Szanowni Państwo,
zwracam się z uprzejmą prośbą o poradę. Czy w e-mailu, oficjalnym, wysłanym do wszystkich pracowników, można zastosować zwrot: kobietki i Panowie? Jest jeden Pan, na wyższym stanowisku, który w ten sposób się wypowiada. Bardzo mnie to irytuje, lecz nie mogę znaleźć wytłumaczenia językowego, dlaczego odbieram określenie kobietki tak negatywnie? Państwa podpowiedź pomogłaby mi w zwalczeniu niekulturalnego zachowania.
Z poważaniem

Elżbieta Mazur

Szanowni Państwo!
Moje pytanie wiąże się pośrednio z poruszoną kwestią pisowni nazw zakonów. W słowniku ortograficznym pod hasłem dominikanie znajduję: kościół Dominikanów. Czy chodzi o nazwę własną, konkretnego budynku, czy może o kościół należący do zakonu dominikanów? Co z klasztorem dominikanów? Jak zmienia się pisownia, gdy dodamy: ojców albo oo.?
Dziękuję za odpowiedź.

Nie wiem, czy to w związku z sukcesami/ porażkami naszej drużyny piłkarskiej, ale z wielu źródeł dowiaduję się o wynikach meczy i mam do czynienia z innymi informacjami, które dotyczą meczy. Już parokrotnie w związku zalewem błędnej pisowni sprawdzałem w różnych słownikach, ale wszędzie jako prawidłowa forma dopełniacza liczby mnogiej występuje meczów.
Najgorsze, że sformułowanie meczy można spotkać w TVP – szczególnie na planszy dużymi literami przy podawaniu wyników meczów. Czy istnieje szansa, żeby uświadomić społeczeństwo o poprawnej pisowni tego wyrazu?

Czy poprawnie mówi się na czworaka, na czworakach, czy może obie formy są poprawne? Redakcja przeprawiła mi czworaka na czworakach i istotnie tylko tę drugą formę znalazłam w Uniwersalnym słowniku języka polskiego jako samodzielne hasło, ale przypadkiem pod hasłem raczkować trafiłam na chodzić na czworaka.

Czy do serów można zastosować zasady ortograficzne dotyczące pisowni dużą i małą literą, a konkretnie w jakich sytuacjach można pisać nazwy serów dużą literą, np. gouda mascarpone, Ile de France (czy: ile de France?), Beaufort d’Hiver (czy: beaufort d’hiver?), La Cancoyotte? Nie jestem pewna, kiedy mowa o nazwach, kiedy o typach (?), markach (?), jednak w oficjalnych dokumentach dość często ostatnio spotykam się z pisownią dużą literą (np. w dokumentach unijnych określających dopłaty do serów).

Szanowni Eksperci,
jakie jest pochodzenie słów popularnej niegdyś piosenki „Ojciec Wirgiliusz uczył dzieci swoje…”? W książce D. Comparettiego Wergiliusz w średniowieczu z 1895 roku spotkałem się z teorią, że piosenka ta nawiązuje do średniowiecznej legendy, przedstawiającej poetę rzymskiego Wergiliusza jako maga. Czy takie wytłumaczenie jest prawdopodobne?
Z poważaniem,
Piotr Michałowski

W niedawnej poradzie o nazwach sal dr Jan Grzenia zauważył, że „skoro napis ma znaleźć się na tablicy informacyjnej, trzeba będzie zapisać go wielką literą”. Czy oznacza to, że nie ma błędu na tabliczkach Park Zachodni, Most Maślicki, Cmentarz Pilczycki? Czy na tabliczce, gdyby chcieć rozwinąć zwyczajowy skrót, należałoby również napisać Ulica Dokerska?

Szanowni Państwo!
Nie mam pewności, która forma zapisu (z przecinkiem czy bez) jest prawidłowa:

1. Po połączeniu z wodą tworzy wysoce zasadowy żel, który twardniejąc tworzy nieprzepuszczalną barierę.
2. Po połączeniu z wodą tworzy wysoce zasadowy żel, który twardniejąc, tworzy nieprzepuszczalną barierę.
3. Po połączeniu z wodą tworzy wysoce zasadowy żel, który, twardniejąc, tworzy nieprzepuszczalną barierę.

Będę wdzięczny za rozwianie moich wątpliwości.
Serdecznie pozdrawiam.

Drodzy Państwo,
W szkole uczono mnie, że:
1. czasownik odmienia się jedynie przez rodzaje, liczby, osoby, strony, tryby i czasy,
2. imiesłów jest jedną z form czasownika.
Jakiś czas temu uświadomiłem sobie, że przecież imiesłowy przymiotnikowe się deklinują. Czemu wobec tego w podręcznikach nie pisze się, że czasownik odmienia się także przez przypadki?

Obraz Rembrandta van Rijn czy van Rijna?