Interesuje mnie zasada wprowadzania cytatów w języku polskim. Kiedy mamy zdanie wprowadzające cytat przed cytowanym tekstem stawia się dwukropek, otwiera cudzysłów i przytacza tekst. Jaką literą pisze się pierwsze słowo cytowanego tekstu: wielką czy małą? Czy jest jakaś sztywna reguła, czy zależy to np. od tekstu cytowanego i tego, czy otwiera on zdanie czy jest jego kontynuacją?

Miejscowość nazywa się Sól, a mieszkańcy Soli to Soledczanie?

Dzień dobry,

jak nazywa się mieszkaniec i mieszkanka wsi Złotniki?

Czy są to Złotniczanin i Złotniczynianka?

Dziękuję, pozdrawiam serdecznie

Słuchając rówieśników, coraz częściej spotykam się ze skrótami, odważyłbym się nawet powiedzieć neologizmami słowotwórczymi, takimi jak reko (od rekolekcje), alko (od alkohol), melo (od melanż), a także O co cho? (od O co chodzi?) i uku (od ukulele) itd.

Proszę powiedzieć mi czy możemy zaakceptować takie formy dla języka potocznego? Czy to ubogaca język, czy wręcz przeciwnie? Jaki rodzaj gramatyczny przyjmują takie rzeczowniki i jak je odmieniać?

Z poważaniem
Mario Kiliński

Nieartykułowany dźwięk wyrażający zgodę zgodnie zapisujemy jako mhm, taką też postać przytacza prof. Mirosław Bańko we Współczesnym polskim onomatopeikonie (2008). Interesowałoby mnie, czy dysponujemy onomatopeją „antonimiczną”, czymś w rodzaju y-y. Dźwięk dobrze znany – ale jak go zapisać?

Szanowna Poradnio,
obejrzmy czy obejrzyjmy?, obejrz czy obejrzyj? I dlaczego właśnie tak – z perspektywy normy wzorcowej?
Pozdrawiam,
Marcin Szułkowski.

Dzień dobry. Jestem studentką czwartego roku weterynarii. Od pewnego czasu zastanawia mnie jaka jest poprawna odmiana słowa STRZYK, a dokładniej jego forma w dopełniaczu liczby pojedynczej. Prowadzący oraz książki na zmianę używają strzyka i strzyku. Forma strzyka wydaje mi się niepoprawna, ale nigdzie nie mogę znaleźć informacji na temat prawidłowej odmiany tego słowa przez przypadki.
Jak to jest w takim razie: nie ma strzyka czy nie ma strzyku?

Chciałbym zapytać, jak stosować tak zwaną „opustkę”, czyli wielokropek w nawiasie w przypadku cytowania fragmentów jakichś utworów.
O ile dobrze rozumiem, to znak taki stawiamy na początku cytatu, gdy rozpoczynamy go od środka zdania, lub na końcu, gdy kończymy cytat w środku zdania. A co w przypadku gdy rozpoczynamy cytat w środku jednego zdania, a kończymy w środku drugiego? „Opustkę” stawiamy na początku i końcu cytatu?
Pozdrawiam

Dzień dobry!
W jednej z książek beletrystycznych zauważyłam, że wielokrotnie pojawiają się konstrukcje typu: „Od szóstej wieczorem aż do późna w nocy piliśmy, wiwatowali i tańczyli”. Dla mnie to brzmi dziwnie i nienaturalnie, choć słyszałam, że można stosować taki zapis. W jakich przypadkach? Czy w powyższym zdaniu takie ucięcie końcówki -śmy jest poprawne?
Dziękuję

Szanowni Państwo, 

zajmuję się korektę językową pewnego obszernego dokumentu. Trafiłem na słowo oznaczające środek do hamowania powstawania piany, a w konsekwencji kożucha. Użyto tam miana: preparat przeciwpienny. Mnie kojarzy się to ze specyfikiem, który miałby poskramiać roślinę, by się nie pięła. Czy branżowe (dziedzina - oczyszczanie ścieków) użycie takiego określenia jest dopuszczalne? Nie lepiej byłoby zastosować raczej: antypieniący czy przeciwpieniący?

Z uszanowaniem 

Jarosław B.