Czy mogliby mi Państwo wyjaśnić, jakimi kryteriami kierowali się twórcy Słownika ortograficznego PWN (pod red. prof. Polańskiego, dzielenie wyrazów Marek Łaziński, rok 2002) przy dzieleniu następujących słów: odes-sać, ale już wy-ssać (s. 877), po-ssać (s. 585)? Podobne wrażenie niejasności odnoszę przy dzieleniu przedrostka anty- (w którym – domyślam się – wyodrębniono stare greckie zaprzeczenie a(n), wikłając dotychczasowe kryteria dzielenia), np. an-tyciało.

Z poważaniem i podziękowaniem
Edward Niespodziewany

Powstała różnica zdań. Jedna strona twierdzi, że w ważnych pismach (podanie, list) dzielenie wyrazów jest nieeleganckie, druga zaś, że wielgachne odstępy między wyrazami w jednych wersach gryzące się z ciasnymi w innych dają wrażenie chaosu i niedopracowania, a więc są elegancji zaprzeczeniem zarówno w grafice, jak i w relacjach międzyludzkich. Czy można prosić o rozstrzygnięcie lub choćby skomentowanie tego sporu?

Szanowni Państwo,
ostatnio w jednym z artykułów przeczytałam takie zdanie: Jednak te dość proste techniki nie mają startu do tego, w co można zaopatrzyć się teraz. Czy sformułowanie nie mają startu jest poprawne? Czy nie powinno być raczej zastąpione zwrotem nie mają szans? Można nie mieć dobrego/złego startu lub mieć dobry/zły start (w znaczeniu ‘początek’). Nie można chyba nie mieć startu w ogóle?

Z góry dziękuję za odpowiedź,
Paulina

Szanowni Państwo, mam pytanie dotyczące cytowania. Cytuję poprzez kursywę i problem polega na tym, co zrobić, kiedy w cytowanym tekście pojawia się kursywa. Nie chcę wprowadzać wszystkich cytatów poprzez cudzysłów. Czy kursywę w cytowanym tekście powinnam zastąpić cudzysłowem, a może cudzysłowem ostrokątnym, a może po prostu ją zignorować…?

Bardzo dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam ciepło
Helena

Witam,
coraz częściej w literaturze popularnej pojawiają się zestawienia: elementy dywizji, elementy armii, elementy korpusu użyte jako synonim jednostki, oddziału, formacji, grupy żołnierzy. Czy poprawne są następujące użycia:

Niektóre elementy dywizji pomagały przy budowie umocnień.
Oddziały rozpoznania i inne elementy zmotoryzowane przekroczyły granicę.
Elementy Dziesiątej Armii pojawiły się w rejonie Radomia.
Niemcy użyli elementów co najmniej sześciu korpusów z Armii.

Ewa L.

Dzień dobry. Mam następujące pytanie: czy głoskę ę można uznać za dyftong? Przynajmniej takie ę, jakie słyszymy na co dzień, bo mam wrażenie, że nieco innym ę posługują się np. aktorzy.
Z góry dziękuję.

Szanowni Eksperci,

Andrzej Bursa w wierszu „Święty Józef” pisał o Świętej Rodzinie: „(...) uciekali przed policją / nocą / w sztafażu nieludzkiej architektury Ramzesów / (stąd chyba policjantów nazywają faraonami)”. Powyższe wytłumaczenie to zapewne licentia poetica autora, więc skąd faktycznie wzięło się użycie wyrazu faraon na nazwanie policjanta? Znalazłem tylko informację, że określenie to wywodzi się z gwary rosyjskiej sprzed I wojny światowej.

Z wyrazami szacunku

Czy film jest obrazem? Słowo to jest niesłychanie nadużywane w recenzjach i serwisach filmowych, które od dawna bombardują wiadomościami w rodzaju: „W Wenecji zaprezentowano dwa obrazy z Polski”, „Zagrał główną rolę w obrazie o Bobie Dylanie” itp. Zwolennicy obrazów twierdzą, że skoro na wydawnictwa płytowe mówi się albumy, a na malowane obrazy – płótna, to i na film można mówić obraz. Zaś studenci lingwistyki mówią, że użycie obrazu jest uzasadnione etymologicznie i historycznie. Kto ma rację?

Mam takie oto pytanie: czy poprawne jest zdanie: „Im częściej się mówi o tym, jaki to on nie jest abstrakcyjny, tym bardziej mam tego dość…”? Moja wątpliwość dotyczy fragmentu „jaki to on nie jest abstrakcyjny” — odnoszę wrażenie, że brak tu logiki, że sens, jaki ma być wyrażony, stoi w sprzeczności z logiką tych słów. Czy nie byłoby bardziej poprawnie powiedzieć: „Im częściej się mówi o tym, jaki to on jest abstrakcyjny, tym bardziej mam tego dość…”. Będę wdzięczna za komentarz. Dziękuję! Ewa L.

Moje pytanie dotyczy odpowiedzi https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/nazwy-win-i-drinkow;10951.html, w której nazwy win i drinków zaleca się pisać od wielkiej litery. Proszę o wytłumaczenie, dlaczego w takim razie https://sjp.pwn.pl/ podaje: tokaj, falerno, małmazja, riesling, a https://encyklopedia.pwn.pl/ aleatico, barolo, murfatlar, beaujolais, badacsony – wszystko małą literą.