Nurtuje mnie kwestia odmiany nazw stanowisk przy pisaniu CV. Czy kobieta powinna pisać: praktykantka, sprzedawczyni, asystentka, specjalistka ds. …”, czy używać form męskich? Wydaje mi się, że formy żeńskie są bardziej odpowiednie – czułabym się bardzo dziwnie, pisząc o sobie w formie męskiej. Są jednak pewne stanowiska, których nazw nie daje się za bardzo odmienić (psycholożka/pedagożka szkolna?) – czy nie będzie to przejawem niekonsekwencji, jeśli w jednym CV zestawi się je obok siebie?

Czy istnieje jakis spis nazw zawodów, w którym oprócz nazw rodzaju męskiego byłyby ich żenskie odpowiedniki? Działamy w branży technicznej, która tradycyjnie zatrudnia więcej mężczyzn a wśród stanowisk, z których żeńskimi odpowiedniakami mamy problem, wymienić można: kupiec, logistyk, technolog, konstruktor, inżynier, kontroler, technik, ślusarz, tokarz, ostrzarz, hamownik, naprawiacz, elektryk, analityk, kierowca.

Czy rzeczownik żołądź ma zdrobnienie? Jeśli tak, to jakie?

Żółty ser, biały ser – ser żółty, ser biały. Czy są to formy równouprawnione? Z domu wyniosłem szyk z przymiotnikiem na pierwszym miejscu, takie formy wydają mi się naturalniejsze, jak się jednak okazuje, pod względem frekwencji przegrywają z tymi drugimi.

Dzień dobry,

chciałam zapytać, jak można opisać zjawisko językowe, które występuje w zwyczajowej odmianie nazw typu: rondo Antoniego Matecznego – (jadę) na Mateczne, (coś jest) na Matecznym; kładka Ojca Bernatka – (spotkajmy się) na Bernatce. Albo dlaczego wyrazy w takiej potocznej odmianie często przybierają liczbę mnogą: akademik przy Żwirki i Wigury – na Żwirkach.

Z pozdrowieniami,

Karolina

Kiedy neosemantyzm przestaje być neosemantyzmem? Czy istnieje jakaś wytyczna/zasada, że jest to np. po 10 lub 20 latach?

Uprzejmie proszę Pana Profesora o odpowiedź na dwa, ważne dla mnie, pytania:
1. Czy można składać życzenia w imieniu własnym (oraz instytucji)? Jeśli nie, to proszę o podanie właściwej formy grzecznościowej, uwzględniającej oficjalną sytuację składania życzeń od siebie (szefa) i pozostałych pracowników.
2. W jakich oficjalnych sytuacjach można przekazywać wyrazy szacunku? Czy z punktu widzenia językowego tylko w relacji: młodszy – starszemu (szczególnie zasłużonemu)?

Czy poprawnie jest napisać Życzę ci dużo sił? Wydawało mi się, że to brzmi poprawnie, ale gdy zobaczyłem odmianę przez przypadki, to okazało się, że to dotyczy liczby mnogiej. Powinno być Życzę ci dużo siły. Tak przynajmniej wynika z wyników wyszukiwania. Jak unikać tego typu błędów?

Witam serdecznie.
Proszę o informację, czy zwrot: „Życzymy mnóstwa radości” jest poprawny. Wydaje mi się, że powinnam napisać: „Życzymy mnóstwo radości”.
Z góry dziękuję za informację
Elwira R.

Czy znana jest etymologia związku frazeologicznego żyć na kartę rowerową? Pozdrawiam!