Dzień dobry,
bardzo zależy mi na wyjaśnieniu sporu dotyczącego stosowania wyrażenia Wasza Magnificencja i Jego Magnificencja w liście wysokiego urzędnika państwowego na inaugurację roku akademickiego. List odczytany jest na uroczystości inauguracji.
Przytaczam sporny fragment:

Wasza Magnificencjo,
Wysoki Senacie,
Szanowna Społeczności Akademicka,
dziękuję za zaproszenie na inaugurację roku akademickiego 2018/2019 w Wyższej Szkole Handlowej w Radomiu. W dniu, w którym uroczyście rozpoczynacie Państwo kolejny etap działalności Uczelni, pragnę przekazać Jego Magnificencji, Wysokiemu Senatowi, kadrze naukowo-dydaktycznej i wszystkim, którzy współtworzą społeczność akademicką, wyrazy szacunku i zapewnienia o mojej pamięci.

Wątpliwość dotyczy wyróżnionych wyrazów. Według mnie zaimek Jego stosujemy tylko wtedy, gdy mówimy o rektorze podczas jego nieobecności, natomiast w sytuacji, w której odczytywany jest ten list, gdy na sali siedzi rektor, w tekście listu także powinno być pragnę przekazać Waszej Magnificencji…

Czy się mylę? Czy możliwa jest taka interpretacja, że w tytule zwracamy się do poszczególnych osób i grup, a w tekście mówimy o nich w trzeciej osobie?
Dodam jeszcze, że w dalszej części listu stosujemy zwrot Szanowni Państwo, życzę…
I jeszcze jedno pytanie: wiem, że powinno się zwracać Magnificencjo lub Panie Rektorze.
Czy zwrot w liście Magnificencjo Panie Rektorze lub Magnificencjo Księże Rektorze jest błędem?
Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Czytelniczka

Czy poprawne jest tworzenie skrótowców pisanych małymi literami (od wielowyrazowych nazw pospolitych), np. gip – geodezyjna inwentaryzacja powykonawcza; tob – tymczasowy obiekt budowlany?

Jak się pisze na zaproszeniu wraz z rodzicami: z małej czy dużej litery?

Szanowni Państwo,

chciałbym zwrócić Państwa uwagę na pewną ciekawostkę językową, którą ostatnio zauważyłem. Słowo hucpa jest używane w polszczyźnie, ale jego znaczenie zdaje się różnić od tego, które można znaleźć w słownikach. Zamiast oznaczać «bezczelność», słowo to jest często używane w znaczeniu «granda, awantura». Sądząc po kontekstach, w jakich słowo hucpa pojawia się w mowie potocznej, można odnieść wrażenie, że jest ono mylone z innym słowem, a mianowicie heca.

Ciekawi mnie Państwa opinia. Czy słowniki odnotują nowe znaczenie?

Z poważaniem,

Gutkiewicz

Wg zasad pisowni szyk w podpisach to: imię i nazwisko. Czy w latach przedwojennych obowiązywały inne zasady szyku w podpisach? Proszę o pomoc.

Witam,
moje pytanie tyczy się przymiotnika komuszy. Bardzo często słyszy się określenia: komusze morde, komusze wychowanie, komuszy obyczaj. Śmiem twierdzić, jako osoba młoda, że jest to słowo nacechowane pejoratywnie. Bardzo chciałbym poznać jego bliższą genezę.
Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Dzień dobry, mam krótkie pytanie: jaka jest faktycznie różnica między słowami kulturalny a kulturowy? Dziękuję.

Czy w poniższym zdaniu słowo Mnie zostało napisane dobrze: „Do napiaania tego tematu zainspirowało Mnie kllku forumowiczów”?

Szanowni Państwo,
czy poprawne jest zdanie: „Prawdopodobnie została wówczas oddana pod opiekę św. Jadwidze Śląskiej, od której otrzymała podstawy wychowania religijnego”? Czy powinno być: pod opiekę św. Jadwigi Śląskiej? Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Maryla N.

Czy słowa znowuż i podobnież są poprawne i (nawiązując do określenia brak) można powiedzieć: „objawów patologicznych brak’’ – co często pojawia się w lekarskich epikryzach? Dla mnie brak oznacza, że coś powinno być, a nie ma – np. brak kończyny, brak logiki, brak dobrego wychowania. Czy tak? Jednak ostatnio przekonywano mnie, że nie mam racji. Jeśli tak, to gdzie jest racja lub reguła?
Dzięki za wyjaśnienia B. Sz-M.