie jakości obsługi i/lub produktu. W Internecie często spotykam się z pojęciem tajemniczy klient. W języku polskim przymiotnik tajemniczy oznacza kogoś zagadkowego i trudnego do zrozumienia lub kogoś skrytego. Tutaj jednak istotna jest tajność działania klienta, a nie jego cechy charakteru. Wydaje się więc, że przymiotnik tajny jest poprawny, czy Państwo się zgadzacie?

Szanowni Państwo,
prawdopodobnie pod wpływem języka angielskiego poszerza się zakres stosowania słowa technologia. Wydaje mi się, że kiedyś oznaczało ono raczej sposób produkcji (łącznie z używanym do niej sprzętem). W USJP mówi się o „przetwarzaniu” i „wiedzy”. Obecnie jednak technologią powszechnie nazywa się np. funkcje komputerów i telefonów komórkowych, np. Bluetooth, USB, Wi-Fi itp. Czy użycie takie jest poprawne, a jeżeli nie, to czy nie należałoby go już uznać za dopuszczalne?

Jakie są przyczyny coraz rzadszego użycia imiesłowów na rzecz nominalizacji w języku polskim? Słyszymy coraz częściej: to, czego nie widzisz kosztem tego widzianego itp.

Pytanie dotyczy pisowni Hryn´ko, Akin´szyna (https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/transkrypcja-zapisow-cyrylickich;8433.html). Лебедь to taki sam przypadek, ale w encyklopedii występuje jako Lebied (https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Lebied-Aleksandr-I;3931113.html), a w tekstach najczęściej jako Lebiedź. Żeby napisać Lebied´, trzeba najpierw znaleźć zasady, nie dowierzyć, dopytać w Poradni i dopiero wtedy. Kilku Lebied´-ów (jak to odmieniać?) w Google się znajdzie, ale bardzo mało. Czemu więc ma służyć ta „naukowość” z apostrofem? Czemu nie Hryńko, nie Akińszyna?

Obecnie prawie nie słyszy się słowa trudno. Zamiast trudno używa się słowa ciężko. Mnie to razi. Np. w czasie transmisji meczu piłki siatkowej mówi się ciężka piłka, mając na myśli piłkę trudną do odbicia.
Bogusław Sobol

Czy mogliby mi Państwo wyjaśnić, której z poniższych form należy użyć, gdy nie ma się pojęcia o płci osób, o których mowa: troje uczniów czy trzech uczniów (na przykład „W naszej koedukacyjnej klasie wylosujemy trzech / troje uczniów”)?
Dziękuję uprzejmie.

Szanowna Poradnio,
właśnie redaguję książkę dotyczącą historii Inków. W trakcie pracy pojawiły się pewne wątpliwości co do odmiany nazwisk osób opisywanych w tekście. Stąd moje pytanie: jak odmieniać następujące imiona i nazwiska: Tupac Amaru [wym. tupak], Inka Paucar [wym. paukar]? Chodzi mi zwłaszcza o te wyrazy, których wymowę podałam w nawiasach. Jak to zapisywać: Tupaca czy Tupaka? Paucara czy Paukara?
Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź.
AK

[W odpowiedzi] https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/zyrau;7913.html [napisano]: „przykłady typu «Wciąż przybywa nam Turnaów» brzmią dość dziwnie”. Komentarz: Czy trzeba tak dziwnie szukać? Turnauowie to Turnau z żoną albo rodzina w szerszym ujęciu. Turnauów można odwiedzić. Można mówić o kamienicy Turnauów, wnuczce Turnauów czy o grobowcu Turnauów (jest taki na Cmentarzu Rakowickim, z prawidłową pisownią). Pod tym względem Turnauowie nie różnią się od Nowaków. Może warto zmienić wydźwięk tamtej odpowiedzi?