Mam następujący problem językowy. Koleżanka spytała mnie, jak powiedzieć, że jako studentka będzie miała jeszcze 2 razy wakacje. Zastanawiała się, jakiej formy ma użyć – czy ma powiedzieć, że będzie miała dwoje wakacji? Moim zdaniem wakacji nie można liczyć, ponieważ jest to opis stanu, tak jak nie można powiedzieć, że będę miała dwoje urodzin, tylko że będę miała dwa razy urodziny albo chandrę itp. Czyli jedyną dopuszczalną formą jest zdanie: „Będę miała dwa razy wakacje”. Czy z urlopem jest tak samo? Bardzo proszę o wyjaśnienie, czy mój tok rozumowania jest słuszny. Dziękuję i pozdrawiam.
Jolanta Kurowska

Mam ostatnio wątpliwość, jak brzmi przymiotnik utworzony od miejscowości Wilamowice, wilamowicki czy wilamowski? Skłaniałbym się ku temu pierwszemu przez wzgląd na analogię do przymiotnika pabianicki, używanego w kontekście łódzkiego miasta. Jednakże ęzyk, którym posługują się Wilamowianie, we wszystkich opracowaniach nazywany jest wilamowskim (Co ciekawe Word podkreśla taki wariant). Skąd wynika ten fenomen? Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
Mario Kiliński

Witam!
Jestem ciekawa, czy zwrot zniszczyć własnoręcznie (coś) w niszczarce jest prawidłowy? Mimo iż często jest przeze mnie słyszany w telewizji, osobiście mnie razi. Moim zdaniem zwrot własnoręczny odnosi się tylko do niszczenia czegoś z wyłącznie własną pomocą lub za pomocą rąk, a nie używając do tego jakiegoś sprzętu. Czy to błąd logiczny używanie takiego zwrotu?

Dzień dobry,
zauważam, że piszący wprowadzają dopowiedzenie za pomocą myślnika, ale często po jego zakończeniu nie pojawia się żaden znak interpunkcyjny albo pojawia się przecinek: „Na ogół jednak – ani w rodzinie Witolda, ani Melchiora nie przejmowano się zbytnio szkołą”, „Generalną cechą odróżniającą je od chomików i świnek morskich jest dłuższy ogonek – krótszy od szczurzego, a ich dieta nie ogranicza się tylko do warzyw”. Czy myślnik po wtrąceniu jest wymagany czy fakultatywny?
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,

czy zwrot wziąć przerywany / drżący oddech jest poprawny? Pojawia się on często w tekstach tłumaczonych z języka angielskiego. Jeśli nie, to jak wyrazić to, że ktoś bierze oddech i jest on poszarpany, przerywany, bo dana osoba jest zdenerwowana np. płaczące dziecko.

Dziękuję za pomoc,

G. Rejs

Dzień dobry,
czy autor książki-poradnika (lub raczej jej tłumacz), zwracając się do swoich czytelników za pomocą zaimków osobowych i dzierżawczych, powinien pisać je od wielkiej litery? Np. „Zachęcam Was do…”?
Dziękuję za odpowiedź.

Od kilkunastu lat upowszechnia się użycie czasownika zadziać się (i też zadziewać się) w znaczeniu odpowiednio ‘wydarzyć / wydarzać się’. Pamiętam, że dawniej słowo to oznaczało potocznie ‘zawieruszyć się’. Czy to nowe znaczenie jest po prostu współczesnym neologizmem rozszerzającym czasownik podstawowy dziać się, czy też takie użycie było znane już w XX wieku, tylko nigdy się wtedy na nie nie natknąłem?

Dziękuję za pomoc, Łukasz

Wpis w archiwum poradni mówi, że „duże liczby zapisane cyframi arabskimi rozdzielamy na grupy trzycyfrowe za pomocą spacji”. Mam jednak z tą zasadą dość poważny problem. Jeśli mamy na przykład do czynienia z liczbą 10 000
000 na końcu wiersza, to wówczas taki zapis nie tylko pozbawiony jest sensu, ale również nie wygląda zbyt dobrze. Dlatego zacząłem w takiej sytuacji stosować kropki. Czy pana zdaniem powinienem dalej łamać powyższą zasadę, czy też szukać innego rozwiązania?

Tłumaczę książki z angielskiego i nie zawsze wiem, jak bohater ma na imię.

Pozdrawiam serdecznie
Dorota

Dzień dobry,
mam pytanie dotyczące zapisu ułamków w tekście literackim – w jakiej formie: 1 ½ czy 1 1/2?
Z góry dziękuję za odpowiedź.