Szanowni Państwo, czy coś może wywołać zamęt u kogoś, czy w kimś? Chodzi mi o zamęt w czyjejś głowie, tj. w jego myślach. W tej sytuacji bardziej trafne wydaje się drugie określenie. Pierwsze pasuje mi do zewnętrznych obiektów zamącenia, jak dom, życie, rodzina itp. Czy moja interpretacja jest właściwa?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry Państwu!
Jestem polonusem i mieszkam w Rosji, a więc dość często spotykam się z tak zwaną łamaną polszczyzną. Niedawno zauważyłem pewien nader często występujący błąd, który przekracza granice Polonii rosyjskiej. Chodzi o używanie błędnej konstrukcji boli mi coś albo boli komuś coś. Spotkałem się z użyciem owej konstrukcji przez polonusów litewskich, rumuńskich, amerykańskich, a nawet gruzińskich i czeskich. Czym to mogło by być uzasadnione?
Dziękuję i życzę wesołych świąt!

Szanowni Państwo,
zastanawiam się nad etymologicznym powiązaniem słów nudność i nuda. Szczególnie daje do myślenia frazeologizm nudny jak flaki z olejem, w którym chyba nie chodzi o to, że flaki z dodatkiem oleju są tak mało interesującą potrawą, ale że tłuste flaki w połączeniu z olejem oznaczają niezwykle tłuste danie, a więc mogące powodować nudności. Czy to dobry trop?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,

czy każda wiadomość przekazywana przez media (gazeta, telewizja, strona internetowa itd.) zawsze jest sensacją? Na przykład wypadek samochodowy, popełnienie przestępstwa, wyrok sądu, wybory, spotkanie prezydenta miasta z mieszkańcami, odsłonięcie pomnika, otwarcie nowego sklepu itd. Zgodnie z definicją sensacja to „zaskakująca wiadomość lub niezwykłe wydarzenie budzące powszechne zainteresowanie; też: wrażenie wywołane taką wiadomością lub takim wydarzeniem”. Czy da się przekazać informację lub wiadomość bez sensacji? Czy wystarczą suche fakty np. zdarzyło się X w miejscu Y? Czy podawanie szczegółów już jest sensacją?

Z poważaniem

Kamil

Czy coś może być „abominacją”? Wg SJP abominacja to „uczucie wstrętu". A w wielu opisach jest używana jako „coś wypaczonego”. Więc, czy można „coś” nazwać abominacją, czy tylko to „coś” może wywoływać abominację???

Proszę o rozwianie wątpliwości związanych z odmianą mojego nazwiska. Przyjmuje ono pisownię Arendt, a wymowę [arent]. Czy nazwisko to należy odmieniać (Arendta, Arendtowi itd.), czy też nie? W przypadku występowania zbitki dt wewnątrz słowa przestaje istnieć tak wyraźne językowe uzasadnienie dla nietypowej wymowy i z [arenta] staję się [arendtem].
Chciałbym uniknąć śmieszności podobnej do tej, którą wywołał pewien minister, zalecając odmianę swojego nazwiska niezgodną z normami.
KA

Słownik języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego wywodzi wyraz bikini od „nazwy wyspy, która się stała w Polsce symbolem egzotyki i braku więzi z polskim środowiskiem’’. Inną genezę podają Skrzydlate słowa (Markiewicz, Romanowski): od krawata zwanego bikini. Czy w zasobach PWN istnieją wzmianki na ten temat (tzn. zarówno samego krawata, jak i genezy wyrazu bikiniarz, tudzież Bikini jako symbolu braku więzi)?

Szanowni Państwo,

jak można wyjaśnić brak występowania litery [ó] na końcu wyrazu?

Z poważaniem

Stratos Vasdekis

Witam!
Mam bardzo proste z pozoru pytanie. Wywołało ono jednak spore zamieszanie na pewnym forum dyskusyjnym. Czy bynajmniej jest synonimem najmniej bądź równoznaczne ze zwrotem jak najmniej? Osobiście obstaję przy zdaniu, że nie jest to prawdą. Prosiłbym o pomoc w ustaleniu tego kto ma rację.
Pozdrawiam
Marcin Galikowski

W jednym z portali zauważyłem tytuł: Prace naukowców z UJ pomogą w leczeniu wirusa Zika. Czy określenie leczenie wirusa Zika jest poprawne, bo leczyć można chorobę lub człowieka ale czy wirusa? Pełniej brzmiałoby leczenie zakażenia wirusem Zika.

Pozdrawiam serdecznie!