wykład
  • potocyzm
    16.04.2012
    16.04.2012
    Witam,
    moje wątpliwości językowe związane są ze słowami potocyzm/potoczyzm. Która z tych form jest poprawna? Obie, a może żadna z nich? Czy może być tak, że w różnych rejonach Polski używa się różnych form tego słowa?
    Z góry dziękuję za odpowiedź,
    Bartosz Ryt
  • 3,5-procentowy
    7.09.2001
    7.09.2001
    Czy zasady dotyczące łączenia liczebników (wyrażonych cyframi) z przymiotnikami (chodzi mi tu o pisownię z łącznikiem, np. 3-majowy) obowiązują także wtedy, gdy mamy do czynienia z ułamkiem, np. 1/3-oktawowy? Jak ten problem należy rozwiązywać w wypadku wyrazów krotność czy krotny? Czy np. forma 2,7-krotność jest poprawna?
  • Przecinki
    6.06.2018
    6.06.2018
    Mam pytania o przecinki: Widziałem ten film, ale nie pamiętam(,) jaki to [był] tytuł, Nie wiem(,) jak bardzo [źle to wygląda], Zawsze pokazywał slajdy na wykładach, ale nie wiem(,) czy nadal [je pokazuje], A wiadomo(,) na jaki stopień [zaliczyłaś egzamin]?. Pytałem już o tego typu przykłady, ale nadal czuję się bezradny wobec rozstrzygania o samodzielności znaczeniowej quasi-zdań podrzędnych. Nadal też istnieją okoliczności, w których zdania takie (owszem, potoczne) trzeba zapisać.
  • Rozbiór zdania
    18.12.2018
    18.12.2018
    Dobry wieczór, jestem mamą ósmoklasistki. Przygotowujemy się do egzaminu ósmoklasisty i nie potrafimy zmierzyć się z rozbiorem składniowym zdania: Według legendy smok był mieszkańcem jamy podwawelskiej. Wiem, że Państwo nie rozwiązują zadań, ale żaden z moich znajomych polonistów nie jest pewien, Facebook też nie pomógł, a portali typu sciaga.pl nie darzę zaufaniem. Według legendy jest okolicznikiem, ale jakim? Podwawelskiej jest przydawką, ale czy przymiotnikową czy przyimkową?
    Marta
  • Samodzielny czy niesamodzielny?

    10.03.2022
    10.03.2022

    Dzień dobry!

    Jestem nauczycielką języka polskiego i mam problem z wykrzyknikiem jako częścią mowy. Do tej pory wszędzie była podawana informacja, że wykrzyknik jest nieodmienną i niesamodzielną częścią mowy. Ostatnio natrafiłam na wiadomość, że wykrzyknik jest samodzielną częścią mowy. Proszę o rozwianie moich wątpliwości.

    Z poważaniem

    Anna Szelenbaum

  • składnia polska dla anglisty
    14.04.2013
    14.04.2013
    Szanowna Poradnio!
    Często sprawdzam teksty tłumaczone z jęz. angielskiego i najczęstszym błędem, z jakim się spotykam, jest składnia. Czy mogą Państwo polecić jakąś dobrą publikację na temat składni w jęz. polskim? Jakiś podręcznik? Poradnik? Chciałbym móc sprawdzać, potwierdzać i argumentować swoje wątpliwości w rzeczowy sposób.
    Pozdrawiam serdecznie,
    Michał Głowacki
  • Sweet focia, słitfocia

    17.03.2017
    17.03.2017

    Szanowni Państwo,

    chciałabym zapytać o poprawność zapisu słowa słitfocia. Wczoraj zauważyłam, że taki zapis został użyty w tłumaczeniu filmu. Dobrze pamiętam wykład, na którym językoznawcy podkreślali, że połączenie ł i i w języku polskim jest niedopuszczalne, dlatego weekend zachował oryginalną pisownię. Biorę pod uwagę, jak rozwija się język w uzusie, ale jak to odnieść do normy?


    Z poważaniem

    Agnieszka Kostrzak-Kirylak

  • szopenfeld
    18.06.2012
    18.06.2012
    Dzień dobry!
    Chciałem dziś zapytać o szopenfeld, technikę kradzieży sklepowej. Jakie jest pochodzenie tego słowa? Czy można datować jego pojawienie się w polszczyźnie?
  • tytuł z podtytułem
    27.10.2008
    27.10.2008
    Szanowni Państwo!
    Czy odmiana złożonego tytułu powinna objąć wszystkie jego części, czy tylko pierwszą? Wg mnie – wszystkie: „(…) jak czytamy w «Drodze do wiedzy. Domysłach i refutacjach» (…)”. Ale spotkałem się z opinią, że należy odmieniać tylko pierwszą część.
    Druga kwestia to kropka oddzielająca poszczególne części tytułu, która niezręcznie wygląda w środku zdania. Czy można zastąpić ją myślnikiem, jak w żywej paginie?
    Będę wdzięczny za Państwa o opinię w tych sprawach.
    Tomasz Żuk
  • Wartość stylistyczna i pochodzenie końcówek mianownika liczby mnogiej rzeczowników męskich

    13.02.2021
    13.02.2021

    Jak to się stało, że w języku polskim wykształciły się aż trzy końcówki liczby mnogiej w rodzaju męskim: (1) osobowe i godnościowe -owie, (2) godnościowe bądź archaizujące -y/-i (zależnie od spółgłoski wygłosowej), wreszcie (3) zwykle deprecjacyjne i/lub nieżywotne -i/-y (zależnie od spółgłoski wygłosowej, z repartycją częściowo odwrotną niż w 2)

    Np. (1) aniołowie (2) anieli (3) anioły – w ost. przypadku akurat bez odcienia deprecjacyjnego.

    Dziękuję za naświetlenie tematu,

    Łukasz

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego