-
wyższa wersja5.01.20055.01.2005Szanowni Państwo,
mam pytanie dotyczące problematyki komputerowej, choć nie tylko. Często spotykam się z zaleceniami dotyczącymi stosowania np. programu w wersji 1.0 lub wyższej. Czy taki zapis jest poprawny, czy też poprawną formą jest wersja nowsza? Mnie ten pierwszy zapis wydaje się kolejną kalką z języka angielskiego, ale chciałbym mieć pewność.
Pozdrawiam serdecznie. -
wzdłuż i w poprzek24.05.201424.05.2014Dlaczego piszemy: wzdłuż, wszerz, wzwyż, ale w poprzek?
-
Zabaione31.01.201731.01.2017Szanowni Państwo,
ciekawi mnie słowo zabaglione. Co właściwie oznacza po włosku i co mogło sprawić, że nie doczekało się jakiegoś polskiego odpowiednika? Czyżby deser ten był na tyle jedyny w swoim rodzaju?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
zachodźca19.04.200119.04.2001Proszę o wyjaśnienie określenia „zachodźca”.
Bardzo pilne!
Z poważaniem
Marek -
zachowanie (się) konstrukcji
6.10.20226.10.2022Dzień dobry,
proszę o komentarz w sprawie sformułowań „zachowanie konstrukcji” oraz „zachowanie się konstrukcji”. W literaturze przedmiotu związanej z budownictwem można spotkać obie formy. Niektórzy profesorowie budownictwa nie mówią o „zachowaniu się konstrukcji” tylko o „zachowaniu konstrukcji”, twierdząc, że „się” personifikuje konstrukcję.
Problem, o którym piszę dotyczy procesów fizycznych takich jak deformacje konstrukcji pod wpływem obciążenia, pękanie, zniszczenie itp.
Pozdrawiam
-
Zadziać się
25.07.202125.07.2021Od kilkunastu lat upowszechnia się użycie czasownika zadziać się (i też zadziewać się) w znaczeniu odpowiednio ‘wydarzyć / wydarzać się’. Pamiętam, że dawniej słowo to oznaczało potocznie ‘zawieruszyć się’. Czy to nowe znaczenie jest po prostu współczesnym neologizmem rozszerzającym czasownik podstawowy dziać się, czy też takie użycie było znane już w XX wieku, tylko nigdy się wtedy na nie nie natknąłem?
Dziękuję za pomoc, Łukasz
-
Zagadkowa konstylacja
12.10.202112.10.2021Dzień dobry, czy mogliby Państwo podpowiedzieć, co znaczy słowo konstylacja albo konstylujące?
Z góry dziękuję
-
Zagadkowe konwolwenta
28.11.202128.10.2021Szanowni Państwo,
mam problem ze słowem „konwolwenta”. Znalazłem je w słowniku ortograf. zupełnie przypadkiem i zaintrygowało mnie znaczenie. Sprawdzałem w różnych słownikach – od staropolskiego, przez XVII-wieczny, Lindego, „trojaczki”, Doroszewskiego aż po współczesny 50-tomowy – bez skutku. Sądzę, że może pochodzić od łac. „convolvere”, ale to wcale nie musi współgrać ze znaczeniem w polszczyźnie. Czy byliby Państwo w stanie pomóc mi w rozwiązaniu zagadki?
Z wyrazami szacunku
Marcin Fastyn
-
za krótki szereg26.04.201326.04.2013Czy dopuszcza się stosowanie – nie na końcu zdania – wyliczeń (np. podmiotu szeregowego), w których ostatni element jest oddzielony „tylko” przecinkiem? Przykład: „Pewnego dnia lekarze, politycy poszli do lasu”. Czasem napotykam taką konstrukcję i brak wyraźnego sygnału końca wyliczenia (spójnika) skutkuje tym, że na zrozumienie intencji autora potrzebuję dodatkowej chwili, zwłaszcza jeśli zarówno samo zdanie, jak i składniki wyliczenia nie są tak krótkie jak w przykładzie.
-
zamknąć się w sposób słyszalny
28.05.202328.05.2023Dzień dobry, ostatnio czytałem w instrukcji obsługi „Zamknąć w sposób słyszalny”. O ile wiem, jest to kalka z niemieckiego hoerbar schliessen. Nie wiem czy takie sformułowanie jest w języku polskim poprawne, czy nie lepiej byłoby powiedzieć: „zamykać do usłyszenia zatrzasku” ltp.?