Szanowni Państwo,
nurtuje mnie kwestia stosowania dużej bądź małej litery w przypadku wyrazów następujących po umiejscowionych w środku zdań eksklamacjach. „Mogłem go dostrzec, lecz – ach! – nie mogłem sięgnąć” albo „Ostatni raz widziałem go hen! za rzeką”. Czy można uznać za poprawny spotykany w starszych publikacjach, zaprezentowany uprzednio zapis i bezpiecznie stosować go? Czy zakończenie słów w podanych sytuacjach wykrzyknikiem jest zasadne?
Z poważaniem

Szanowni Państwo,
ostatnio znajoma z Białostocczyzny zdziwiła się, że użyłem formy wylezą. Stwierdziła, że odkąd pamięta, mówi wylazą oraz wylazę. Zastanawiam się, czy może chodzić o regionalizm.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,

jak realizujemy w wymowie nosówki ą i ę w wygłosie i w śródgłosie przed spółgłoskami zwarto-wybuchowymi, szczelinowymi, współotwartymi i zwarto-szczelinowymi?

Jak poprawnie należy wymawiać ą i ę przed spółgłoską ś? Wszystkie wydawnictwa poprawnościowe podają, że ą i ę przed wszystkimi szczelinowymi wymawiamy zgodnie z pisownią, a moim zdaniem przed miękką spółgłoską ś wymawiamy raczej oj, ej (z j nosowym).

Mam pytanie dotyczące wymowy słowa "nootropy". Zetknąłem się z różnymi wersjami: nutropy, notropy i nootropy (z wyraźnie zaznaczoną wymową podwójnego"o"). Która z tych wersji jest poprawna?

Dzień dobry,

chciałbym się spytać czy wymowa słowa „grejpfrut” jako [grejp-frut] zamiast [grej-frut], może zostać uznane jako hiperpoprawność (tak jak np. wymowa [jab-łko] zamiast [jap-ko]?

Witam!
Co Panowie sądzą o słowie wypasiony, używanym w takich kontekstach jak wypasiony laptop, wypasiony słownik współczesnej polszczyzny. Można powiedzieć, że to słowo w takim znaczeniu weszło już do polszczyzny i jest akceptowalne?
Pozdrawiam

Szanowny Panie Profesorze!
Czy słowo wysłyszeć można zaliczyć do poprawnej polszczyzny? W internecie pojawia się dużo trafień, ale czy jest ono już notowane przez jakiś słownik?

Z jakim przypadkiem łączy się wyszukać/wyszukiwać? Czy przejście z form osobowych na imiesłów może zmienić łączliwość (co do przypadka), podobnie jak zmienia ją czasem zaprzeczenie czasownika?
Cytat z jednej książki: „Kuter (…) pokręcił dziobem, wyszukując tarczę cumowniczą” – czy biernik jest tu właściwy? Imiesłów współczesny sugeruje, że chodzi o niedokonane wyszukiwać. Gdyby autor zdania użył synonimicznego szukając, znalazłby się tam dopełniacz.

Szanowni Państwo, interesuje mnie słowo określające osobę wyznającą heterodoksję. Czy jest to heterodoks, heterodoksa czy może heterodokta? A może wszystkie te formy są prawidłowe?