W Państwa słowniku języka polskiego pod adresem https://sjp.pwn.pl/slowniki/cz%C5%82onkini.html

znajduje się definicja, zgodnie z którą słowo "członkini" może oznaczać nie tylko osobę (rozumiem, że rodzaju żeńskiego?) należącą do jakiejś organizacji, ale także część ciała lub męski narząd płciowy. Czy to przypadkiem nie jest skutek nieuwagi redakcji, czy rzeczywiście mogę pisać (i mówić) np. o "ukrwieniu męskiej członkini" lub o "utracie członkini ciała) i będzie to poprawne językowo?

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy jednozdaniowych informacji, które pojawiają się na stronach redakcyjnych, np. Przekład książki został dofinansowany przez Ministerstwo Kultury Republiki Czeskiej. Czy tego rodzaju zdania należy zamykać kropką?

Chciałabym jeszcze raz odnieść się do kwestii kończenia listów. Wiem, że napisano już na ten temat sporo, jednak brakuje mi logicznego uzasadnienia przejęcia tylko w części (w nagłówku) ortografii angielskiej.

Pozostawienie zakończenia listu, np. „Pozdrawiam” bez żadnego znaku interpunkcyjnego wydaje mi się sprzeczne z naszą normą językową. „Pozdrawiam” to zdanie, czyż nie?

Jeśli potraktujemy podpis jako kropkę, to i tak zmierzymy się z kwestią pierwszej osoby w słowie „pozdrawiam” i trzeciej w podpisie.

W moim odczuciu sens miałoby zakończenie typu: „pozdrawia Janusz” ale „pozdrawiam, Janusz”.

Czy mogliby się Państwo do tego ustosunkować?

Szanowni Państwo,

chciałabym dowiedzieć się jak należy zapisywać nazwy kata – układów formalnych technik charakterystycznych dla sztuk walki, np. karate. Czy należy traktować je jako tytuł (pisownia dużą literą i cudzysłów lub kursywa), zwykłą nazwę obcego pochodzenia (pisownia małą literą i kursywa) czy może jeszcze inaczej (pisownia małą literą i pismo proste)?

Z wyrazami szacunku

Olga Świder

Szanowni Państwo,

czy poprawne jest umieszczanie odsyłacza przed kropką w przypadku cytatów wyróżnionych graficznie w tekście (poprzedzonych interlinią, złamanych mniejszą czcionką i w węższej kolumnie), czy jednak w takiej sytuacji obowiązuje wyjątek, czyli odsyłacz umieszczamy po kropce kończącej taki wyróżniony cytat? A może dopuszczalne są obie możliwości, a ważna jedynie konsekwencja w obrębie danej publikacji? Z góry dziękuję za odpowiedź M.

Czy wypowiedź wewnętrzną bohatera można poprzedzić kreską dialogową?

Moim zdaniem nie, ale Autor przez całą powieść zapisał w ten sposób:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

– Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

W mojej opinii ten fragment powinien wyglądać następująco.

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Opcjonalnie można też zapisać tak:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? – zastanawiał się. – Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Przed zmianą zapisu w całej powieści wolałbym się poradzić specjalisty. Dodam, że autor zarzucił mi niekonsekwencję, ponieważ w niektórych fragmentach tego typu zostawiłem kreskę dialogową. Na przykład tutaj:

Wypadało ze zwyczajnej grzeczności spytać, o co chodzi, ale palił się, by skończyć dzieło.

– Czy zawsze muszę być uprzejmy? Niech się szybciej wyniesie! – zawyrokował po cichu z zimną premedytacją, która w tym momencie po raz pierwszy stała się jego udziałem.

Wreszcie został sam.

Zostawiłem tutaj kreskę dialogową, ponieważ bohater werbalizował swoją myśl. Po chichu, kierując ją tylko do siebie, ale jednak wypowiedział te słowa.
Przed zadaniem pytania skorzystałem z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/monolog-wewnetrzny;10328.html, ale nie ma tam jednoznacznej odpowiedzi na moje pytanie, czy można zostawić kreskę dialogową.

Dzień dobry!
W pismach urzędowych umieszczany jest nagłówek rozpoczynający się od słowa Dotyczy. Czy na końcu treści wpisanej po słowie Dotyczy trzeba postawić kropkę, czy nie?
Przykład z kropką: Dotyczy: projektu wykonawczego budowy rurociągu relacji Jarosław–Rzeszów.
Z serdecznym pozdrowieniem

Szanowni Państwo!
Które z poniższych form zapisu są poprawne? Które nie? Którą Państwo zalecają?
Sąd Rejonowy dla Krakowa-Podgórza w Krakowie (tak w rozporządzeniu),
Sąd Rejonowy dla Krakowa–Podgórza w Krakowie,
Sąd Rejonowy dla Krakowa – Podgórza w Krakowie,
Sąd Rejonowy dla Krakowa – Podgórza w Krakowie,
Sąd Rejonowy dla Krakowa Podgórza w Krakowie.

W pismach (czy to kierowanych do sądów, czy przez sądy) panuje niestety pod tym względem zupełny chaos.

Z góry uprzejmie dziękuję za poradę.

Czy, umieszczając w książce taki oto wpis, powinnam postawić na końcu kropkę: Nagroda dla Jana Nowaka za bardzo dobre wyniki w nauce i wzorowe zachowanie ?

Szanowna Poradnio,

jaka jest graficzna konwencja zapisu myśli bohatera? Oddzielenie myślnikiem sprawia mylące wrażenie, że to część dialogu. A kursywa potrzebna jest często (przynajmniej w tłumaczonych przeze mnie książkach) to obcych nazw.

Z góry serdecznie dziękuję

Dorota