W bibliografii naukowej spotyka się pozostawianie spacji przed dwukropkiem w tytule (np. "Botanica : ilustrowana, w alfabetycznym układzie..."). Czy pozostawianie tej spacji jest poprawne? Pozdrawiam ze Śląska.

Jak powinna wyglądać interpunkcja w zdaniach, w których dwa okoliczniki są połączone spójnikiem łącznym lub rozłącznym, ale jeden jest w formie przysłówka (lub wyrażenia przyimkowego), zaś drugi w formie zdania podrzędnego (albo imiesłowowego równoważnika zdania)? Chodzi o zdania typu:

1. Załatwimy to siłą lub idąc na układ.
2. Zrobimy to jutro albo gdy będziemy mieli więcej czasu.
3. Nie używaj tego w razie awarii i jeśli nie znasz się na tym.

Szanowni Państwo,
w matematyce pojawiają się nazwy złożone z dwóch członów, z których jeden jest literą grecką, drugi słowem, np. sigma-ciało, lambda-układ. Czy w przypadku braku alfabetu greckiego w składzie należy zapisywać je właśnie tak, jak to zrobiłem, czy jakkolwiek inaczej?
I jeszcze jedno: co z konstrukcją taką jak pod-sigma-ciało? Czy powinno się ją zapisać dokładnie w taki sposób, niezależnie od użycia lub nieużycia greckiej litery?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Bardzo proszę o wyjaśnienie, jak należy rozumieć zasady urzędowe, o których wspomniano w tekście dostępnym na Państwa stronie, pod adresem https://sjp.pwn.pl/zasady/341-87-5-Kropka-w-pisowni-dat;629747.html. W całej korespondencji wychodzącej z mojej spółki posługujemy się konwencją zapisu daty 0000-00-00 (rok-miesiąc-dzień), czy jest to błędne?

Coraz częściej w tekstach technicznych znajdujemy zwrot: stosowane są różne automatyki, co, przyznam, wywołuje u mnie zgrzytanie zębów. Można przecież użyć zwrotu: stosowane są różne układy automatyki. Jak więc jest ze stosowaniem liczby mnogiej słowa automatyka i innych tego rodzaju?

Dzień dobry,

gdy odmieniamy rzeczownik przez przypadki, są one wymienione w określonej kolejności, czyli:

1. mianownik

2. dopełniacz

3. celownik

4. biernik

5. narzędnik

6. miejscownik

7. wołacz

Chciałabym się zapytać o to, czemu tak jest? Jakie to ma znaczenie w jakiej kolejności są wymienione?

Z góry dziękuję za odpowiedź

Witam, chciałabym się zapytać, jak nazywamy taki oto znak — „ —. Czesto w szkole w czasie przepisywania dyktowanego tekstu stosowało się taki znak. Np.:
1. Ala jedzie rowerem.
2. — „ — samochodem.
3. — „ — motorem.
Znak ten miał na celu zapobiegnięcie powtarzania wyrazów. W podanym przykładzie chodzi o „Ala jedzie…”.

Szanowni Państwo,
w matematyce o dwóch obiektach, dla których istnieje inwolucja przekształcająca jeden na drugi, mówi się czasem, że są inwolutne. Czy bardziej uzasadniony gramatycznie jest właśnie taki przymiotnik (utworzony jak kongruentne od kongruencja), czy może lepiej byłoby: inwolutywne (jak produktywny od produkcja)?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,

chciałabym dowiedzieć się jak należy zapisywać nazwy kata – układów formalnych technik charakterystycznych dla sztuk walki, np. karate. Czy należy traktować je jako tytuł (pisownia dużą literą i cudzysłów lub kursywa), zwykłą nazwę obcego pochodzenia (pisownia małą literą i kursywa) czy może jeszcze inaczej (pisownia małą literą i pismo proste)?

Z wyrazami szacunku

Olga Świder

Witam,
mamy z koleżanką dylemat na temat następującego fragmentu zdania (pochodzi z modlitwy): „kieruj ich krokami światłem Twojej wiedzy”. Moja koleżanka myśli, że powinno być „kieruj ich kroki światłem Twojej wiedzy” (dla niej „kieruj ich krokami” jest jakby zamkniętą całością), natomiast ja uważam, że krokami jest prawidłowo, a nawet że kroki być nie może. Bardzo liczymy na Pańską pomoc.
Pozdrawiam serdecznie i góry równie serdecznie dziękuję!