-
Dopełnienie
28.04.202328.04.2023Szanowni Państwo, mam wątpliwości co do funkcji wyrażenia przyimkowego "od wnuczki" w zdania: "Babcia otrzymała dziś od wnuczki Kasi trzy czerwone róże.
Czy jest to dopełnienie (od kogo lub od czego), czy raczej okolicznik (skąd). Z góry dziękuję za odpowiedź.
A. Nowak
-
podpis pod życzeniami13.05.200913.05.2009Jak podpisać życzenia dla wnuczki? Dziadek Unisław z dużej litery czy dziadek Unisław z małej litery?
-
Aparat edytorski w służbie czytelności tekstu
14.01.202314.01.2023Witam,
czy dopuszczalny jest zapis poniższych tekstów?
„Starsza pani znowu krzyczy, żebym stąd poszła, nie słyszysz, odejdź!”;
„Ale, mówi, skoro jestem jej wnuczką – wsuwa szpilkę w kok – może zrobić dla mnie wyjątek. Może nauczyć mnie paru rzeczy, ale tylko jeśli naprawdę tego chcę. Po raz kolejny wyciąga rękę. Chcę, odpowiadam.”;
„Grajek nalega, żebym zatańczyła, na co czekasz, mała, zatańcz dla biednego Milána, gryfem wskazuje na zdjęcie między strunami.”
Dziękuję i pozdrawiam
-
dawne nazwy pokrewieństwa i powinowactwa5.02.20025.02.2002Co znaczy słowo świekra? Jakie są jeszcze inne określenia pokrewieństwa i powinowactwa używane w dawnej polszczyźnie?
Pozdrawiam,
U. Radło -
Jak to w rodzinie…9.07.20039.07.2003Panie Profesorze,
jest Pan moją ostatnią deską ratunku, ponieważ w dostępnych mi źródłach nie znalazłam odpowiedzi na nurtujące mnie pytanie. Chodzi o to, że moja teściowa wymaga od swoich dzieci (i mnie) oraz od wnuczek zwracania się do siebie w formie 3. os. l.p.: „Niech mamusia (mama, babcia) powie (da, pokaże itp.)…” lub „Proszę powiedzieć (dać, pokazać itp.)…” zamiast „Mamusiu (mamo, babciu), powiedz (daj, pokaż itp.), proszę”. Teściowa pochodzi z Wilna, ukończyła filologię rosyjską i twierdzi, że takich form zwracania się do osób starszych od siebie nauczona została w rodzinnym domu, w związku z tym wymaga tego od nas. Ja, co prawda, nie jestem filologiem, ale ekonomistką, jednak zwracam uwagę na to, JAK mówię, i chcę, aby moje dziecko również wypowiadało się poprawnie. Formy podane wyżej drażnią mnie, wydają mi się nieco archaiczne i dlatego pytam: czy moja teściowa MA PRAWO (z punktu widzenia poprawności językowej) wymagać od nas używania wspomnianych form?
Z niecierpliwością będę oczekiwać odpowiedzi od Pana.
Załączam wyrazy szacunku,
Marta Piaskowska z Łodzi -
Kogo można osierocić?11.12.201011.12.2010Szanowni Państwo,
w interia.pl przeczytałem tekst „Osierocili córkę (…) i dwie wnuczki”. Czy rzeczywiście można osierocić dorosłą osobę i wnuki?
Z góry dziękuję za odpowiedź i serdecznie pozdrawiam
Mest
-
-by z partykułami27.12.201427.12.2014Szanowni Państwo,
rozumiem, że chcąc trzymać się słownika ortograficznego, nie sposób oddać w pisowni różnic w użyciu partykuł z cząstką -by. Inaczej odczuwam takie połączenie w zdaniu „Samochodem chybabyś nie przyjechał” niż „[…] i wnuczkę moją […] do posłuszeństwa […] obowiązuję, chybaby pan chorąży orszański […] sławę swą splamił […]” (Potop). W drugim zdaniu chyba by znaczy chyba żeby i tu pisownia łączna pasuje mi bardziej niż w pierwszym.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
Jeszcze kolokwializm czy już wulgaryzm?12.05.200912.05.2009Witam!
Jestem po sprzeczce (w zasadzie sprzeczka trwa nadal) o klasyfikację słowa piździć np. w zdaniu: „Ależ tu piździ”. Moim zdaniem piździć jest wciąż nieprzyjemnym wulgaryzmem, zdaniem kolegi – akceptowalnym kolokwializmem. Który z nas jest bliższy prawdy?
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź,
MW -
nimfy13.11.200613.11.20061. Czy nimfa jest boginią? 2. Czy Io była nimfą?
Mała encyklopedia kultury antycznej (PWN, 1990) mówi, że nimfy „uważane za córki Zeusa” to „boginie niższego rzędu” – a te od innych ojców?
Czy nazwanie bogini niższego rzędu boginią bez przydawki jest nadużyciem? (Por. mistrz świata i mistrz świata juniorów).
Do nimf zaliczono m.in. córki Okeanosa. Io była jego wnuczką przez ojca Inachosa. Nimfą nazywa Io tylko Wikipedia, inne (PWN, Kopaliński) omijają to słowo. Stąd wątpliwości. -
Turnauowie
30.01.200730.01.2007[W odpowiedzi] https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/zyrau;7913.html [napisano]: „przykłady typu «Wciąż przybywa nam Turnaów» brzmią dość dziwnie”. Komentarz: Czy trzeba tak dziwnie szukać? Turnauowie to Turnau z żoną albo rodzina w szerszym ujęciu. Turnauów można odwiedzić. Można mówić o kamienicy Turnauów, wnuczce Turnauów czy o grobowcu Turnauów (jest taki na Cmentarzu Rakowickim, z prawidłową pisownią). Pod tym względem Turnauowie nie różnią się od Nowaków. Może warto zmienić wydźwięk tamtej odpowiedzi?