Szanowni Państwo,

proszę o hipotezy etymologów na temat pochodzenia słowa izba.

Pozdrawiam

Stratos Vasdekis

Dzień dobry,
czy istnieje jednolita konwencja określająca, jak daleko wypada się posunąć przy spolszczaniu nazw rosyjskich? Miasto rodzinne Chruszczowa funkcjonuje w polszczyźnie jako Kalinówka, ale już dawna rosyjska nazwa Doniecka to Juzowka (nie Juzówka). Rozumiem, że te nazwy mogły się przyjąć w takiej a nie innej formie – ale co z resztą? Chciałbym też wiedzieć, jak traktujemy końcówki -aja (ulica Olginskaja czy Olginska – a może Olgińska?)
Dziękuję i pozdrawiam,
ŁW

Prof. Pisarek twierdzi,że połączenie ponieważ…, przeto… jest redundantne, a więc niepoprawne. A przecież spotykamy wiele analogicznych spójników zdaniowych skorelowanych, np. chociaż…, jednak…, które – zwłaszcza w dłuższych zdaniach złożonych – ułatwiają uchwycenie związku przeciwstawności, przyczynowości itp. Proszę o opinię.

Szanowni Państwo,
czy wypada w e-mailu do osoby o wyższej randze pragmatycznej (np. do profesora na wyższej uczelni) zamieścić postscriptum i zapisać w nim treści nieco odbiegające od zasadniczej treści wiadomości? Z góry uprzejmie dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku i życzeniami wesołych Świąt Wielkiejnocy
Dominik

Proszę o wyjaśnienie pisowni północno-wschodni. Przez północno-wschodnią Polskę rozumiemy (USJP) 'obszar pomiędzy północą i wschodem' – chodzi więc o północny wschód (ewentualnie – wschodnią północ…), czyli jedynie o część wspólną ziem na północy i na wschodzie, np. o Suwalszczyznę. Dlaczego więc nie północnowschodni? Pisownia północno-wschodnia Polska sugeruje dodatkowo Pomorze i Bieszczady (por. Europa Środkowo-Wschodnia, czyli Środkowa i/lub Wschodnia).
Michał Gniazdowski – Warszawa

Jestem na pierwszym roku studiów doktoranckich. Mój promotor mówi mi po imieniu, ja również zwracam się do niego na ty. Często kontaktujemy się mailowo, profesor kończy maila „Serdecznie pozdrawiam”. Czy mnie również wypada przesłać pozdrowienia? A czy maila do innych pracowników katedry, którym mówię po imieniu, można zakończyć pozdrowieniami?
Czy jest to forma uznawana w kontakcie z obcymi (często odpowiedzi na zgłoszenia na konferencję konczą się pozdrowieniami)?

Przy rodzinnym stole pani domu pyta: „Czy ktoś prosi herbatę?” – a mi zęby wypadają, zupełnie jak przy zwisie męskim i zwisie podsufitnym. odpowiadam: „Prosi to się świnia na wiosnę”. Ponieważ, przez ostatnie 30 lat mieszkam za granicą i na styropianie nie spałem, jestem oskarżany o mówienie archaicznym językiem polskim. Proszę o wytłumaczenie, dlaczego „Czy ktoś prosi herbatę” czy nawet „Czy ktoś prosi o herbatę”, nie jest preferowaną formą.

Witam.

Od jakiegoś czasu mam nawyk odpowiadania w sposób potwierdzający, używając zwrotu  Proste że tak. Już kilku nauczycieli, podłapując, że już któryś raz używam tego zwrotu, zwrócili mi uwagę, że nie powinienem odpowiadać tak nauczycielowi, że to nieuprzejme i że nie wypada. Osobiście, nie wydaje mi się to zwrotem potocznym, oraz nie czuje w takiej odpowiedzi większego lekceważenia niż przy zwykłym tak. Czy nauczyciele mają rację? Czy jest to język potoczny? Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
jak powinna wyglądać interpunkcja przed przyimkami w takich jak poniższe i podobnych, dość rozbudowanych zdaniach, np.
Płatności przelewem prosimy dokonywać na indywidualny dla każdego klienta numer rachunku bankowego(,) po wcześniejszym telefonicznym lub mailowym uzgodnieniu z pracownikiem biura
Spotkanie będzie możliwe w dniach 14–19 kwietnia w siedzibie organizatora(,) po wcześniejszym uzgodnieniu.

W obydwu przypadkach chodzi mi o przecinki przed po.
Czytelnik

Czy w tytule artykułu lub książki można pominąć interpunkcję? Chodzi mi przede wszystkim o przecinki, np. przed wyrazami który bądź czyli. „Macieja O. przypadki, czyli 2511 dni, które wstrząsnęły…”?